Van oost naar west en terug naar oost

Ik ben nu in Tauranga en heb even heerlijk uitgeslapen tot 9.00. Dus lekker bijgekomen van de reis. Het is wel een heel leuk hostel trouwens! Klein, huiselijk, goede sfeer en goede keuken. Doordat ik naar de Cook Islands ging, heb ik al het eten opgemaakt voordat ik vertrok, dus moest weer naar de supermarkt. Het was ongeveer twintig minuten lopen, maar het weer was goed! Nadat ik de boodschappen had gedaan en wat ben wezen eten, ging ik opzoek naar een tijdelijke baan, om nog even iets te sparen voordat ik naar Australië ga. Zonder succes, want het meeste seizoenswerk begint in Oktober. Verder langs het water gezeten en bij de bieb mijn foto's bekeken. Ben eind van de middag weer terug gelopen naar het hostel. Heb daar wat gegeten en later raakte ik aan de praat met een Nederlandse en Deense kamergenoot en een Italiaanse jongen die gewoon te grappig was door z'n gebrekkige Engels. We hadden het zo over een park in de buurt, omdat daar glowworms te zien zijn. Uiteindelijk hebben de Nederlandse, Deense en ik besloten om die kant om te rijden. Vanaf de parkeerplaats moesten we een stukje lopen en zodra we een bruggetje over liepen, jahoor, daar waren ze. Het hele pad zat vol met ze, dus dat was een mooi gezicht! Even rondgelopen en toen weer terug naar het hostel. Ik had me nu ook voorgenomen om eerst te gaan reizen en dan kijk ik wel hoeveel tijd ik over heb om nog eventueel te gaan werken. Valerie (die Nederlandse) zocht ook een baan en stelde voor, als ze niks vind, om dan samen te reizen. Dus dat was even afwachten.

De dag daarna had ik met Libby en Lin afgesproken om naar Cambridge te gaan. Blijkbaar hebben ze daar veel cherry blossom op dit moment, wat heel mooi moet zijn. We reden die kant op en er waren wel een paar bomen in het centrum en we liepen naar een park waar ook wel wat stond, maar niet zoveel als we dachten. Ook is er een cherry blossom festival dichtbij Hamilton, maar die was gecancelled vanwege eventuele files helaas. Toch zijn we richting Hamilton gereden, waar we vervolgens hebben geluncht. Toen bedacht om naar het museum te gaan en daarna naar de Gardens. Het museum was voornamelijk Maori, iets over de all blacks en veel schilderijen. Dat laatste interesseerd mij nooit echt, dus dat hebben we overgeslagen. Eenmaal buiten, zijn we doorgereden naar de Gardens. Daar hebben ze allemaal tuinen met verschillende thema's. Chinees, Italiaans, Japans, tropisch en ga zo maar door. Heel mooi wel! Nu het lente is, staat ook alles mooi in bloei. We hadden er ook goed weer bij, dus daarmee hadden we geluk. Hier hebben we een tijdje rondgelopen, wat wel echt de moeite waard was. Voordat we hier kwamen, ging ik kijken wat er te doen was en ineens zag ik dat er een Nederlands café in Hamilton zit. Natuurlijk wilde ik daar even heen. Zo grappig, want als je buiten staat, is het echt alsof je in Nederland bent. Plattelandsweggetje, echte Nederlandse boerderij die dus blijkbaar nagebouwd was en natuurlijk de vlag. Heb daar een heeeerlijke gevulde speculaas besteld en Lin wilde het ook proberen. Eerst dacht ik, hmm, is wel een bepaalde smaak, dus weet niet of ze het lekker vind, maar gelukkig wel! Onderweg aar huis, zijn we nog even gestopt bij McLaren falls, want ik vertelde ze over de glowworms en die wilden ze ook graag zien. Het was nog aardig licht toen we daar aankwamen, dus hebben eerst een kleine hike gedaan richting de waterval en langzamerhand begonnen de glowworms één voor één de gloeien. Nu dus twee dagen op rij ze gezien. Rond 19.30 werd ik afgezet in het hostel, waar ik nog steeds eten over had van twee dagen geleden. Daarna met Valerie en Sandra, waarmee ik samen op de kamer zat, een beetje gekletst in de lounge. Valerie had een baan gevonden, dus het reizen ging niet door. Nu maar even afwachten hoe het loopt. In ieder geval is mijn plan om eerst naar Napier te gaan. Moest wel van kamer veranderen, omdat ik een goedkopere had geboekt voor deze nacht.

Tuurlijk ben ik weer die idioot die mijn alarm zet om 2.45 om PSV - ajax te zien haha. Maar al met al voldoende slaap gehad. 'S ochtends, terwijl ik zat te ontbijten, vertelde Sandra dat ze naar Rotorua gaat en daarna Taupo. Toen dacht ik: why not? Wordt dan wel een beetje zigzaggend door het Noordereiland, maar nu hoefde ik niet af te wachten of iemand naar Napier ging. De weg er naartoe was een slingerweg, maar wel mooi. Aangekomen in Rotorua, besloten we om naar de meren te rijden. Zo dom, we zagen een onverharde weg en gingen die volgen, maar na tien minuten lag er een enorme plas waar we niet doorheen konden, dus moesten we omdraaien. De weg was heel smal, dus ik uit de auto om haar een beetje te sturen haha. Toen het eenmaal gelukt was, reden we door naar blue lake, waar we een hike om het meer hebben gedaan. Dat was een dik uur. Verder die dag niet veel gedaan. Ingecheckt in ons hostel. Was heel goedkoop en eigenlijk voor een 10 bed dorm, maar we hadden de kamer voor onszelf! Sandra ging naar de redwoods, maar daar ben ik al eerder geweest, dus heb na het eten wat netflix gekeken. De volgende dag was vreselijk qua weer. Fikse regenbuien iedere keer en dan kun je niet veel doen. Wel ging Sandra naar wai o tapu en de hotsprings, maar ook daar ben ik óók al een keer geweest. Toen het iets leek op te klaren, ben ik alle winkels een beetje bijlangs gelopen. Vooral souvenirwinkels. Ook even naar de bieb geweest voor de foto's. Toen ik naar buiten liep, begon het weer te regenen, gelukkig kun je redelijk droog lopen in het centrum, door die overkappingen van de winkels. Tegen vijfen was ik weer terug in het hostel. Vanwege het weer hebben we gewoon gerelaxed in het hostel vanaf dat moment.

Om 10.00 moesten we uitchecken en zijn we naar Taupo gereden. Onderweg nog steeds regenbuien zo nu en dan. We zijn vrijwel meteen wezen inchecken toen we aankwamen en ook gelijk doorgegaan naar de dam. Om bepaalde tijdstippen, openen ze de dam en dan komt het water met een geweld de rivier in stromen. Was wel een mooi gezicht! Enige nadeel was de hoeveelheid zandvliegjes daar... het begon ook weer te regenen, dus zijn we terug gegaan naar het hostel, want het is niet veel aan om rond te lopen zo. Na een tijdje, vroeg een groepje Franse jongens of we zin hadden om monopoly te spelen. Tuurlijk! We kwamen tot het besluit om het toch maar niet te doen, want dan zou het wel heel lang duren. We hebben toen zo'n spel gedaan met kaarten. Als je hetzelfde symbool hebt als iemand anders, moet je zo snel mogelijk de toren in het midden pakken, anders krijg die diegenes kaarten en de bedoeling is om van alle kaarten af te komen. Was wel grappig! Hebben ook een paar potjes gespeeld voordat we eten gingen maken. 'S avonds met diezelfde jongens count to 21 gespeeld en ineens riep iemand dat hij het idee had om met iedereen die daar zat rond te tafel te staan en samen een kaartspel te doen. Echt zo leuk aan dit hostel! Heel huiselijk en iedereen praat daar met elkaar. Denk dat we met z'n vijftienen dat spel gingen spelen, dus dat was wel gezellig! Ben niet al te laat gaan slapen.

De volgende ochtend zou het weer eindelijk wat beter zijn, dus Sandra en ik besloten om een hike te doen in de buurt van Tongariro National park. We reden die kant op en zagen de donkere wolken al.. ojee.. We kwamen uit bij een dorpje in de buurt en toen ging het al helemaal los. Na even nadenken, besloten we om maar terug te rijden. Eenmaal terug in Taupo was het weer gewoon goed. Een ritje voor niks dus.. Er is ook een berg dichtbij het centrum en het leek ons een goed idee om daar maar heen te gaan. Het is geen hele populaire wandeling, dus kwamen niet veel mensen tegen. Het is een klim van ongeveer 700 meter en 3 uur return. De weg omhoog was niet veel te zien, want je loopt tussen de bomen en planten, maar het was ook weer niet saai. Toen we eindelijk de top hadden bereikt, zagen we ineens drie Canadezen van ons hostel. We hebben daar met hun ongeveer en half uur gezeten en toen zijn Sandra en ik weer naar beneden gelopen, want die wind was behoorlijk koud. Terug is altijd makkelijker en sneller, maar ook irritanter, aangezien je veel gewicht op je knieën moet zetten. Nadat we weer in het hostel waren, besloot Sandra om naar de hotsprings te gaan. Ik had daar niet zoveel zin in, dus bleef in het hostel. In de kamer raakte ik aan de praat met een Duitse jongen en twee Franse jongens en we hadden het idee om een spel te doen. Werd ook weer een kaartspel, maar dat is altijd leuk! Later kwam er ook nog een NZ jongen bij zitten, dus was wel een gezellig groepje zo. Na een paar potjes gingen de Fransen en de Kiwi eten maken. Toby (die Duitse jongen) en ik wisten zelf geen kaartspellen. Kende alleen maar drankspellen, dus hebben we dat maar gespeeld zonder drank. Zo gelachen, want het idee is dat als je iets fout hebt, dan moet je drinken en soms één wegggeven. Dus we deden maar alsof. Ah shit, weer drinken! M'n glas is bijna leeg, ik ben zat.. er zat ook een stel iets verderop die keek en zeiden verbaast: jullie hebben helemaal geen drank!! Dus we schoten nogal in de lach haha. Na een paar potjes hadden we echt teveel op haha. De rest van de avond een beetje met Toby gekletst.

Sandra en ik hadden een deal van 50% korting gevonden voor de glowworm caves, dus dat stond op de planning voor Vrijdag. Rond 11:00 gingen we die kant op. Het is zo'n twee uur rijden en onderweg zijn we nog even gestopt voor eten. Om 2.30 begon onze tour en we hadden zo'n geluk! Normaal is deze tour 160 dollar ipv 80 en ben je met twaalf mensen. We waren maar met z'n tweeën!! Een privé tour! Onze guide was Belgisch, maar hij woont hier al vier jaar. Eerst reden we een stukje naar het gebied waar de grotten zijn. Daar is een gebouw waar we ons konden omkleden. We kregen een wetsuit en laarzen aan en een helm op. Prachtig haha. We moesten een stukje lopen naar de ingang. Daar was een smalle tunnel met een ladder naar beneden. Daar klommen we zo'n tien meter naar beneden gok ik. Vanuit daar liepen we al meteen in het water. Na een stukje lopen, moesten we onze lampen uitdoen en elkaar bij de schouders vasthouden. Hij leidde de weg die hij kon vinden doormiddel van de glowworms. Was zo'n mooi gezicht! We stopten nog even op een plek waar er meer waren. We gingen verder en wij moesten de weg leiden en iedere keer als we dachten dat we de goede richting gingen, zei hij expres niks en volgde hij ons gewoon en dan kwamen we erachter dat het doodlopend was haha. We kwamen toen uit bij de banden. Via een rots sprongen we met de band in het water. Dat was best grappig. Toen moesten we elkaars voeten onder elkaars armen doen zodat we niet van elkaar wegdreven. Zo dreven we ongeveer tien minuten door een gang met allemaal glowworms boven ons. Dat was echt geweldig om te zien. Echt net een sterrenhemel. Na het tubing, stopten we in het hardrock café. Een hele unieke en letterlijke hard rock café haha. Daar gingen we even zitten en hij had wat drinken en chocola meegenomen. We bleven daar zitten, terwijl hij de banden terug bracht. Ook zei hij dat er een tunnel was en we mochten proberen hoever we kwamen als we wilden. Tuurlijk wilden we het proberen en we kwamen er helemaal doorheen, maar het was wel krap haha. Toen hij terug was, liepen we nog een heel stuk door de grotten. Soms zwemmen/drijven, soms klimmen en soms gewoon door het water lopen. Echt leuke ervaring was dat. Bij het laatste stuk was nog een hele krappe tunnel die we ook gingen proberen wat lukte! Helemaal op het eind was er een soort waterversnelling waar we om de beurt op onze rug moesten liggen in het water en dan kwam je uit bij het eind. Was ook heel vreemd om ineens weer buiten te zijn! Na een warme douche reden we terug en vanuit daar zijn Sandra en ik naar Raglan gegaan. De tour was echt super leuk en zo de moeite waard. We hadden natuurlijk ook enorm geluk en het was ook een leuke guide, dus allemaal geslaagd.

Toen we in Raglan aankwamen, was het al donker. Sandra had al een adresje en ik verbleef in een hostel. Weinig gedaan deze avond. Met een Zuid Afrikaanse man en een Duits meisje gepraat in de lounge en dat was het zo'n beetje.

Zaterdag wilde ik gaan surfen, maar de surfschool was volgeboekt. Raglan staat vooral bekend als een surfplaats, dus tuurlijk wil ik het dan ook proberen. De volgende ochtend was er nog wel plek beschikbaar. Het gaat dan wel regenen, maar toch maar gewoon geboekt. Eerst dacht ik dat het een saaie dag zou worden, want was een beetje alleen die ochtend. Toen vroeg een jongen of ik zin had om met hem en twee andere meiden even rond te lopen, dus dat kwam mooi uit. Die jongen komt uit Aruba, dus hij kon ook Nederlands praten. Later ben ik met die meiden (Zwitserland en Duitsland) naar het strand gegaan, waar we lekker op het strand hebben gezeten. Een warme jas was wel nodig, dan was het goed te doen. Even later kwam er een oudere man langslopen, waar we een hele poos mee hebben gepraat. Zo mooi.. hij woont boven op de heuvel met uitzicht op zee en hij vertelde dat hij een operatie heeft gehad en vlak daarvoor z'n bed bij het raam heeft gezet, de bosjes heeft bijgeknipt enzo, zodat hij mooi de surfers kan zien na z'n operatie haha. We waren het alle drie met elkaar eens dat het altijd zo leuk is om met oudere mensen te praten, want die hebben altijd zulke leuke verhalen te vertellen! Rond etenstijd waren we weer terug en nadat ik wat heb gegeten, niet veel meer gedaan.

Waar ik de dag daarvoor de kamer voor mezelf had, waren er deze dag twee nieuwe mensen. Ineens wordt ik om half twee 'S nachts wakker gemaakt. Vroeg hij of ik sigaretten had. Donder op man!! Dan ben je ook niet goed bij je hoofd. Maar goed, om 7.45 ging de wekker. Eigenlijk was het 6.45, want de klok was verzet naar zomertijd. Ik maakte me snel klaar en ging toen naar de straat, waar ik werd opgepikt voor mijn surfles. Weer had ik enorm geluk, want ik was de enige en dus had ik een privéles. Het grappige is dat er voor de middag 32 mensen een les hadden geboekt. Waarschijnlijk omdat er voor 'S ochtends veel regen was voorspelt. Het viel mee, dus dat scheelt. Eerst kreeg ik een wetsuit en een surfboard. Het was een foamboard, want dat is wat beter voor beginners. Voordat we in het water gingen, kreeg ik wat uitleg. Toen was het tijd om de zee in te gaan. Redelijk snel moest ik al een golf pakken. Als beginner blijf je nog dichtbij de kust, zodat je kan staan. De golf kwam eraan, ik moest peddelen.. huh? Ik bleef staan! Die had ik niet aan zien komen! De tweede keer ging ook goed en natuurlijk waren er ook zat keren dat ik viel. Wat wel lastig was, om je board goed vast te houden als er een grote golf kwam. Een aantal keer kregen we dan ook de volle lading en werd je weggeduwt haha. Wat ook vreemd was, is dat je niet eens doorhebt hoe ver weg je soms bent vanaf het herkenningpunt. We moesten dan ook regelmatig teruglopen. De les duurde zo'n anderhalf uur en het was echt super leuk! Ze was ook wel verbaast dat ik niet moe was, want redelijk wat mensen zijn blijkbaar best moe na zo'n les. Ook vertelde ze dat er mensen zijn die na drie dagen nog steeds niet op hun board kunnen blijven staan, dus volgens mij ging de les wel goed! Ga het zeker vaker proberen!!

Nadat ik weer afgezet werd bij het hostel, heb ik geluncht en daarna besloten Berkrita (de Zwitserse) en ik om een kayak te huren, wat gratis is voor gasten. Het was niet helemaal de open zee op, maar alsnog hadden we echt het gevoel dat we door die golven haast niet vooruit kwamen. Was misschien ook zo, want toen we terug gingen, was het ineens zo snel!! We hebben een dik uur gekayakt. We brachten de kayak terug en liepen naar het eilandje om fish n chips te halen. Heerlijk! Om 16.30 ging mijn bus, dus moest helaas weg. Ik ben van plan om naar New Plymouth te gaan, maar dan moet ik de bus pakken vanuit Hamilton. Daar ook een hostel geboekt, want de bus vertrekt 'S ochtends. In het hostel raakte ik aan de praat met een Braziliaanse. Was wel gezellig. Moest wel lachen, want haar Engels is niet zo heel goed en we hadden het er net over dat vooral Chinezen vaak antwoorden met ja, terwijl dat antwoord nergens op slaat, maar gewoon omdat ze de vraag eigenlijk niet begrepen. Even later vroeg ik iets van, wat is de leukste plek waar je geweest bent, zegt ze ook ja. Dus daar moesten we wel om lachen. Moest toen ook even denken aan hoe het soms ging in de supermarkt. Had daar veel Chineze klanten en soms vroeg ik: do you want your receipt? Yes. Geef ik het, zeggen ze: no no! Of andersom: no en dan zeg je: have a good day! Blijven ze staan en je aanstaren. Denk je echt: huh, wat is er? Willen ze de bon haha. Konden we vaak wel om lachen. Maar goed.. nog even F1 gekeken en toen wezen slapen.

Vandaag vertrok de intercity bus om 9.40. Het regende terwijl ik naar de bus liep helaas. Ben al twee keer een paraplu kwijt geraakt, dus dat was pech. De bus kwam aanrijden en ik liep naar binnen. Zo hé.. Dit is luxe!! Was zeg maar twee en twee tegenover elkaar en dan met een muur, zodat je geen last hebt van de andere mensen. Er waren stopcontacten en je kon het zitgedeelte naar voren klappen, waardoor je een voetenbank had, prima ritje wordt dit, dacht ik zo! Het eerste stuk keek ik netflix op m'n iPad, maar na de lunchstop, reden we door een heel mooi gebied! Slingerweggetjes door de bergen, mooi uitzicht en soms reden we langs de kust. Eenmaal in New Plymouth, was het maar een minuutje lopen naar het hostel. Zag er weer heel huiselijk uit! En had de kamer voor mezelf! Er waren ook maar vijf mensen in het hostel gok ik? Ben nog even naar de kust gelopen, want dat is ook een minuutje lopen vanaf hier. Verder weinig gedaan. Beetje gepraat met de mensen in het hostel en nog even rondgelopen bij de winkels.

Weer regen de volgende dag!! 'S ochtends heb ik een hele poos gepraat met Lili (Amerikaans) en een wat oudere Russiche vrouw die al een tijd in NZ woont. Wat een portret zeg! Lili en ik moesten zo lachen om haar iedere keer. Ze woont nu in Auckland en bood ons ook aan dat als we daar zijn, dat we daar mogen overnachten. Is trouwens ook zo met die Braziliaanse. Die woont op Waiheke Island. Dus heb twee adresjes waar ik terecht kan. 'S middags dacht ik even leuk naar het park te gaan. Toen ik daar aankwam, zag ik donkere wolken, dus liep maar weer terug. Helaas kwamen de wolken sneller dan ik had verwacht en voordat ik het wist, liep ik in de stromende regen en hagel. Lekker doorweekt kwam ik aan in het hostel. Later die dag klaarde het wat op, dus ben ik naar het museum tegenover het hostel gegaan, wat wel leuk was om rond te lopen. Ook nog naar de supermarkt gelopen om boodschappen te doen. Terug in het hostel kwam ik Toby tegen. We hadden in Taupo afgesproken om hier in New Plymouth hetzelfde hostel te boeken, aangezien we beide van plan waren om hier naartoe te gaan. Hij had haast geen slaap gehad de dag ervoor, dus hij ging nu op tijd slapen. Ik heb eigenlijk de hele avond in de lounge gezeten met Lili, Tatyana (Russische vrouw) Nino (Braziliaans) en Rob (werkt hier in het hostel. Super gezellige avond was het! Is trouwens wel een leuk iets aan het hostel. Er werken hier twee mannen en doordat het heel rustig is, leer je iedereen goed kennen hier. Zo ook hun twee. Ze kennen iedereen bij naam enzo. Leuker dan een groot hostel!

Ik had goede hoop op een zonnige Woensdag, maar helaas.. regen regen en regen. Toby en ik hebben 'S ochtends de hele tijd in het hostel gezeten en gewoon gezellig gekletst. Rond twee uur zag het weer er eindelijk beter uit, dus heb een tweede poging gedaan om naar het park t gaan. Dit keer met succes! Je hebt daar een waterval, een groot meer, verschillende routes en een kleine gratis dierentuin. Je hebt daar aapjes, veel soorten vogels, meerkatten, reptielen en wat boerderijdieren. Wel leuk om er even rond te lopen. Ik raakte ook aan de praat met een oudere man. Ik vind die Maori legendes altijd zo leuk om te horen. Hij vertelde dus dat Mt Taranaki (de grote vulkaan hier) een onenigheid had met Mt Tongariro om een vrouwelijke berg en nadat hij had verloren, was hij verbannen naar het westen. Vandaar dat hier zo eenzaam een berg/vulkaan staat. Heb hier een tijdje rondgelopen voordat ik weer in het hostel was. Daar was iemand een film aan het kijken en keek even mee, totdat ik honger had en een pizza ging halen. Had daar zo'n zin in haha. Snel bij pizza hut een pizza opgehaald en in het hostel opgegeten. Op dit moment is de rugby world cup en de All Blacks moesten vanavond spelen en aangezien ik nooit een wedstrijd had gezien, wilde ik graag naar een sports bar om het te kijken. Toby wilde wel mee, dus zijn later die avond die kant op gegaan. Ze wonnen 63 - 0, dus het was een overtuigende overwinning! Ook best leuk om te kijken trouwens! Het was ondertussen 1.15 toen de wedstrijd was afgelopen. We zijn vrijwel meteen weer terug gelopen naar het hostel.

Eindelijk een goede dag! Wel bewolkt helaas, maar het is niet anders. Ik ben 'S middags een stuk langs de kust wezen lopen, richting een grote rots. Het is een uurtje lopen. Vanaf daar heb ik de 156 meter hoge rots beklommen. Het eerste stuk is trappen en dat is nooit leuk. Maar vanaf de helft was het echt klimmen en had je een ketting om je vast te kunnen houden. Dat stuk was best leuk! Eenmaal boven had ik een geweldig uitzicht over New Plymouth, de zee en helaas niet Mt Taranaki. Daarvan zag ik alleen de voet. De rest was verstopt achter de wolken. Vanaf de grond was het weer een uurtje terug lopen. Toby en ik hebben samen avondeten gemaakt, zodat we goedkoper uit waren. De rest van de avond was het zoals veel avonden gewoon gezellig kletsen in de lounge. Wel beter trouwens.. had in de eerste instantie twee nachten geboekt en zat in een 9 persoons kamer voor 27 dollar. Toen ik wilde verlengen moest ik naar een andere kamer die eigenlijk dertig dollar was, maar hoefde niet meer te betalen. Nu voor de tweede keer verlengd en hoef ik maar 25 dollar te betalen. Scheelt dan toch weer dat je de mensen leert kennen die daar werken haha.

Jaaaa, eindelijk een zonnige dag! De reden waarom ik iedere keer verleng, is omdat ik zit te wachten op een goede dag voor een hike. Om 9.30 reden we die kant op. Eerst nog even naar de rots gereden, omdat ik mijn nieuwe paraplu daar had laten liggen de dag daarvoor. Oeps.. zei net dat ik al twee keer een paraplu was kwijtgeraakt haha. Maar hij lag er nog! De parkeerplaats was al op 950 meter hoogte, dus zaten al behoorlijk hoog. Vanuit daar besloten we om een track te doen die ons naar de sneeuw leidt. Eerste stuk was veel bos, maar toen we eenmaal het uitzicht zagen was het echt, wow!! Na een uur lopen kwamen we terecht in de sneeuw. Ik vond het helemaal geweldig. Toby iets minder. Niet om de hike zelf, maar hij had verkeerde schoenen aan die niet waterproof waren. Hebben toen nog even doorgelopen totdat de plassen en de sneeuw erger werden. Toch hebben we rond de 1300 meter gehaald. Het was nog redelijk vroeg, dus we wilden nog een hike doen. Moesten wel eerst terug rijden om vervolgens een andere afslag te nemen. Daar hebben we de hike gedaan naar het meer. Het waren alleen maar trappen, maar deze route was niet zo erg als sommige andere hikes met trappen. Het was anderhalf uur omhoog en toen moesten we nog een stukje doorlopen naar het meer. Helaas.. zonnige dag, maar Mt Taranaki zat verstopt achter de wolken. Was trouwens ook al voor die tijd bij de andere hike. Normaal gesproken zie je een mooie reflectie in het meer, maar het is niet anders. Uurtje terug naar beneden en toen was het ondertussen al 18.00. We hebben ook 19km gelopen vandaag en een dikke 700 meter geklommen. Blij dat we nog eten over hadden van de dag daarvoor. Was trouwens behoorlijk luxe voor mij, want ten eerste hebben alle kamers een eigen badkamer en in mijn kamer zat zelfs een bad. Omg, ik heb hier dus natuurlijk van geprofiteerd haha. Was een gezellige dag vandaag! Ohja en ik was even m'n backpack aan het ordenen. Kom ik ineens mijn oude paraplu tegen. Nu heb ik er dus twee haha.

Heb weer verlengd met 1 dag, want de intercity bus naar Napier (mijn volgende bestemming) vertrok al om 7.00. Ja daag... Toby bood aan om me af te zetten in Taupo, want hij moet sowieso die kant op en daar zal ik vervolgens de bus pakken. Mooi geregeld zo. Eigenlijk weinig gedaan vandaag. Wat rond gelopen, boodschappen gedaan, want we wilden crêpes maken vanavond en 'S avonds met nog een andere backpacker erbij the Dark Knight gekeken. Het begint trouwens weer met de Duitsers haha. Ze zijn weer overal. Toby klinkt een beetje Amerikaans, dus als er Duitsers op zijn kamer zijn, probeerd hij zo lang mogelijk Engels vol te houden. Begon op een gegeven moment een sport te worden. Moesten we wel om lachen iedere keer.

Nou, de dag van vertrek. Is echt een leuk hostel en vond het al bijna jammer om hier weg te gaan. Ik was van plan om een auto te huren en dan door de forgotten world highway te rijden als ik terug naar Auckland moest. Maar dit was ook een alternatieve route naar Taupo. We besloten om hierlangs te rijden. Echt een hele mooie route van 2.5 uur gok ik zo. Ergens in het midden zit ook een klein dorpje die onafhankelijk is en daardoor zelfs een eigen president heeft enzo. Heel grappig. Maar voor ons is het leuk om daar een stempel in ons paspoort te krijgen. Hoppa.. nog één erbij. We reden door en tussen de middag hebben we fish n chips gegeten. Later die middag kwamen we aan in Taupo en daar nam ik afscheid van Toby. Moest twee uur wachten voordat de bus vertrok en heb maar wat rondgelopen. Eindelijk zat ik in de bus en rond 20.00 kwamen we aan in Napier. Zag nog niet veel van de stad, want het was al donker. In het hostel even wat gekeken op netflix en toen wezen slapen. Ohja, ik zei iets over dat er veel Duitsers waren? Had zes kamergenoten en allemaal Duits!! Niet normaal meer haha.

De volgende dag was het heerlijk zonnig. Heb lekker rondgelopen de hele dag. Dit is echt een super leuk en mooi plaatsje. Alles is zo netjes en het is allemaal in art deco stijl. In 1931 is hier een zware aardbeving geweest en toen ze alles gingen opbouwen, besloten ze om het in deze stijl te doen. Deze dag heb ik vooral veel langs het strand gelopen en verder winkeltjes bijlangs gegaan en nog naar het museum geweest. Was wel interessant. Vooral het stuk over de aardbeving. Verder ging het over de Maori, oude dingen uit o.a. Egypte, natuur, dieren en meer. Ben eigenlijk ook weer op zoek naar een gezin voor helpx. Paar berichten gestuurd en nu hopen dat iemand me in huis kan nemen. Heb ook vanaf Auckland alleen maar in leuke, kleine, sociale hostels gezeten waar ik iedere keer leuke mensen ontmoette, dus heb weinig tijd voor mezelf gehad. Nu had ik dus niet zo heel veel behoefte om 'S avonds te kletsen met iedereen. Dus heerlijk gechillt en wat dingen om m'n iPad gekeken. Een beetje me time is niet verkeerd. Kreeg ook van drie mensen een reactie dat ik daar terecht kon en uiteindelijk is één het geworden. Een gezin met twee kinderen en ze komt me morgen ophalen. Zin in! Weer een nieuw avontuur!

Tot volgende keer xx

Cook Islands

Ik stond redelijk vroeg op deze ochtend. Uiteindelijk had ik tijd zat, want blijkbaar met binnenlandse vluchten hoef je niet twee uur van tevoren in te checken zoals normaal. Eenmaal op het vliegveld, heb ik gewoon wat rondgelopen, totdat we konden boarden om 9.40. Het was een korte vlucht van een uurtje. Had wel geluk, want ik had een plek bij een raam. Wel mooi uitzicht met die Southern alps. Toen kwamen we bij het noordelijkste puntje van het Zuidereiland. Langzaam aan verdween de kust en kwamen we aan bij de kust van het Noordereiland. Daar was het ook wel een mooi gezicht toen we boven Mt Taranaki vlogen. Dat is een eenzame berg/vulkaan en stak zo mooi boven de wolken uit. Eenmaal geland, pakte ik de bus naar het centrum. Ik vond het maar niks om weer terug in Auckland te zijn.. Deze middag ben ik wat langs de winkels wezen lopen en naar de haven geweest. Er bestaat zoiets als de America cup. Dat is met zeilboten. De basis van het Nieuw Zeelandse team ligt ook in de haven. Plots zag ik allemaal mensen kijken en foto's maken. Eerst had ik niks door, maar toen zag ik dat ze een boot aan het wassen waren buiten. Blijkbaar degene met welke ze deelnemen aan de cup. Heb ook maar ff een foto gemaakt voor het idee, omdat ze wel de laatste keer gewonnen hadden. Op een gegeven verveelde ik me een beetje. Maar na het avondeten (wat ik niet had), moest ik op weg naar de airbnb die Libby en ik geboekt hadden. Voor het eerst sinds ik hier ben, ging ik met de trein! Weer een primeur haha. Vanuit het station was het nog een stukje lopen en een Chineze jongen wachtte mij op en liet me het huis zien. Libby zou pas later aankomen, dus ik heb gewoon even op de kamer gezeten en twee uur lang m'n tas ingepakt voor de Cook Islands. Geen idee waarom het zolang duurde, want het enige wat ik meenam, was mijn daypack. Nouja, treuzelen. Dat is het antwoord.

Toen kwam Libby binnen. Had haar ook al anderhalve maand niet meer gezien, dus we hebben wat bijgekletst. Er was geen winkel in de buurt, dus ben zonder eten naar bed gegaan. Alsof ik straf had.. Donderdag was dé dag! We moesten nog wel een hele middag overbruggenm want de vlucht was pas om 19.40. In de ochtend bracht ik mijn backpack naar IEP (de organisatie). Libby moest ook wat dingen regelen in de stad. Onderweg in de trein gekletst met een oudere Kiwi vrouw. Had wel interssante dingen te vertellen. Nadat ik mijn backpack had gedropt, heb ik maar een tijdje bij starbucks gezeten en me daarna weer verveelt. Ben ook redelijk op tijd naar het vliegveld gegaan. Rond 14.30 al. Heb daar wat rondgelopen en toen gebruik gemaakt van Wi-Fi. Om 17.40 ging de check-in open. Dus daar afgesproken met Libby en daarna wat wezen eten. Na het eten liepen we langs de douane en je zou haast denken dat we terug in Nederland waren. Eerste wat ik zat was een grote heineken bar en bij de winkel daarnaast werd de Vengaboys gedraaid haha.

Het was tijd! We stapten in het vliegtuig. Op naar de Cook Islands!! Had weer geluk met een plek bij het raam. Het was dan wel donker, maar toch. De vlucht verliep prima. Lekker muziek geluisterd de hele tijd. We kwamen aan un Rarotonga om 1.30 locale tijd. 22 uur vroeger dan NZ. Het was heerlijk toen we het vliegtuig uitstapten. 22 graden!! En jaaa, mijn tweede stempel in m'n paspoort! Je merkte direct al de cultuur daar. Tropische muziek en de mensen daar waren gekleed in fleurige kleren. Hier wonen dus ook Maori, maar die zijn weer net wat anders dan de NZ Maori. Het is natuurlijk wel een NZ eiland. Maar ipv van Kia Ora, zeggen ze hier Kia Orana. Voor wie het niet weet, dat is een begroeting/verwelkomming in hun taal. We werden opgehaald door twee mensen van het hostel. Het was midden in de nacht, dus we zagen uiteraard niet echt veel van het eiland. Eenmaal daar, werden we naar onze kamer gewezen. We kregen meteen het idee dat we op een tropisch eiland zaten. Warme kamer en een salamander op de muur haha. Libby zei dat ze in China zeggen dat die geluk brengen. Nou, laten we het hopen. We gingen niet veel later slapen. Helaas werd ik op tijd gewekt door hanen en kippen buiten. Ontbijtje bij het zwembad en vanaf daar zagen we de zee al een beetje. Na het eten wilden we wat drinken bij het cafeetje ernaast, ik bestelde een chai tea. Even later kwamen ze aan met een chai latte. Nou prima, is zelfs lekkerder! Even later kwamen ze weer en vroegen of ik een chai tea had besteld. Ik zei ja, maar dacht dat er verwarring was, dus had er niks van gezegd. Er was dus inderdaad verwarring en mocht de chai tea ook hebben. Dat was een kan, waar je ongeveer drie glazen uit kon krijgen. Dus voor 4 dollar 50 een chai latte en drie keer thee haha. Iets met een salamander?? Ik liepen we naar het strand en wauw! Palmbomen, strand, oceaan.. heerlijk! We hebben een strandwandeling gemaakt van anderhalf uur ongeveer en toen kwamen we uit bij een strandtentje, waar we hebben geluncht. Ik bestelde gewoon simpele Quesdillas. Op deze plek was het water net weer wat blauwer. We moesten wel lachen, want er was een hond die achter de vissen aan zat te vangen. Eerst vroegen we ons af van wie die hond was, maar later kwamen we erachter dat er heel erg veel zwerfhonden op het eiland wonen. Maar ze zijn super lief en zien er nog goed uit. Volgens mij worden ze ook wel een beetje verzorgd door de locals. We liepen weer wat verder en toen zijn we op de weg maar gaan hitchhiken. Daar zagen we ook een spookachtig verlaten resort. Later las ik dat het een vervloekt resort is. Heel vaag. Maar goed, vrij snel stopte er een auto en toen kregen we al helemaal een eiland gevoel. Achterin op een pick up truck! We wilden naar Muri beach, maar die vrouw ging niet helemaal tot daar. Toen kregen we een andere lift van twee vrouwen. Bij Muri beach hebben we wat rondgekeken en zijn toen met de bus naar het centrum gegaan. Er is eigenlijk maar één weg rond het eiland en er is een clockwise en een anti-clockwise bus. We kochten maar een 10 ritten kaart. In het centrum ook rondgelopen en toen terug naar Muri. Want daar was een night market. Genoeg keuze, maar ben voor een butter chicken gegaan. Tegen 19.30 wilden we terug naar het hostel en we zaten op een muurtje te wachten op de bus, toen er ineens een auto stopte en vroeg of we een lift nodig hadden, dus dat kwam mooi goed uit! Die locals zijn zo vriendelijk en gastvrij, echt niet normaal! Die avond niks meer gedaan en aangezien ik me een beetje verveelde, omdat Libby van alles moest regelen via haar mobiel, ben ik op tijd gaan slapen.

Kukeleku!! Tuurlijk.. de Cook Islands wekker ging weer af. Er lopen ook enorm veel kippen rond daar! Vandaag vliegen we naar Aitutaki. Een ander eiland 50 minuten vliegen vanaf Rarotonga. Tijdens het uitchecken wilden we betalen voor de accomodatie, maar het was wel belachelijk veel geld voor 2 nachten, dus er klopte iets niet.. maar checken jullie nu al uit? Vroeg de eigenaar. Ojee.. hij pakte de e-mail erbij en Libby was dus een beetje onduidelijk geweest bij het boeken destijds. Ik had toen ook een mailtje gestuurd, maar kreeg toen als antwoord dat het een minimum stay van 3 nachten was. Ik vond het daarom zo vreemd dat het Libby wel gelukt was om te boeken. De e-mail ging als volgt: can we book for 11 & 17 September? Ze bedoelde natuurlijk van 11-14 September en 17-18 September. Tja, de eigenaar dacht dus 7 nachten. En er was helaas geen plek meer voor die tweede keer. Vervolgens had hij nog een andere optie. Ze hebben ook beach units en die konden we krijgen voor 50 dollar pp. nouja, het is een geweldige plek en voor omgerekend 30 euro? It's a deal! Dus ja, was Libby eigenlijk dankbaar haha.

Eerst gingen we liftend naar Black Rock. Een rotsformatie aan het water, waar je kans hebt om walvissen te zien. Walvissen komen hier ieder jaar voor de jongen, omdat het water lekker warm is. De rif is ook behoorlijk dichtbij, dus je kunt geluk hebben om ze vanaf de kust te zien. Helaas nog geen geluk zover. We hebben daar bij een cafeetje lunch besteld. Aangezien we niet helemaal konden kiezen, hebben we allebei iets besteld om vervolgens te delen. Ik had de fish & chips en Libby (jaja) de finger lickin stickin chicken. Leuke naam he? Maar die was wel heeeerlijk trouwens. Net als de vis. Verse mahi mahi (makreel). We zaten lekker buiten en hadden mooi uitzicht op zee.

Na het eten liepen we naar de weg om te hitchiken naar het vliegveld. We hadden nog tijd over, dus zijn we wat wezen drinken bij de beachclub. Beide een lokaal biertje besteld en die was best goed! Alcohol is wel goedkoper hier. We hadden niet dezelfde vlucht naar Aitutaki. In de winter hadden we contact via whatsapp en boekten apart. Ik wilde net een minuut later dan Libby boeken en blijkbaar was dat de laatste plek. Nu ging zij dus om 15:45 die kant op en ik om 18:00. Toen Libby naar het vliegveld liep, ben ik daar nog blijven zitten en ineens zag ik een walvis! Denk dat het nog een jonge walvis was, want hij leek niet heel groot. Hij zat daar een paar minuten te spetteren met z'n staart, dus heb het mooi kunnen vast leggen. Om 18:00 konden we eindelijk boarden! Het was een jetplane, met maar 20 plaatsen ofzo. Aangezien er alleen single seaters waren, was een plek bij het raam gegarandeerd. Ik zat aan de kant waar de zon scheen en daardoor zag ik een hele mooie zonsondergang! Heb ik dat dus ook een keer meegemaakt. 50 minuten later waren we geland en Libby was daar ook. We werden opgehaald door de hoteleigenaar en die bracht ons naar onze kamer. Er zijn daar geen hostels, dus we hadden een eigen badkamer. Enige nadeel, er was alleen een gordijntje en geen deur haha. Dus elke keer maar naar het toilet als we buiten zitten. We moesten nog wat eten, dus zijn we naar the boat shed gelopen. Een leuk restaurantje én lekker eten. Ik had een nasi goreng besteld. Verder die avond weinig gedaan.

De volgende ochtend stonden we vroeg op en zagen we eindelijk het mooie blauwe water. Bij ons hotel kun je ook scooters huren, wat we dus ook deden. Heerlijk op een scooter over het eiland. Officieel moet je een lokale rijbewijs aanschaffen voor een paar dollar. We zijn dus eerst naar het politiebureau gereden, maar er was niemand, dus hadden we er schijt aan. Ff snel wat gegeten en toen een beetje touren. Eerst hebben we een stuk over de verharde weg gereden en toen zag ik op de map dat er nog een weg was langs de kust. Daar zijn we naartoe gereden en het was een zandweg, maar wel een mooie route. Onderweg een paar keer gestopt voor het uitzicht. Op één plek zijn we ook het water in gegaan en dat was super warm! Ook is een lagoon redelijk ondiep, dus kun je mooi een stukje rondlopen in het water. Na een tijdje weer verder gegaan. Ik zag een paar mensen zitten en vroeg hun waar het mooiste strand was. Blue lagoon zeiden ze. Oh wat dom ook weer! Dat is waar ons hotel is, maar net om de hoek en dat was juist de plek waar we niet naartoe zijn gegaan haha. Daar even gekeken en inderdaad. Het water was daar nog blauwer. Ondertussen was het tijd om wat te eten. Dichtbij ons hotel was een leuk tentje. Daar gingen we buiten zitten en toen we eenmaal met onze lunch bezig waren, sprong er ineens een kip op onze tafel en probeerde het eten te stelen haha. Lachen natuurlijk! Het mooie was nog dat ik een chicken sandwich had, dus de kip is eigenlijk een kanibaal als je erover nadenkt. Na de lunch reden we richting de de berg. We moesten een stukje omhoog en daar begon de hike. Het was maar een korte van nog geen half uurtje gok ik, maar vanuit daar hadden we wel mooi uitzicht over het eiland. Het laatste stuk was behoorlijk steil en ja, je moet ook naar beneden. Het was een pad met losse steentjes en dan kun je wel nagaan wat er gebeurd als je geen echte wandelschoenen aan hebt.. juist, onderuit op je achterste! En later weer bijna. Moesten er wel om lachen, maar het duurde behoorlijk lang om naar beneden te lopen, want wilde niet nog een keer onderuit natuurlijk haha. Het stukje weg met de scooter naar beneden was ook redelijk steil. Dat was dus alleen de rem flink inhouden en geen gas. Toen we uiteindelijk weer op de gewone weg aankwamen, zijn we richting een strand gereden waar je de zonsondergang mooi kunt zien. Het duurde nog eventjes voordat het zover was, dus hebben we wat rondgelopen. Onderweg zagen we ook weer een walvis! Ineens viel mn camera uit m'n broekzak en vanwege het zand, kon de lens niet meer normaal open en dicht. Kutzooi!! Na een paar keer aan en uit, kreeg ik hem in ieder geval zover om hem aan te zetten, waardoor ik weer foto's kon maken. Nu maar hopen dat ik het zand eruit krijg.. nadat de zon onderging, hebben we een beetje gerelaxed bij het hotel.

Voor de Zondag hebben we een lagoon cruise geboekt. Ook nog eens de goeie zonder dat we het wisten, want dit is de kleinste boot van alle cruises. Ik hou er niet zo van als je met heel veel mensen bent, zoals toen bij milford sound. We werden opgehaald door "captain fantastic" zoals hij genoemd word haha. Hele aardige local was dat. Toen iedereen er was, gingen we aan boord. We waren maar met een groepje van 11 inclusief de twee mensen van de cruise. De rest waren allemaal wat oudere Aussies en Kiwi's. Maar hele aardige mensen! Daar gingen we.. onderweg naar het eerste eiland. We hadden geluk met het weer, want het was heerlijk zonnig met een briesje erbij. Iets verder van Aitutaki begon het water enorm blauw te worden en al helemaal toen we bij het eiland aankwamen. Wauw wat mooi!! Dit is nou echt wat ik versta onder tropisch eiland. Hele witte stranden, blauw water, palmbomen en verder geen andere mensen. We hadden een kwartier de tijd om wat rond te lopen en natuurlijk foto's te maken. Vlak ernaast was nog een eiland waar we stopten. Beide eilanden zijn vulkanisch. Op dit eiland vertelde hij een verhaal over hun voorvaderen, wat wel leuk om te horen was. We liepen door een bos naar de andere kant van het eiland en weer terug. Op naar het volgende eiland. Dit was een zandbank. Daar zag je ook mooi het verschil tussen diep en ondiep water. Hier bleven we iets minder lang. vlak ernaast zat one foot island. Op dit eiland is het kleinste postkantoor ter wereld en daar kregen we een stempel in ons paspoort! Weer één erbij. We liepen met een Kiwi stel het eiland over en uitendelijk weer terug op de boot. Volgende stop: honeymoon island. Dit is één van de mooiste. Heel veel strand en in het midden een stukje bos. Het was toen tijd om iets te eten en de lunch was inclusief. Ernaast zat Maina. Op dit eiland hadden we onze lunch, er was een hutje met wat picknicktafels en een barbecue zo mooi op het strand. Terwijl hij alles ging bereiden, hebben we heerlijk in het water gezeten met z'n allen. Ook hadden we een vriendje gemaakt. Vanaf honeymoon island was er een grote vis die onze boot volgde en die bleef ook rondom ons zwemmen toen we daar zaten. Aan tafel!! Het eten was klaar. Alles zat in bamboeschalen met bananenbladeren, wat alleen al er leuk uitzag. Ik schepte van alles wat op. Ook al kende ik het niet allemaal. Pow pow (tropisch fruit) pow pow curry, kuru (broodfruit wat smaakt naar aardappel), kuru salade, gebakken banaan, gewone banaan, passievrucht, brood, een worstje en een visburger. Alles was heerlijk!! Na een goede lunch vertelde hij wat over de eilanden. One foot island heet bijvoorbeeld zo, omdat lang geleden een vader en een zoon daar aankwamen en werden gevolgd door anderen. De vader had het idee om de jongen in een boom te laten klimmen en hij volgde zijn voetstappen op het strand. Toen die andere mensen aankwamen, zagen ze dus maar voetstappen van één persoon. Ze vonden de vader die werd vermoord en de zoon was door die truc ontsnapt. Die zoon heeft nog steeds erfgenamen in Aitutaki wonen. Na de verhalen gingen we weer opweg naar onze volgende bestemming. Midden op het water stopten we, want het was tijd om te snorkelen. Je kon mooie tropische vissen zien en koraal. Libby kan niet goed zwemmen, dus die bleef in de buurt van de boot. Ik ging zelf een stukje verder weg om alles te kunnen zien. Na twintig minuten vaarden we naar een andere plek. Dat was bij een rif. Dus aan de ene kant kon je staan en de andere kant was diep. Ik zwom een stukje richting een vlot en onderweg zag ik veel vissen en koraal. Denk dat we daar ongeveer een half uur bleven. Het was helaas tijd om terug te gaan. Maarja, normaal duurt een cruise tot 15:00, maar omdat het een leuke groep was en een leuke sfeer, was het 16:00 toen we terug waren. Mooi geluk dus. Wij en nog een andere vrouw moesten zooo nodig naar een wc, maar de openbare toilet was gesloten. De rest ging bij een klein winkeltje een ijsje halen en we mochten van die vrouw die daar werkte, het toilet in haar huis gebruiken. Zo zijn de locals hier. Gastvrij en heel behulpzaam. Ook met hitchhiken bijvoorbeeld. Je staat langs de weg en het is nooit meer dan 5 auto's wachten. Soms zelfs direct de eerste. Maar goed, waar waren we gebleven. Ohja, de eerste groep was afgezet en toen was het onze beurt. Terug in het hotel hebben we gedoucht en zijn daarna naar the boat shed gelopen om wat te eten. Het was super druk daar, dus we moesten buiten zitten, wat best fris was en het duurde ook behoorlijk lang totdat ons eten klaar was. Hier is alles Island time trouwens. Geen haast en als iets/iemand te laat is, so be it! Kunnen Nederlanders misschien wel wat van leren. Na een tijdje was ons eten klaar. Libby had een vissoep en ik fish n chips. Tegen 20:30 zijn we terug naar ons hotel gelopen. Ik kwam er ook achter dat m'n rig verbrand was. Ik snapte er helemaal niks van. Had de hele tijd een hempje aan. Toen bedachtwn we ineens hoe het komt. Tijdens het snorkelen steekt je rug een beetje boven water en dat verklaart een hoop. Niet echt prettig trouwens.

Nu was de laatste volle dag in Aitutaki. Eerst hebben we ergens ontbeten en daarna hebben we een kayak van het hotel gepakt en zin we een stukje wezen varen. Na een tijdje kwamen we aan op een ander eiland. Dit was echt zo'n typisch expeditie robinson eiland. Er lagen ook veel kokosnoten op de grond en ik probeerde er één open te maken met een grote stok. Na een poos had ik eindelijk een gat erin gekregen, maar toen moest het binnenste stuk nog. Had uiteindelijk de moed maar opgegeven, anders zaten we hier morgen nog. We zijn weer terug gegaan en nog even gestopt op een zandbank. Eenmaal terug wat wezen eten en toen een paddleboard gehuurd. Maar eentje, omdat we hier wel voor moesten betalen en zo waren we goedkoper uit. Ik wilde kijken of we er tegelijk op konden en je raad het al. Het wordt dan te zwaar.. het water bij ons hotel wordt als je erin loopt ineens behoorlijk diep. Libby stapte af aan de goede kant, dus het was tot haar knieen. Ik aan de andere kant en daar was het diep. Bad luck! Had ook kleren aan, aangezien ik verbrand had. Maar het was gewoon een sportbroekje en een simpel t-shirt met een bikini eronder, dus het maakte niet veel uit haha. De dag ging behoorlijk snel voorbij. Naast ons hotel is een strandtentje, waar we hebben gerelaxed op een strandstoel met een cocktail erbij. Daa hebben we 'S avonds ook wat gegeten. Tijdes het eten was een grweldig mooie zonsondergang. Tuurlijk had ik m'n camera niet mee en op mijn mobiel kun je niet echt zien hoe mooi het was. We zijn daarna nog even buiten wezen zitten, voordat we terug gingen naar onze kamer. 'S avonds nog even foto's terug gekeken en dat zijn ook echt van die google plaatjes. Ohja, de camera werkt weer!

Nou, dit is het dan.. we moeten afscheid nemen van dit paradijs. Had de avond ervoor al ingepakt, dus het was lekker relaxed. Om 8.15 werden we afgezet bij het vliegveld en vlogen we weer naar Rarotonga. Vanuit daar gaf iemand ons een lift naar het hostel. Deze man had een bedrijfje, waarbij hij een soort van cultuurdagje organiseerd voor toeristen. Hij vertelde er een beetje over en het klonk wel heel interessant. Ik had toen in NZ een hangi gehad. En hij leert je dus hoe je dat maakt. Op een gegeven moment waren we weer bij het hostel en kregen we de sleutel voor de beach unit. Wow dit is gaaf! Uitzicht op de oceaan en S' ochtends ontbijtje op het balkon. Ook hadden we een keukentje en een eigen badkamer. Nadat ik de was had gedaan, hebben we ergens wat gegeten. Ik had daar roti besteld. Iets wat ik al heel erg lang niet meer heb gehad, dus heb er volop van genoten. Later moest ik even wat halen bij de winkel en had een vriend gemaakt. Een zwerfhond liep met me mee en het was een schat van een beest! Later die dag hebben we een hike gedaan. Twee uur return. Je zou denken dat er heel veel insecten zijn in de bossen op een tropsich eiland en dat was ook zo, maar het waren vlinders! Heel veel mooie zwart, blauw rode vlinders. Ohja en een grote duizendpoot haha. De hike zelf was best makkelijk, ondanks dat het omhoog was. Maar dat komt doordat het een pad was met aarde en boomstronken. Dat is de fijnste ondergrond als je een klim doet. Even later kwamen we bij een stuk waar je heel dicht bij de kant moest lopen. Libby wilde liever niet verder, want ze was bang dat ze zou uitglijden. Ben vervolgens alleen verder gegaan. Een kwartier later kwam ik aan bij het laatste stuk van de hike. Dit was echt erg beklimmen. Rotsen, touw en handvaten. Vijftien meter omhoog. Ik ging de gok wagen, maar na tien meter had ik echt zoiets van: ik kom bij dit stuk omhoog, maar hoe kom ik hier naar beneden? Want het was een grote afstand van het handvat naar het touw. Na een beetje nadenken toch maar besloten om niet verder te gaan. Shit.. vijf meter verwijderd van de top met een mooi uitzicht.. opzoch had ik daar ook wel mooi uitzicht, maar niet 360. Toen ik naar beneden geklommen was, kwam ik een man tegen waar ik een beetje mee gekletst had. Op de weg terug, kwam ik Libby tegen. Want die wachtte op mij. Nadat we klaar waren met de hike even gedoucht. We zaten buiten en onze buren waren zo vriendelijk om ons een biertje te geven! Even later zijn we naar een beach club gegaan. We hadden voor deze avond een Island night geboekt. Dat is een echte must als je hier bent. Er zijn verschillende island nights en wij hebben gewoon de goedkoopste gedaan. Dit is dus een culturele avond met een buffet en een show. Het buffet was best goed! Ik had brood, salade, kip, rijst, varkensvlees, spinazie, bananenpudding en daarna nog dessert. Na het buffet begon de show. Met trommels en veel dans. Echt leuk om te zien allemaal! Vooral toen ze met vuur gingen dansen. Tegen het einde gebeurde er iets waar ik al een beetje bang voor was en jahoor.. één van die dansers kwam naar ons toe en we moesten naar voren komen. Nee nee zeiden we allebei, maar uiteindelijk toch gedaan. Net als nog twintig andere mensen ofzo. De jongens en mannen moesten de meiden nadoen en de meiden/vrouwen moesten de jongens nadoen. Elke keer per groepje van vier/zes. Shit!! Toen was het onze beurt damen met twee andere vrouwen. Eerst was het simpel, dus deden we een beetje mee, maar uiteindelijk dacht ik: nou laat maar, dit ga ik niet doen. Iedereen kijkt en ik kan echt niet dansen hahaha. Was verder wel grappig, maar ook beschamend haha. Op het laatst ging er nog een oudere gerenatie dansen en toen was het uur voorbij. Leuke show wel!! Iemand gaf ons weer een rit en daar hebben we een beetje gerelaxed.

Onze laatste dag in de Cook Islands.... 'S ochtends dus heerlijk op het balkon gezeten en genoten van het uitzicht. Nadat we uitcheckt waren, gingen we opweg naar het centrum. Weer heerlijk achterin een pick up truck. In het dorpje zijn we langs alle winkels gelopen. Winkel in, winkel uit. Heb ook natuurlijk een sneeuwbol gekocht! Ik spaar sneeuwbollen van alle landen waar ik ben geweest. We waren al een tijdje verder en hebben toen ergens wat gegeten. Rond vier uur reden we terug naar ons hostel, waar we lekker in een hangmat op het strand gingen liggen. Had mijn boek erbij gepakt en zo waren we twee uur verder. Na zonsondergang begon het koud te worden, dus heb even een warme douche genomen en wat gegeten. We moesten nog wachten tot 00:30. Onze vlucht gaat om 2.30 en je kunt twee uur voor die tijd inchecken. Er is een tv in de lounge, dus had besloten om maar een lange film uit te zoeken. Het werd shawshank redemption. Er kwamen ook nog twee andere bij zitten. Om 22.45 pakten we de laatste bus naar het vliegveld, waar we een tijdje moesten wachten om in te checken. Na het inchecken konden we door de gate en daar was het weer wachten. We begonnen ook moe te worden. Hehe.. eindelijk tijd om de boarden. Back to the future!! Back to New Zealand, waar het 22 uur later is. Dit keer zat ik in het midden, maar wilde toch gaan slapen. Op het begin lukte het me niet om te slapen, dus heb maar met de buurvrouw gekletst. Toen toch half in slaap kunnen komen. Om 5.50 kwamen we aan en Libby ging meteen haar auto ophalen. Ik bleef nog even op het vliegveld en ging bij een cafeetje zitten. PSV moest ook spelen voor de europa league, maar had mijn Ipad in m'n backpack zitten, dus kon helaas niet kijken. Toen had m'n vader een creatief idee. Videobellen en de Ipad richten op de tv. Zo heb ik toch mooi de tweede helft kunnen zien haha. Rond 8.15 heb ik de bus gepakt naar het centrum, waar ik m'n backpack heb opgehaald bij IEP. Bah.. Auckland. Gelukkig gaat Libby deze ochtend naar Tauranga,want ze had een baan gevonden. Ik kon ook meerijden. We hadden afgesproken in de wijk waar Libby de auto had geparkeerd. Dat was nog een stukje rijden en moest met openbaar vervoer. Gadver, wat is het makkelijkste en het snelste? We kwamen er eerst niet uit, want alles duurde ongeveer een uur en mijn mobiel was ook nog eens leeg, dus we konden niet meer overleggen. Had nog net kunnen sturen dat ik de trein nam naar New Lynn en aankwam om 10.54. Dus hopen dat ze het leest. Toen ik aankwam, wist ik dus niet waar ze geparkeerd was. Ben maar bij een kiosk gaan vragen of ik even mijn mobiel mocht opladen en dat was goed. Zo erachter gekomen waar ze was en toen konden we gaan. Degene bij wie Libby de auto had staan, ging ook mee. Het was anderhalf uur rijden en onderweg was ik echt moe.. heb natuurlijk vrijwel niet geslapen sinds 7.00 de vorige ochtend, wat 5.00 NZ tijd was. Om twee uur kwamen we aan bij de kiwi packhouse, waar ze beiden een introductie hadden. Ik bleef eachten op de parkeerplaats en het duurde maar en duurde maar. Uiteindelijk een uur gewacht met een mobiel die leeg was en de auto op slot. We wisten alle drie niet dat het zo lang zou duren. Toen boodschappen gedaan en ik de bus gepakt naar Tauranga, waar ik een hostel had geboekt. Pff, blij dat ik nu heerlijk in het hostel zit, want het was niet echt een leuke dag. Om 21.30 al wezen slapen, want ik was kapot!!

Maar het was een heerlijk weekje!! Nu maar afwachten wat de laatste weken gaat brengen.

See ya xx

Bye bye South island

Nog maar 2 werkweken en dan is het klaar. 10 September vertrek ik naar Christchurch om vervolgens het vliegtuig te pakken naar het Noordereiland. De eerste week ging heel snel voorbij. Weinig te beleven op het werk. Het is iedere keer rustig, maar niet saai ofzo. Natuurlijk wel het spiegelen aan het eind van de dag wat ik al eerder heb verteld. Ook hoef ik helaas niet meer in de bakkerij te werken, want Karen werkt voortaan op Zaterdagen. Daardoor moet ik nu delivery en check-out doen. Die dag was wel druk trouwens. Verder is het na het werk een beetje kletsen met mijn huisgenoten, koken, tekenen, puzzelboekem en series kijken.... Zondag 1 September werd het eindelijk lente! Zo apart, maar toen het winter werd, was de eerste dag meteen koud en kwam er meer sneeuw op de bergen. Nu de eerste dag lente en het is heerlijk weer. Zonnig en iedereen loopt lekker in t-shirt buiten! Zo fijn om weer naar het warmere weer te gaan. Maar ik moet niet klagen.. we hebben een hele milde winter gehad en heb geen enkel moment gedacht: gadver, ik vind dit weer niks.

Er was ook sale bij de vliegmaatschappij hier en daardoor heb ik nu al mijn binnenlandse vluchten geboekt en betaald. Zelfs nog een extra vlucht. Want ik wilde nog zo graag naar het zuidoosten. Dunedin, Catlins etc. Helaas doordat ik geen auto heb en ik het met twee vrije dagen in de week niet red, moest ik het overslaan. Gelukkig was deze optie er nog, dus ik ga voor 5 dagen heen en weer vliegen vanuit Auckland. Nog een ander ding wat ik heel graag wil doen is skydiven. Opzich geen probeem, maar zoals ik al zei: zonder auto is het lastig en je weet nooit wat voor weer het wordt. Nu maar hopen dat het nog goedkomt. Anders moet ik dat maar doen op het Noordereiland.

Nou, het is nu een dag later en raad eens? Ik ga skydiven!! Na een facebook post op de Twizel groep, kreeg ik reactie van iemand kan me daar Dinsdagochtend afzetten. Helemaal blij! Nu maar hopen dat het niet gecanceled wordt. De dag op het werk vloog ook voorbij!

Het is nu Maandag. Nog maar één dag voor het weekend, één dag voor de skydive en één week voordat ik hier wegga. Het was weer lekker weer vandaag! Ondanks dat ik vooral binnen werk, heb ik wel genoten van deze dag. Totdat ik pauze had.. ik liep naar huis en eenmaal thuis kreeg ik een telefoontje. Het was iemand van Skydive Wanaka. Blijkbaar was ik de enige die een skydive had geboekt voor de volgende dag en daardoor kan het niet doorgaan. Shit!! Na het werk maar even bedenken hoe ik dit ga oplossen. Dit is trouwens iets doms eigenlijk. Maar backstock is gewoon alle dozen van achter pakken en bijvullen. Nu zit er dus al wekenlang een grote fles rice bran oil in een doos, die we nooit kunnen aanvullen omdat het altijd vol is. George en ik hadden als missie om die fles in het schap te krijgen voordat ik weg ga en ineens zag ik dat er plek was! Wij helemaal blij haha. Maar goed, tijdens het werk zat ik te brainstormen hoe ik dit ging oplossen. Uiteindelijk na het werk weer gebeld of ze mijn boeking kunnen verplaatsen naar Queenstown. Dat kon gelukkig! Wat ook nog goed uitkwam, is dat diegene met wie ik meerij, sowieso naar Queenstown moest om iemand op te pikken van het vliegveld en hij stelde voor dat ik ook mee terug kon rijden. Lucky me! Ondanks dat ik betere verhalen heb gehoord over Wanaka, is Queenstown zeker niet verkeerd.

Ik kon het trouwens niet laten.. Ik heb VPN om sport te kunnen volgen via de Ziggo app, maar nu expeditie robinson weer begint, ga ik dat ook maar volgen haha.

Dinsdag 7.15 ging de wekker. Today is the day!! Nadat ik had gedoucht en wat heb gegeten ben ik naar het centrum gelopen, waar ik had afgesproken met die man met wie ik mee kon rijden. Hele aardige man was dat. Woont nu in Sydney voor z'n werk, maar komt uit Twizel en is daar nu ook om gamilie te bezoeken. Het was een twee uur durende rit en onderweg een beetje gekletst over van alles en nog wat. Hij vertelde ook over z'n werk. Hij bouwt namelijk hoogspanningsmasten. In Nederland is het niet zo'n big deal. Maar dat hele gedeelte waar we langs reden heeft o.a. hij gebouwd. Door de bergen en op afgelegen plekken. Best indrukwekkend hoe ze dat allemaal hebben gedaan. Ook hebben ze de bungy die ik heb gedaan gebouwd destijds. Onderweg stopten we even snel in Tarras. Een heel klein dorpje waar alleen o.a. een cafeetje is. In dit dorpje wonen veel boeren. Er stond ook een helicopter langs de weg. Dat was dus één van de boeren die in de bergen woont en ff met de helicopter heen en weer gaat om een bakje koffie gaat doen haha. Toen we in Queenstown aankwamen, ben ik eerst naar de Skydive shop gegaan om iets na te vragen en daarna hebben we voordat het tijd was om die kant op te gaan, lekker buiten in de zon bij het meer gestaan. Het was heerlijk weer met een strak blauwe lucht. Rond twee uur reden we richting de dropzone. Dat is in Jacks point. Waar ik dus twee maand heb gewoond. Ik zag de skydivers regelmatig landen en nu doe ik het zelf! Ik had nog contact met de familie, maar die konden helaas niet. Ik checkte in en niet veel later mocht ik die kant op. Ik kreeg een pak en werd in een heel harnas geholpen en het mooiste van alles was de helm. Prachtig haha. We waren met vier "beginners" die een tandem skydive deden en twee solo springers. Greg was degene met wie ik ging springen. Had veel ervaring, dus kwam goed. Maar was sowieso niet zenuwachtig. Ik had een pakket met foto's en video's geboekt, dus hij nam ook een gopro mee. We stapten in het vliegtuig. Het was een vlucht van vijftien minuten en wow!! Wat een uitzicht! Blij dat ik de sprong deze tijd van het jaar doe. Nu ligt er in ieder geval allemaal sneeuw op de bergen, wat het nog mooier maakt. Na vijftien minuten was het zover. Ik was de eerste die ging springen en had er heel veel zin in. Ik zat eerst een paar seconden op de rand van het vliegtuig en toen gingen we. Geweldig gevoel was dat en het lijkt helemaal niet dat je hard naar beneden valt, maar door de wind weet je wel beter. Ziet er ook niet uit op de video trouwens haha. Het was een 45 seconden freefall en toen ging de parachute open en kon je meer genieten van het uitzicht. De landing verliep een beetje vreemd. Ik deed net een seconde de vroeg mijn benen naar beneden, waardoor we onder de parachute terecht kwamen haha. Maar het was echt geweldig!! Een ander ding wat een beetje dom was, was dat hij voor die tijd vertelde dat als hij op m'n schouder tikte, ik m'n armen los mocht laten. Ik had het niet eens door, dus heb de hele freefall vast gehouden.. slim weer.. Eenmaal beneden het pak etc. weer uit en toen nog even gewacht op de foto's. Darryl (diegene met wie ik meereed) zei na die tijd ook: hoe ben je zo kalm? Als je niet beter wist, zou je niet eens doorhebben dat je een skydive hebt gedaan!! Hij heeft jaren geleden zijn skydive licentie gehaald en zei ook al: zou ook echt iets voor jou zijn, aangezien je lichaam zo goed tegen adrenaline kan haha. Tja, na de bungy jump was ik ook gewoon heel rustig ondanks dat ik het heel gaaf vond. Maarja, vaker skydiven zou best leuk zijn, alleen het kost ook heel veel geld. Nadat ik de USB had ontvangen, reden we door naar het vliegveld om een vriend van hem op te pikken. Onderweg nog even gestopt bij Subway, aangezien het etenstijd was. Goed avondeten dus haha. Rond half acht werd ik afgezet bij huis en daar heb ik een beetje netflix gekeken, want George en Chelsea waren ook weg.

De volgende dag was rustig. Huishouden, netflix, boodschappen en even naar de bieb om via de pc mijn foto's en video over te zetten. Echt gaaf om die video te zien, maar ook een beetje awkward, want door die wind ziet mijn gezicht er heel raar uit haha.

Donderdag ging mijn laatste werkweek in. Die dag vloog ook voorbij, omdat ik maar tot 16.00 hoefde te werken. Ik heb echt zin om weer te reizen en om naar de Cook islands te gaan, maar het zuidereiland heeft iets speciaals. Southern alps, gletsjers, blauwe meren, het tropische Abel Tasman national park en ga zo maar door. Vind het echt jammer om hier weg te gaan. Gelukkig kom ik nog voor een paar dagen terug in Oktober. Maarja, het Noordereiland is ook geweldig mooi natuurlijk!

Op Zaterdagavond zijn we met z'n drieën na het werk naar een Thais restaurant gegaan. Zelf heb ik daar een heerlijke curry gehad.Denk dat we daar ongeveer een uur hebben gezeten voordat we terug naar huis reden.

Nu nog maar twee dagen te gaan! Zondag was zoals altijd een rustige dag. Maandag was niet zo rustig. in mijn geval dan.Om één of andere reden plannen ze backpackers op hun laatste dag maar voor een paar uurtjes in. Denk dat ze er niet zo goed bij nagedacht hadden, want ik moest de levering van de vriezer, koeling en melk doen in vier uur tijd. De tijd vloog voorbij, maar het was wel heel hectisch. Maar..... ik heb het afgekregen!! Nog even doei gezegd tegen een aantal collega's voordat ik wegging en dat was het. Voor de tweede keer klokte ik voor het laatst uit. 'S middags had ik afgesproken met Annelies. Het was zonnig weer, dus we zijn naar lake pukaki gegaan om een hike te doen. Het was een één uur durende hike. Wel heel mooi uitzicht daar! Uiteindelijk had ze me weer afgezet bij huis en daar ben ik bezig gegaan met inpakken. Eerst natuurlijk alles weer uitzoeken, wat veel werk is. Tegen half zeven kwamen George en Chelsea thuis van het werk. Nadat hun wat hadden gegeten, hebben we gezellig wat spelletjes gedaan met een biertje erbij. Rond tien uur waren we van plan om naar tophut te gaan (de bar). Toen we daar aankwamen, gingen ze net sluiten.. shit! Op de site stond dat ze om één uur sluiten, maarja.. nu dus voor niks twintig minuten in de kou gelopen. Eenmaal thuis nog even wat gegeten en gekletst. Nu is het dan wel echt de laatste keer voor lange tijd dat ik een kamer voor mezelf heb, dus maar extra van genieten!

De wekker ging om zes uur. De laatste dingen ingepakt en een was gestart. Rond half elf stapten we in de auto. Eerst reden we naar de pelennor fields, waar een grote scene voor Lord of the Rings is opgenomen. Dat wilden we toch nog even zien, ook al is het gewoon een open veld. Wel heel mooi daar, dus het was sowieso niet voor niks. Nadat we dat gezien nadden, reden we door naar four square. Daar heb ik mijn kleding ingeleverd en nog even tegen de laatsten doei gezegd. Het was nog super lief van een collega trouwens. Een japanse vrouw waar ik in de bakkerij mee heb samen gewerkt, gaf met nog een tasje met chocola, cookie time koekjes en een twizel magneet. Dat had ik echt niet verwacht! De busstop is aan de overkant van de straat, dus ik pakte mijn backpack uit de auto en nam afscheid van George en Chelsea. Terwijl ik aan het wachten was op de bus, raakte ik aand e praat met een andere backpacker en twee vrouwen die in Twizel wonen. Die oudere vrouw vroeg al: ga je weg? Waarom? Je hebt hier al die bergen! Tja.. het is echt een prachtige omgeving en kom hier zeker nog een keer terug, want dit ga ik echt missen. Tegen half twaalf vertrok ik met de bus en was het dit keer echt: bye bye Twizel! We stopten nog een half uur in lake Tekapo. Ik liep naar het meer samen met een Engelse jongen en een Zuid Afrikaanse vrouw. Daar de hele tijd mee gekletst totdat we weer verder reden. De busrit duurde in totaal vijf uur. Het eerste stuk toen we nog in Mackenzie district waren, keek ik gewoon lekker naar buiten om van het uitzicht te genieten. Heb deze route al twee keer afgelegd, maar beide keren was het aan het regenen, dus dan zie je niet zoveel. Later heb ik mijn Ipad erbij gepakt om netflix te kijken en nu ben ik dit aan het typen. Nog een half uurtje voordat ik in Christchurch ben. Daar heb ik een hostel geboekt dichtbij het vliegveld. Want morgen vlieg ik naar Auckland, om vervolgens Donderdag naar het heerlijk warme Rarotonga te vliegen. Zin aan!

Ik zit nu in een hostel naast het vliegveld. Zelfde keten als die in Queenstown, met die grappige "ruimte" bedden. Toch is dit hostel net iets beter. Nu was het heel toevallig, want ik checkte in en liep naar m'n kamer. Wie zie ik daar? Die vrouw uit Twizel haha. Heb het al vaker gezegd, maar de wereld is klein! Nu vlieg ik morgenochtend om 9.40 naar Auckland. I'll miss you South island!

Till the next time! X

Terug naar iets bekends

De wekker ging op tijd, want om 9.00 vertrok de bus. Iets voor die tijd ging ik nog even een rondje lopen. De ramen van de auto's waren beslagen en iemand had op een achterruit: red bull racing, max verstappen 33 geschreven. Ik als formule 1 fan vind dat natuurlijk wel grappig dat je zoiets ziet aan de andere kant van de wereld haha. Eenmaal terug, gingen we de spullen inladen. Het was opeens een bus met bekenden. We waren met twintig mensen en had die buschauffeur al eerder gehad, er waren een paar van Stewart Island en het meest gekke was dat Abby ook in de bus zat! Dat is één van die Amerikanen die ook in te Puke werkten en ook met ons was tijdens oud en nieuw. Na zeven maanden!. Dat was natuurlijk veel bijkletsen. Ik ben dus opweg naar Blenheim om op een wijngaard te werken, omdat ik niks in Queenstown kon vinden. Maar terwijl we in de bus zaten, zag ik opeens dat Four square weer mensen zocht. Heb toen snel een mail gestuurd of ik terug mocht komen en al vrij snel kreeg ik reactie dat het geen probleem was! Was helemaal blij, want Twizel is een betere locatie, de accomodatie is goedkoper/beter en het werk is leuker! We hadden met stray een overnachting in Mount cook village. Ben daar natuurlijk al drie keer geweest, maar het is een geweldige plek en zo leuk dat we daar een overnachting hebben! Waar we echt geluk mee hadden, was dat het hostel gerenoveerd wordt en daarom kregen we een upgrade naar de chalets, die normaal per chalet 300 dollar per nacht was! We moesten alvast een indeling maken en ik ging samen met Abby en nog een Nederlandse in een huisje. Onderweg stopten we nog een paar keer voor een foto en rond 14:00 kwamen we aan. De chalets waren prima! Fijne bedden met zelfs verwarmde dekbedden! Om vier uur hadden we weer afgesproken bij de bus, want we zouden een hike gaan doen bij de tasman glacier. Die wilde ik sowieso nog graag doen, dus dat komt goed uit! De hike was ongeveer een half uur, dus niet heel lang. Maar wauw! Wat was dat mooi! Al die ijsblokken in het meer... Nadat we weer terug waren en hadden gegeten, zijn we met de meesten naar de bar gegaan. Daar heb ik bijna de hele avond met zes anderen gedart. Was super gezellig! Lang geleden, leuk groepje en een lekker biertje erbij. Niet verkeerd dus! Deed het eigenlijk best goed haha. Rond 23:30 zijn we terug naar het huisje gelopen. Marije (die andere Nederlandse) was om 00.00 jarig, dus hadden we nog wat mensen uitgenodigd. Uiteindelijk waren we met z'n zevenen. We hebben de hele tijd een (drank)spel gedaan en zoveel gelachen!! Één jongen had een beetje teveel op en hij was echt komisch! Om 02:00 zijn we gaan slapen.

De volgende ochtend vertrok de bus om 10.00, maar ik bleef achter. Mount cook is dichtbij Twizel en had op facebook gevraagd of iemand daar die dag heen gaat en me mee terug kon nemen. Iemand had gereageerd, dus daar had ik geluk mee. Vond het wel jammer dat ik niet mee ging in de bus, want dit was echt de allerleukste groep van al die keren dat ik met de stray bus heb gereist. Maarja... in de ochtend heb ik een tijdje in een cafeetje gezeten en rond lunchtijd heb ik een hike gedaan naar Kea point. Deze hike heb ik al eerder gedaan met Josi. Maar toen was het zo hard aan het regenen, dat we niet veel zagen + de weg van Mt Cook village naar Kea point was toen geblokkeerd door water haha. Het was heerlijk weer dit keer en door de blauwe lucht kon je alles mooi zien! Later die middag stuurde Annelies (een Belg) dat ze nog een hike ging doen naar de Tasman Glacier en vroeg of ik zin had om mee te gaan. Je hebt daar twee routes. Gisteren deed ik de hike naar beneden en zij ging de hike naar boven met uitzicht doen. Ik werd opgepikt en we reden die kant op. Toevallig werkt zij ook in Twizel, dus heb al een contact opgedaan.

Na een mooie wandeling reden we naar Twizel. Ik liep daar four square binnen en Amanda (1 van de managers) was zooo blij om mij te zien haha. Anderen vinden het ook leuk dat ik weer terug ben. Ik werd weer naar het oude vertrouwde huis gebracht. Dit keer zit ik samen met een Frans koppel in het huis. Niet veel backpackers gelukkig! Het zijn hele aardige mensen en heb die avond ook wat gekletst met hun. Zo gek.. ben drie maand weg geweest, maar alles voelt weer heel normaal..

Woensdag was nog een vrije dag en heb deze dag niet veel gedaan. Met Victor en Louise even naar de bieb en de supermarkt geweest en verder wat relaxen. Donderdag was dan mijn "eerste" werkdag. It's like riding a bike.. was binnen no time weer in het normale ritme. Kassa ging weer makkelijk en gelukkig is de winkel hetzelfde, dus dat scheelt zoeken. Wel hebben ze self check outs, die toevallig vandaag open gaan. Wat wel jammer is, is dat 1 van de managers Vrijdag voor het laatst is en omdat hij weg gaat, zijn we die avond met alle collega's naar de bar gegaan. Zoals toen ook een keer, betaalde de baas pizza's, patat, bier en desserts. Was ook toevallig is, is dat de vorige keer toen we bij de bar hadden gezeten met de collega's, ook mijn tweede dag in Twizel was haha.

De rest van de week gewerkt en het is leuk om al die bekende gezichten weer te zien! Ze gaan mij ook inwerken in de bakkerij, waar ik iedere Zaterdag moet staan als de andere twee vrij zijn. Heel blij mee! Ook kregen we te horen dat we twee nieuwe huisgenoten krijgen. Waarschijnlijk een Engels koppel. Gelukkig maar, want volgende week gaan Victor en Louise weg en alleen in huis is chill, maar kan ook saai zijn.

Zoals vorige keer, zijn mijn vrije dagen weer op Dinsdag en Woensdag. Dinsdag was een regenachtige dag, dus heb weinig gedaan. Woensdag kwam het nieuwe koppel. George en Chelsea en ze zijn inderdaad Engels. Wel een heel aardig stel! Blijkt dat George ook een voetbal liefhebber is, dus mooi wat te praten haha.

Donderdag was het weer tijd om te werken. Aangezien ik dus in de bakkerij kom te werken op Zaterdag, heb ik deze dag en Vrijdag een poosje meegelopen met Karen en Misako om wat dingen te leren. Tijd vliegt wel voorbij daar! De rest van de week was niet slecht. Heb een beetje van alles en nog wat gedaan. Alleen het spiegelen aan het eind van de dag is saai na een tijd. In de avonden zaten we vaak gezellig met z'n vijfen in onze zithoek die we gecreërd hebben. We hebben ook leuke gesprekken over de verschillen in onze landen. Moest wel lachen, want als ik me voorstel, zeg ik me naam altijd op de Engelse manier, want dat is makkelijker voor iedereen. Nu vertelde ik dus hoe je me naam echt uitspreekt en ze hadden zoiets van: wow oke!! Ook dacht George dat ik Engels had geleerd van een Engels persoon, omdat de meeste Nederlanders meer met een Amerikaans accent praten en ik klink Brits haha. Ook geen idee hoe ik dat voor mekaar heb gekregen.

Dinsdag was natuurlijk weer een vrije dag. Ik had ook even een voetbal gekocht en die middag even met George wezen hooghouden. Had het idee om 'S avonds met z'n allen naar de bar te gaan, omdat Louise en Victor de volgende dag weg gaan. Dat deden we dus en het was een hele gezellige avond! Uiteindelijk hebben we drankspelletjes gespeeld met kaarten. Toen kwam er ook een Nieuw Zeelander bij ons zitten om mee te spelen. Wel veel gelachen! Tegen middernacht zijn we naar huis gelopen en daar hebben we nog "the game" gespeeld. Ook een kaartspel, maar niet als drankspel. Uiteindelijk rond 03.00 gaan slapen. Zoals je wel kunt raden, was de dag daarna lekker relaxen. Helaas vertrokken de Fransen wel vandaag. De volgende dag moesten we wel weer werken. Nog even twee dagen in de bakkerij om te oefenen en Zaterdag begon het echte werk. De twee vrouwen die daar normaal werken, zijn allebei vrij deze dag. 1 van de supervisors bakte 'S ochtends al het brood en tegen de tijd dat ik moest beginnen was het klaar en mocht ik het verpakken. De andere werkzaamheden die gedaan moesten worden, waren kip in de oven doen en verpakken, patat bakken voor de chicken & chips (het is heel gebruikelijk in een nz supermarkt om hot food te verkopen zoals kip, hot pies, hotdogs etc.) 'S middags moest ik een tray up doen voor de volgende dag en natuurlijk schoonmaken! De dag vloog voorbij en het was heel leuk. Ik was alleen niet zo heel snel, maar heb in ieder geval geen fouten gemaakt!

Verder was de werkweek niet heel bijzonder. Tijdens backstock/delivery werk ik o.a. met George en hij vroeg hoe je de namen van Nederlandse voetballers uitspreekt. Ik gaf natuurlijk Bergkamp als voorbeeld, maar moest wel lachen hoe hij het dan uitspreekt! Je kunt je er vast wel iets bij voorstellen.

Twee dagen werken en het was weer Dinsdag! We hebben weinig gedaan.. alleen 'S avonds weer naar de bar geweest. Voor die tijd was spelletjes gespeeld en in de bar deden we een drankspel. Er kwamen ook twee Niew Zeelanders bij ons zitten (net als vorige keer). Het was echt een hele gezellige avond en zonder dat we het door hadden was het ook alweer 2.00 ofzo? We hadden alle drie een pizza gekocht voor die tijd en nu met die drank op konden we niet wachten om thuis te zijn en die pizza in de oven te gooien. En die smaakte goed!! Iets na 3.00 zijn we maar eens gaan slapen. Woensdag was misschien iets te relaxed. Uitslapen tot 11:00, vier films gekeken, snel wat dumplings gemaakt voor avond eten en verder (hoe verrassend) niks doen haha. Helaas was de dag daarna weer tijd om te werken. Had wel met Annelies (die Belg) het idee om maar eens een keer wat af te spreken. Dus Zaterdag gaan we met z'n vieren weer naar de bar. Zal vast druk worden, aangezien er rugby op is (NZ tegen Australie) en dat wordt daar uitgezonden. Toen was het Zaterdag.... na het werk snel gekookt en gedoucht. Stuurde een appje dat we waarschijnlijk rond half 9 daar zijn. Bleek het om volgende week te gaan. Goed lezen Larissa -.- dus ja.. was in ieder geval lekker opgefrist!

Het was nog twee dagen werken en dan weer weekend! Zondag is altijd een hele rustige dag, waarbij we alleen wat backstock doen en op Maandag doe ik de chiller/freezer. Het is een dag van 9.00 - 17.00, maar dat vliegt voorbij! Aangezien ik eerst delivery van freezer én chiller moet doen, dan de melk en daarna backstock van alles! Druk dagje dus. Vandaag waren George en Chelsea ook om 13.00 vrij, want ze gingen voor Chelsea's verjaardag naar Queenstown voor 2 nachten. Had dus het huis voor mezelf. Best fijn aan de ene kant, doordat ik eigenlijk nooit alleen ben, maar het is ook saai. Geen auto en iedereen werkt.

Deze dagen heb ik dus niet veel gedaan. Films gekeken, brownies gebakken, foto's gemaakt van een heeeele mooie zonsondergang en ik ben weer na heel wat jaar aan het tekenen geraakt. Ik heb een schetsboek gekocht. Eerst om wat te krabbelen als ik me verveel, maar al snel probeerde ik mensen na te tekenen. Leuke uitdaging, dus dat is voorlopig een leuke bezigheid. Ik was nog ergens achter gekomen. Vanuit onze achtertuin hebben we mooi uitzicht op de bergen en diezelfde bergen werden ook gebruikt in Lord of the Rings. Vond dat wel een leuk weetje haha.

Woensdagavond kwamen ze weer thuis. Natuurlijk Chelsea nog even gefeliciteerd, taart gegeten en bijgekletst. Toen was het tijd om te slapen, want de volgende dag moest er weer gewerkt worden! Wow! Het was een hele saaie dag!! We waren met teveel mensen, waardoor we alles klaar hadden rond 15:00 en dan moest ik nog door tot 18:00!! Het was de hele tijd spiegelen en dat begon zo saai te worden, aangezien het maar vijf gangpaden + chiller is. Dat is natuurlijk allemaal klaar binnen een uur. Was zo blij toen de dag er eindelijk op zat!! 'S avonds nog wel gezellig scrabble gespeeld.

Deze Zaterdag gingen we dus wel naar de bar haha. Tegen 21:00 spraken we af bij de sportsbar. Het was heel gezellig! Gewoon gekletst en daar

Na weer ouderwets kaartspellen spelen. We zijn wel op tijd weg gegaan, want het werd gek genoeg steeds leger in de bar. Misschien maar goed ook, want de volgende dag word ik om 7.30 gewekt door mijn mobiel.

Maandag was weer zo'n dag... toen ik alles aan het bijvullen was, kwam ik yoghurt tegen die over de datum was. Ik zette ze op de trolley om mee naar achteren te nemen en net voordat ik de chiller (in de storeroom) inreed, viel een bak met yoghurt op de grond. Natuurlijk vloog de deksel open en lag de hele vloer onder de yoghurt. Ik zei al tegen mijn collega dat het toch niks uitmaakt, want het is over de datum. Later die dag vond ik melk dat over de datum was. Ik wilde die ook mee naar achteren nemen en net toen ik de deur inreed, viel de voorste stapel kratten van de trolley af. Het waren maar twee flessen gelukkig! Nouja, nog één ding dan.. mij werd gevraagd of ik wat kip in de oven wilde doen. Alles gedaan, kip in de oven, timer gezet, aantal graden ingesteld. Prima toch? Na een uur dacht ik: alarm zal zo wel afgaan, dus ik loop ik maar alvast naartoe. Zie ik nog steeds 60 minuten staan. Ben ik vergeten op start te drukken! Idioot!! Achja bijna weekend. Zal wel daaraan liggen

En toen was het weekend. George en Chelsea waren van plan om naar Lake Tekapo te gaan en vroegen of ik zin had om mee te gaan. Zoals ik al een keer had verteld, mogen we als personeel gratis naar de hotsprings, maar nu in de winter is er ook schaatsen en tubing. Als eerst gingen we schaatsen voor een uurtje ongeveer. Het was een outdoor ijsbaan en het lag heel mooi tussen het meer en Mt John. Daarna liepen we de hoek om, want daar was tubing. Dan ga je met een band van een 150m sneeuwhelling af. We waren net kinderen haha. Eerst allemaal alleen en toen een aantal keer met z'n drieën tegelijk. Echt lachen dat! Denk dat we wel vijftien keer naar beneden zijn gegaan. Als derde reden we naar boven naar Mt John. Ben daar nu drie keer geweest, maar iedere keer was het uitzicht anders. Met Solenne en Lisa was het nog zomer en helder, met Libby was het aan het regenen en nu was er sneeuw op de bergen. Allemaal heel mooi! We hebben daar wat gedronken en toen zijn we weer naar beneden gereden om vervolgens naar de hotsprings te gaan. Heerlijk als het koud is om dan het warme water in te gaan! Hier hebben we ongeveer een uur gezeten. Onderweg naar huis nog even bij het meer gezeten om te genieten van de zonsondergang en toen door naar huis. Eenmaal thuis hebben we snel wat gegeten en daarna hebben we nog een biertje gedronken bij de bar. Geslaagde dag!!

Ik vergeet iedere keer wat te schrijven, dus probeer het uit mijn hoofd te doen. Maar nu zijn jullie in ieder geval weer op de hoogte!

Bye bye X

Laatste weken in Queenstown

Deze week was het rustig.. heb de finale van het WK vrouwenvoetbal nog wel gekeken. Ff voor niks om 3.00 de wekker gezet. Achja, we mogen wel trots zijn!

Het wil helaas nog niet echt lukken met werk vinden. Heel veel sollicitaties, maar weinig antwoord. Gelukkig is de familie zo lief om me langer te laten boijven, zodat ik in de tussentijd geen geld kwijt ben aan hostels.

Nu met de wintervakantie, hebben ze Franki opgegeven voor een blokkenschema zwemles. Iedere dag een half uurtje. Op Maandag ben ik meegegaan en heb voordat haar les begon, gezwommen met beide meiden. Tijdens haar les nog even met Poppy. Na de zwemles nam Marie de kinderen mee naar de bios in Arrowtown. Ik reed mee om even lekker rond te lopen daar. Na afloop van de film, zijn we nog langs een speeltun geweest en toen op naar huis. Lekker actief dagje!

De rest van de week heb ik 'S ochtends iedere keer op Franki gepast. Die is helemaal gek met mij. Vind het geweldig om met mij de spelen en te stoeien. Poppy gaat wel naar pre-school tijdens de vakantie, maar Donderdag is ze altijd vrij. Heb deze dag grotendeels op de meiden gepast en ze waren heel makkelijk gelukkig! Franki ging op Vrijdag naar haar opa en oma voor het weekend, dus t/m Zondag was het alleen Poppy. Tenminste.. Deze dag kwam een vriend Rich langs met haar dochtertje. Ze gingen klussen aan de boot en Marie vroeg of ik het erg vond om op Poppy en Sienna te letten. Vond ik niet erg natuurlijk. Zaterdag was best chill. 'S avonds gingen Marie en Rich wel naar de bios, dus heb na het eten op Poppy gepast en haar naar bed gebracht. Had verwacht dat ze niet naar bed wilde, maar nadat ik haar had voorgelezen, kon ik haar makkelijk naar bed brengen!

Komende week gaan ze naar Dunedin voor een paar dagen, dus ik besloot om maar eens naar Stewart Island te gaan. Aangezien ik de Stray bus Zondag vertrok en dan eerst dat ritje Milford sounds ging doen, wilde ik kijken of ik op Maandag weg kon, zodat ik niet weer hoef te betalen voor die overnachtig. Eerst een facebook post en toen maar gekeken naar een intercuty bus naar Invercargill (waar de ferry vertrekt). Zag uiteindelijk dat een bus naar te Anau goedkoper is en sinds de bus daar langskomt, heb ik daar maar voor gekozen. Dus.... daar ging ik. Na 2 uur kwam ik aan in te Anau, waar ik een stukje langs het water had gelopen en niet veel later werd ik opgepikt. Het was dit keer maar een groepje van tien en was de enige die daar opstapte. Wel een leuke groep! We kwamen tegen 16:00 aan in Invercargill, waar er vijf achterbleven, zoals ik de vorige keer. Met z'n zessen werden we naar de ferry gebracht op het meest Zuidelijke punt van het land! De overtocht duurde maar een uurtje. Maar wow, nooit verwacht dat Stewart Island zo groot was!! Toch ongeveer de helft van Overijssel! Eenmaal aangekomen, bleek het (enige) dorpje wel weer heel klein. Er wonen hier maar 400 mensen. Al het andere op dit eiland is natuur! Er was 1 hostel waar we dus ook verbleven. Wel een leuk hostel! We waren met 3 jongens en 3 meiden en zo verdeelden we ons ook over de kamers. Wel leuk trouwens, allemaal andere nationaliteit. Schots, Engels, Iers, Duits en Zuid Afrikaans. Nekela (de Zuid Afrikaanse) en ik hadden afgesproken om na het eten kiwi's te zoeken (nee, niet het fruit). Dit zijn zeldzame loopvogels die in NZ te vinden zijn. Je kunt ze vinden bij verschillende wildlife centers, maar in het wild zul je ze niet gauw zien. Er is dus ook maar 1 plek waar de kans wat groter is en dat is Stewart Island. Je moet dan wel in het donker, in het bos zoeken als je je kans wilt vergroten. Tijdens het eten raakten we aan de praat met een ander meisje uit Engeland. Die had de dag daarvoor gezocht, maar tevergeefs. Ik vroeg of ze met ons mee wilde gaan, dus rond 20.30 liepen we met z'n drieen naar een wandelpad in het bos dichtbij het hostel. We moesten wel rood folie over onze zaklamp doen, om ze niet tot last te zijn. Helaas regende het wel een beetje. Uiteindelijk kwamen we uit bij een rugbyveld, waar we een tijdje aan de rand van het bos gezocht hadden. Helaas niks gezien, dus we liepen weer terug naar het hostel. Daar een beetje gezellig gekletst met de anderen. Rond 11.30 merkte ik dat het droog was, dus ik ben in een gekke bui in m'n eentje het bos in gegaan. Toen ook weer bij het rugbyveld gezocht en hoorde ineens wat ritselen, dus liep een stukje het bos in en heb daar gewacht. En jahoor!! Ineens kwam er een schattig beestje op me af lopen en bleef een paar seconden voor m'n voeten staan!! Ik wilde niet opgeven en dat heeft geholpen! Eenmaal terug in de kamer, vertelde ik Nekela dat ik er 1 had gezien en uiteindelijk wilde ze ook weer gaan zoeken, maar liever niet alleen. Ben toen met haar mee gegaan en na een poos zoeken, hebben we ze alleen maar gehoord, maar niet gezien helaas. Ben dus de enige die geluk heeft gehad van ons groepje. Het was ondertussen al bijna 2.00. Oeps!

De volgende dag gingen Nekela en ik na het ontbijt een hike doen naar de vuurtoren. Onderweg hoorden we zoveel verschillende vogels en vooral de Tui was leuk om naar te luisteren. Mooie vogel ook! Verder ook een paar keer de kaka (papegaai) gezien. Bij het eindpunt zijn vaak bij zonsopkomst en zonsondergang pinguins te zien, maar helaas waren ze er niet rond de tijd dat wij er waren. Na 3 uur lopen, kwamen we weer terug en maakten we onze lunch klaar. Geen tijd meer voor andere dingen, dus we bleven in de buurt totdat onze ferry aankwam. Om 15.00 vertrokken we en in Bluff werden we weer opgepikt door onze stray chauffeur. Onderweg vertelde de buschaffeur dat we ons konden opgeven voor een bar crawl. Soort van kroegentocht tussen 19.00 en 22.00 met gratis drankjes, entree tot de ice bar en een gratis pizza voor 15 dollar. In de eerste instantie niet, want ik zou dat niet redden als ik van Queenstown de bus moet nemen aar Jacks point en weer terug. Toen bedacht ik me dat we langs Jacks point rijden, dus vroeg hem of die me kon afzetten en dat kon gelukkig. Dus was toch op tijd! Ik trok een beetje met Joyce op (uit Taiwan). Het was haar eerste keer naar een bar!! Eerst kregen we een drankje in Loco, toen zijn we naar een karaokebar gegaan, wat echt gezellig was. Daarna naar de ice bar, maar helaas moest ik kort nadat we daar waren weg, want ik moest de laatste bus halen. Echt balen, want het was heel gezellig en nu heb ik de pizza gemist!! Ohja! Onderweg heb ik zo'n geluk gehad!! Er is een site, die heet bookme. Daarop staan allerlei deals en zo is er ook eentje die alleen maar 1x in de 2/3 weken is. De shotover jet voor maar 1 dollar! Normaal 155 dollar. Iedere keer misgelopen, want het is maar voor 1 datum en tijdstip en maar 2, 3, 4?? Plekken beschikbaar. Zoals je kunt verwachten, ben ik het iedere keer misgelopen zoals heeeel veel mensen. Je weet namelijk nooit wanneer de deal komt. Maar dit keer was ik 1 van de gelukkige en ga dus Zondag voor omgerekend 60 cent een jetboat rit doen!

Ik was nu twee dagen alleen thuis. Normaal zouden ze niet iemand in hun huis laten, maar mij vertrouwen ze gelukkig. Die avond ff een filmpje gekeken. De volgende dag weinig gedaan. Supermarkt, met Ruby lopen en koken. Heb 'S avonds wel de voorraadkast schoongemaakt en opgeruimd. Ook de volgende dag al het huishouden gedaan en twee maaltijden gekookt voor de diepvries. Toen ze die avond thuiskwamen, waren ze ook heel blij met me haha.

De dag daarna was weer een normaal dagje voor mij. Ik heb voor ongeveer vijf uurtjes op Franki gepast. We hebben gebakken, stoelendans gedaan, een hut gebouwd en meer haha. Marie vind het ook geweldig om te zien hoe Franki zo op mij gesteld is.

Zaterdag was mijn laatste "volle" dag bij het gezin. Hoefde niet veel te doen vandaag. Ben alvast begonnen met een beetje inpakken, want dat moet ook weer gebeuren helaas. Later op de dag gingen Marie en de kinderen naar haar moeder en in de tussentijd ben ik even Frankton ingegaan voor een paar dingetjes die ik nodig heb. Eenmaal terug weer even verder met inpakken en toen als laatste maaltijd nachos gehad. Lekkerr! Als je in hostels zit wordt het weer een simpele pasta of noodle maaltijd, dus nog even genieten. 'S avonds hebben Rich en Marie, Marie's ouders meegenomen naar de film voor haar vaders verjaardag. Dus na het eten heb ik opgepast. Voor die tijd heb ik nog even met ze gespeeld. Ze mochten allebei van mij een spel bedenken en toen was het boektijd. Franki was eerst teleurgesteld dat we niet veel tijd hadden, maar ze moesten om 19.45 op bed liggen. Heb ze twee boekjes voorgelezen en toen was Poppy heel makkelijk. Die kon ik zo naar bed brengen. Franki was wat lastiger, dus had haar gezegd dat ze nog 5 min zachtjes mocht spelen en dan naar bed. Uiteindelijk heb ik haar zover gekregen om te slapen haha. De rest van de avond rustig gewacht totdat ze thuis kwamen en toen gaan slapen. Mijn laatste nacht in het heerlijke twee persoonsbed!! Komende tijd wordt het weer stapelbedden..

Dit was het dan, de laatste uurtjes.. wel vreemd hoor.. heb vooral veel m'n kamer schoongemaakt en laatste dingen ingepakt. Nog heeel even kunnen spelen met de meiden en toen was het tijd om te gaan. Heb voor de meiden nog een kleinheidje gekocht en voor Rich en Marie een kaartje en een pakje stroopwafels haha. Zelf kreeg ik nog tekeningen van de meiden en een heel lief kaartje! Ze brachten me naar het hostel in Queenstown, waar ik voor 1 dag verblijf. Ik dropte mijn spullen, ging een beetje rondlopen en toen was het tijd voor de shotover jet! Eerst bracht een bus ons naar de plek en daar kregen we een lange regenjas en een vest. We waren met z'n twaalven gok ik. We stapte in en het was meteen gas! Dat ding gaat zoo hard! Had wel beter een zonnebril op kunnen doen, want de wind in je ogen is niet echt fijn. Toch was het echt gaaf!! Het duurde ongeveer 25 minuten en we gingen twee keer heen en weer door het ravijn en hij deed een paar keer een 360! Wil graag zeggen dat het het geld waard was, maarja.. voor 1 dollar is alles het geld waard. Het is zelfs goedkoper dan een flesje water!! Na de rit reden we terug naar het centrum. Daar heb ik weer wat rondgelopen, toen wat eten gemaakt en daarna naar m'n kamer gegaan. Ik zat in een kamer met 7 anderen en heb daar een beetje mee gekletst. Nog maar één nacht, dan verlaat ik Queenstown.. het is een geweldige plek, dus ik ga het zeker missen! Op naar het volgende avontuur!

Tot de volgende keer! X

Lovely Queenstown

Oke, ik dacht: ik post uiteindelijk wel een nieuwe blog over Queenstown. We zijn nu bijna 2 maand verder. Ondertussen wordt het verhaal alsmaar langer en zit nog steeds in Queenstown.

Toch maar tijd voor een nieuwe blog.

10 Mei: De laatste week was echt geweldig! Weet niet of het met dolfijnen zwemmen of bungy jumpen nou het leukste was! Na het bungy jumpen ben ik met Sigrid nog even het centrum in geweest om wat te gaan eten. Daarna ging zij ook weer verder reizen. Verderop in de middag afgesproken met Libby. We zijn wat rond wezen lopen en zo rond het avondeten gingen we naar Cookie time. Een cookiebar met zoveel lekkers!! Ook hebben ze een aantal shakes, zoals double chocolate, salted caramel en ook nutella, wat ik dus nam. Die was zoo lekker! Nadat die op was. had ik ook geen zin meer aan avondeten haha. Libby zocht accomodatie voor langere tijd, dus ben met haar langs 2 huizen gelopen en bij de tweede was het raak. Ze ging daar settelen en ik liep terug naar m'n hostel.

Zondag begon leuk. Ik had niemand verteld dat ik ging bungy jumpen, dus stuurde gewoon het filmpje via whatsapp. Vooral mijn vader reageerde leuk. "Ben blij dat je niks hebt verteld, anders had ik geen oog dicht gedaan" . Die dag ben ik opzoek gegaan naar een winterjas. Na zoveel mislukte pogingen om een jas te vinden in verschillende plaatsen, heb ik er hier eindelijk 1 gevonden! Precies op het goede moment, want vanaf komende week is het gedaan met het mooie weer. Winter is coming! Libby en ik hadden 'S middags weer afgesproken. Eerst bij fergburger om te lunchen. Een hele populaire burgerzaak waar het ook altijd super druk is! Niet zo gek dat het druk is, want de burger was echt lekker!! Het begon te regenen, dus we hebben ergens wat gedronken en daarna bij een goede ijszaak een ijsje gekocht. Deze was ook weer geweldig lekker! Aan goede zaken hebben ze in ieder geval geen tekort haha. Ik ben dan ook zo'n eentje die het dan ook wil uitproberen als je goede verhalen hoort. Wat heb ik 'S avonds ook alweer gedaan?? Ohja.. het was moederdag, dus heb natuurlijk wel even mijn moeder gebeld voor een tijdje! Na die tijd ook m'n vriendinnen weer gesproken. Gestoord gesprek zoals altijd haha.

Maandag was weer eens een heerlijke zonnige dag. Ik was 'S ochtends wel even de formule 1 race aan het kijken. Toen de race net afgelopen was, kwam er een nieuw iemand de kamer binnen. Na een tijdje Engels praten, kwamen we er ineens achter dat we allebei Nederlands zijn . We hadden toen besloten dat we 'S middags een hike gingen doen naar Queenstown hill. Ongeveer 600 meter omhoog. Kon mooi m'n jas aandoen, maar dan was al snel niet meer nodig! Omdat het zo stijl was, werd het door de inspanning te warm om een jas te dragen haha. Ondanks dat ik het leuk vind om met andere nationaliteiten om te gaan, was het toch wel weer een keer leuk om met een Nederlander te praten. Al heel lang geleden! Eenmaal boven werd het wel weer kouder, maar wat was het een mooi uitzicht! Daar even genoten van de omgeving en toen weer terug naar beneden. We hebben wat boodschappen gedaan om vervolgens te koken. Het is een niet normaal kleine keuken en daardoor heb je bijna nooit ruimte om te koken. Gelukkig waren we net op tijd. Want tegen de tijd dat we gingen eten, was het bomvol. Ik was toen aan het praten met een Duitse, die vroeg of ik zin had om met hun mee naar de bar te gaan 'S avonds. Ik vroeg Wieke ook of ze daar zin in had. Wieke en ik gingen al iets eerder naar de bar. Was een gezellig plekje! Ik kreeg vrij laat een berichtje van dat Duitse meisje dat ze die kant op gingen en tegen die tijd liepen wij al terug naar het hostel. Toch een gezellige avond!

Gadver.. Dinsdag was regen, regen en ohja.. regen! Weinig gedaan vandaag.. 'S ochtends naar de bieb geweest voor de foto's, maar dat werkte helaas niet. 'S middags een tijdje bij starbucks gezeten en in de avond gewoon in de lounge gebleven. Toevallig kwam ik ook een jongen van het bungy jumpen tegen waar ik een tijdje mee heb gekletst.

De volgende dag was het geen topweer, maar in ieder geval droog. 'S ochtends weer in de lounge gehangen en daar kreeg ik ook een bericht van een hostfamily dat ik daar kan komen volgende week. Het is een familie in Queenstown en die hebben twee dochters van 3 en 5. Dan moet ik tijd met hun doorbrengen, koken en wat huishouden. Daarvoor in de plaats heb ik kost en inwoning! In de middag had ik weer met Libby afgesproken. We hebben niet echt veel gedaan.. rondlopen en ergens gezeten, maar het was wel gezellig! 'S avonds weer in de lounge gezeten en niet te laat gaan slapen. De volgende dag heb ik de stray bus geboekt naar Milford sound en we vertrekken om 7.00. Mocht nog wel de laptop van Wieke lenen en heb in ieder geval mijn foto's kunnen bekijken, maar had geen tijd om ze te plaatsen om mijn blog.

Donderdag werd ik om 5.00 al wakker. Iemand in de kamer had de hele nacht de ventilator boven haar bed aan en dat stoorde me. Nu had ik in ieder geval wel de tijd voordat ik weg moest. Tijdens het ontbijt de laatste wedstrijd van PSV gekeken. Wat een idioten ook... zomaar het kampioensschap weggegooid! Om 6.45 liep ik die kant op. Gelukkig hadden we een kleine bus en niet zo'n grote tourbus. Vind ik toch wat leuker als we met een kleinere groep zijn. Naast mij kwam een Duits meisje zitten waar ik mee optrok. Ook zat Louisa (van Kaikoura) toevallig in te bus. Onderweg was het nog donker en iedereen was moe. Dus het was gewoon een beetje relaxen. Na 2 uur stopten we in te Anau, waar we eventueel boodschappen konden doen. Het begon nu ook te regenen, maar ze zeggen dat het juist wel mooi is bij Milford Sound, omdat je dan veel watervallen hebt. Toen we eenmaal Fiordland national park in reden was het uitzicht geweldig mooi! Hele steile, grote bergen waar nu ook sneeuw op lag. We konden niet heel veel zien vanwege de regen, maar het was wel mooi! We reden ook door een bijzondere tunnel. Door de berg heen was een smalle tunnel gegraven zonder licht. Daar reden we naar beneden en kwamen we na anderhalve minuut aan de andere kant uit. We moesten wel lachen, want Thor (onze buschauffeur) zei dat de voorkant van de tunnel wel een beetje lijkt op the wall van Game of Thrones en zodra we de tunnel inreden, speelde hij de intro van GoT af en toen we eruit reden de intro van the Lion King haha. Vanaf daar was het nog een stukje rijden naar Milford Sound. Om 13:00 vertrok onze boot en het was nog steeds aan het regenen. Isi en ik stonden net voor de deur op het topdek. Daar konden we tenminste een beetje droog staan. Het was trouwens wel overvol met Chinezen die zich overal gingen tussen wringen om foto's te maken. Niet iedereen natuurlijk, maar misschien de helft van hun. Er was ook een hoogstirritante man die ons gewoon elke keer aan de kant duwde of voor ons ging staan om foto's te maken (mijn ouders weten wel wat ik bedoel haha). Maar... na dat gezegd te hebben.. het was supermooi! Op het begin zagen we nog een aantal dolfijnen! We vaarden naar de tasman zee en weer terug de fjorden in. Onderweg zagen we inderdaad heel veel watervallen! Het was ook wel een apart gezicht. Want zodra we bij de zee aankwamen, was het zonnig en eenmaal terug in de fjorden, zaten we weer in de regenbuien. Echt precies op dat punt en zo bleef het ook. Wat daardoor wel mooi was, is dat we regenbogen zagen boven het water! In totaal duurde de cruise 2 uur en het was echt de moeite waard!

Nadat we terug aan land waren, stapte we de bus in om vervolgens naar ons verblijf te gaan. We hadden een accomodatie in een vallei midden in Fiordland. Toen we daar aankwamen verdeelden we ons in verschillende cabins. Ik zat met Isi, 2 Nederlanders, een Franse en nog een Duitser in een cabin. Daar hadden we 2 kamers en in ons mini woonkamertje een open haard! Was ook wel nodig, want het was best koud! Ook op ons bed lag een dik dekbed en en warme deken er bovenop. Toen we naar buiten liepen, vertelde de eigenaar dat hij net een hert had doodgeschoten om hem uit z'n lijden te verlossen. Heb dat dus ook een keer gezien. Wat wel bijzonder is aan deze plek, is dat er alleen electriciteit via een generator is tussen 7.00 en 22.00. Ook alleen warm water voor 22.00 en geen signaal/Wi-Fi. We gingen met z'n allen eten en terwijl een aantal het eten gingen bereiden, zaten we heerlijk voor de open haard. We aten chicken chili en het was heel lekker! We zagen dat er ook glowworms waren in de buurt. Dus na het eten zijn we die gaan opzoeken. Het waren er lang niet zoveel als in de grotten, maar alsnog mooi om te zien. Als het pikkedonker was, leek het net een sterrenhemel! Daar bleven we even kijken en toen gingen we terug naar onze cabin. Snel tanden poetsen etc. want om 22:00 gingen de lichten uit. We zijn ook niet te laat gaan slapen!

De volgende dag vertrokken we om 8.30. Voor die tijd met een aantal nog gezellig ontbeten. Leuke ervaring om zo ouderwets te overnachten. Het was gelukkig zonnig vandaag, dus kregen we ook de andere versie van dit landschap te zien. We stopten een paar keer bij mooie plekken. Het zag er zo anders uit nu, maar echt heel mooi!! Zo jammer dat het op foto's nooit hetzelfde lijkt als in het echt. Ook stopten we weer in te Anau en dit keer iets langer. We hebben bij de supermarkt ff lekkere broodjes gehaald en ook zag ik wat Nederlandse producten. Helaas was het schap met schoolkrijt leeg.. wel heb ik knakworstjes en stroopwafels gekocht. We kwamen ergens in de middag aan in Invercargill, waar ik verbleef samen met een paar anderen. De rest ging allemaal door naar Stewart Island. Ik wilde een andere keer daar naartoe. Franka (een andere Duitser) en ik zijn naar een hardware store gegaan, want daar stond de originele motor van the World's fastest indian (voor wie die film kent) Wel mooi om te zien! Ook hadden ze wat andere dingen daar om te bekijken. Ik besloot na die tijd om naar de bios te gaan. Wilde zo graag the Avengers zien en heb geen zin om te wachten tot December. Franka had deze film al gezien in Wellington, dus ben gewoon alleen gegaan. Maar echt een goede film zeg! En bios is hier minder duur dan in Nederland! Het was een lange film, dus ben toen ik terug was in het hostel ook meteen naar bed gegaan.

De dag daarna was het aan het regenen. Eerst waren Franka en ik en een paar Chinesen die ook in de bus zaten, van plan om naar Bluff te gaan, maar het weer werd er niet beter op.. Sinds dat dus niet door ging, zijn Franka en ik naar de bieb gegaan. Daar heb ik alle foto's eindelijk kunnen bekijken! Daarna even wat gelezen en m'n blog bijgewerkt. We hebben hier wel 5 uur gezeten haha. 'S middags alleen nog naar de supermarkt geweest en om 4:30 kwam de bus. De rit duurde 3 uur en heb toen maar een film gekeken. Om 7:30 kwamen we dus aan in Queenstown en had weer hetzelfde hostel geboekt.

Zondag overdag heb ik weinig gedaan. Wat rondgelopen bij het meer en in de lounge gezeten. Het was ook de verjaardag van mijn lieve neefje en na het eten hebben we geskypt omdat ik hem wel graag wilde feliciteren! Ook natuurlijk met de rest gesproken. Later in de avond had ik weer afgesproken met Libby. We zochten een cafè op, waar we hebben bijgekletst. Ze was ook aangenomen bij een winkel. Tegen een uur of 11 was ik weer in het hostel.

De dag daarop was een beetje saai.. Grotendeels Netflix gekeken en in de middag ben ik naar een internetcaf? gegaan om mijn foto's eindelijk een keer op m'n blog te zetten. Had al geen foto's meer kunnn plaatsen sinds Wellington en dat is al 4 maand geleden! Volgens mij heb ik 'S avonds ook niks gedaan..

Dinsdag een beetje hetzelfde verhaal eigenlijk. Alleen 'S avonds met Libby naar een pizzeria geweest. Lang geleden dat ik echt zo'n goede pizza heb gehad. Maar mis wel de pizza shoarma hier! Als toetje heb ik bij de cookie bar, cookie dough gehaald. Zo grappig dat je dat gewoon kunt kopen! Nadat Libby naar huis ging, ben ik mijn tas in gaan pakken, want de volgende dag vertrok ik naar mijn gastgezin. Het is trouwens wel heel toevallig. Josi vertelde mij toen over helpx en ik stuurde haar een berichtje dat ik naar m'n eerste gezin ging. Maar wat blijkt nou, ze zat bij hetzelfde gezin!

De volgende dag was het zover! 'S ochtends kon ik nog een beetje rustig aan doen en om 14:00 werd ik opgepikt door Marie. Echt een hele aardige vrouw! We moesten ongeveer 20 minuten rijden, want ze wonen aan de andere kant van het meer in Jacks Point. Maar wauw, wat een mooie plek was het ook! Ik heb hier mijn eigen kamer met toilet en een groot tweepersoons bed! Eerst heb ik wat gekletst met Marie en even later kwamen Rich (haar man) en Franki en Poppy (beide dochters) thuis. Poppy vroeg haast meteen al of ik haar wilde helpen met tekenen haha. Marie en ik hebben voor het eten wat kip, aardappelen en groenten in de oven gemaakt. Na het eten geholpen met afruimen en nadat de meiden naar bed moesten, ben ik ook naar m'n kamer gegaan.

De dag daarop heb ik eerst wat huishouden gedaan en later die ochtend 2 uurtjes op Poppy gepast. Rich en Marie werken grotendeels thuis en dan zitten ze op kantoor. We hebben wat getekend en later cupcakes gemaakt. Tegen die tijd was Marie ook klaar en ben ik met Ruby (de hond) een stuk gaan wandelen. Ik wilde een wandeling over de heuvel doen die vanaf het startpunt een uur was. Eenmaal over de heuvel, liep je een stuk langs het meer. Het was een beetje vreemd aangegeven, dus ik was ergens rechtdoor gegaan en toen leek het erop dat het pad maar door bleef gaan. Na een tijdje kwam ik iemand tegen en die vertelde dat ik weer terug moest. Uiteindelijk kwam ik wel weer uit bij de goede afslag gelukkig. Heb denk ik 2 uur lang gelopen (incl. de weg vanaf het huis), maar het was wel en mooie route! 'S avonds pasta gegeten en dat was het voor vandaag.

Franki zit op school en Poppy gaat 3x per week naar pre-school. Ook op Vrijdag. Dus vandaag was een schoonmaakdag. Heb het hele huis schoongemaakt, waar ik ongeveer 2,5 uur mee bezig ben geweest. Marie liet een recept voor soep zien en zei dat als ik zin had, ik die wel mocht maken. Vind dat altijd wel leuk om te doen! Marie kwam net toen ik begon, weer terug en pakte de ingrediënten bij elkaar voor mij. Een uurtje later was ik klaar met de soep en toen ben ik met Ruby naar het meer gelopen. Dit keer niet verkeerd gelopen haha. Op vrijdagavond hadden we heerlijk zelfgemaakte pizza! Ik hoefde niet echt mee te helpen. Ze waren al dankbaar dat ik de soep had gemaakt en het huishouden, dus mocht gewoon relaxen. Ook kwamen Marie's broer, schoonzus en neefje kwamen mee eten. Lekker geklieder ook met de pizza's, maar het was wel heerlijk! Tegen een uur of 7.30 waren we klaar en hebben we alles opgeruimd en schoongemaakt. Leuke dag vandaag!

Het was weekend, dus iedereen was vrij. 'S ochtends ff de standaard dingen gedaan en 'S middags zijn Marie en Rich Queenstown in geweest. Ik heb deze middag op de meiden gepast. Ze gingen tekenen en met het papier wat over was, heb ik vliegtuigjes gemaakt. Dat vinden ze natuurlijk helemaal geweldig en toen hebben we ook buiten daarmee gespeeld. Op het laatst heb ik Poppy voorgelezen terwijl Franki een spelletje deed. Nadat ze weer terug waren en we hadden gegeten, niet veel meer gedaan.

Zondag had ik een dagje vrij. Ik ben Frankton in gegaan (een wijk van Queenstown) en daar ben ik maar eens naar de kapper gegaan na 6 maand. Echt wel een stukje korter nu! Verder beetje rond wezen lopen en zo voor het eten pikte Marie mij op. We hebben heerlijk taco's gegeten als avondeten!

Maandag ging Marie met Poppy mee naar zwemles en vroeg of ik ook zin had om mee te gaan, zodat ik ook kon zwemmen. Het was weer een regenachtige dag helaas. Nadat Poppy klaar was, ben ik met haar wezen zwemmen voor ongeveer een half uurtje. Thuis heb ik een tijdje opgepast, terwijl Marie en Rich op kantoor zaten. Ook hebben we ginger gems gebakken met z'n tweeën. Toen Franki terug was van school, hebben we Frozen gekeken. Vinden de meiden helemaal geweldig natuurlijk. Maar ik ben ook zo'n groot kind die van disneyfilms houd haha. Het eten vandaag was zalm, aardappelpartjes en groenten. Na het eten nog wat wezen kletsen en toen ben ik naar m'n kamer gegaan.

Dinsdag vertrok Rich heel vroeg, want hij moest voor z'n werk naar het Noordereiland en zal Woensdagavond weer terugkomen. Vandaag was ook weer een schoonmaakdag. 'S avonds heb ik een quiche gemaakt. Dat was zo'n beetje de dag (behalve de standaard dingen)

Woensdag had Franki vrij van school en ik heb dan ook 'S ochtends opgepast. We hebben veel getekend! 'S middags kwamen Rich z'n ouders als verrassing voor Franki en Poppy. Die waren helemaal blij natuurlijk. Het was al een tijdje geleden. Ook bleven ze eten. Rich kwam 'S avonds weer terug. Net te laat, want z'n ouders waren net vertrokken.

Donderdag was Poppy weer vrij. 'S ochtends moest ik dan ook weer oppassen. Weer veel getekend zoals wel vaker. Toen Marie Franki 'S middags van school oppikte, heeft ze mij afgezet in Frankton. Had nog wel wat dingetjes nodig voor de winter. Helaas regende het weer, dus lekker rondlopen zat er niet in. Om 3.50 liep ik naar de bushalte om de bus pakken, maar had hem net gemist. Moest nu wachten tot 4.30. Maar weer even een winkel in gelopen. Toen eindelijk in de bus, maar moest nog overstappen. Ik keek op het bord en zag dat ie iedere keer om 17 over ging, dus weer lang moeten wachten tot 5.17!! Net voordat het tijd was, keek ik weer op het bord en zag ik dat de bus tussen 2 en 6 ook om 47 gaat. Wat een idioot ben ik ook weer! Aangezien ik de enige in de bus was, was de buschaffeur wel zo lief om me voor het huis af te zetten. Inmiddels 17.45...

Vrijdag was Franki weer vrij en heb ik ' S ochtends en 'S middags op haar gepast. Wat getekend, voorgelezen etc. Als avondeten hadden we burgers. Yum!

Het weekend was aangebroken. Had Zaterdag vrij, aangezien ze naar puzzleworld gingen. Heb die dag ook even lekker een stuk gelopen met Ruby. De winter was ook begonnen vandaag! Zondag wel even op de meiden gepast en dit weekend is er in Queenstown: Luma lights festival. Het hele park is dan versierd met allemaal lichtjes op een creatieve manier. Na het eten zijn we daar ook heen geweest. Echt groot en heel mooi gedaan allemaal. Enige nadeel was dat het ontzettend druk was! Tegen 20:00 waren we terug en toen zijn de meiden ook naar bed gegaan. Het was wel toevallig trouwens.. ondanks die regen, was het nog best lekker qua temperatuur, maar direct de dag nadat de winter is begonnen, lag er een nog dikkere pak sneeuw op de bergen. Wel een heel mooi gezicht trouwens

De rest van de week was een beetje hetzelfde. Huishouden, oppassen, hond uitlaten.. Wel leuk hoor! 'S avonds heb ik lekker tijd voor mezelf in mijn kamer. De kinderen vinden het gelukkig leuk om tijd met me door te brengen en het is niet veel wat ik hoef te doen. Temperatuur was ook weer omhoog gegaan. Zelfs nog 1 dag zonder jas met Ruby gelopen!

Zaterdag waren ze eigenlijk van plan om de bergen op te gaan naar het skigebied. Niet om te skieën, maar gewoon even kijken. De meiden gaan het dit jaar voor het eerst proberen en dan kunnen ze zien hoe het is. Zelf vind ik het natuurlijk ook leuk, want ben nog nooit op wintersport geweest, laat staan op een besneeuwde berg gestaan. Helaas stond er stevige wind en dan is het boven nog steviger en kouder. Verder was het een relaxte dag. 'S ochtends even Frankton ingeweest en de nodige dingetjes gehaald en 'S middags opgepast. 'S avonds gingen ze eten bij vrienden, dus ik heb iets voor mezelf gemaakt. Probeerde een recept uit: cordon bleu met spinazie. Is opzich gelukt, maar het duurde eeuwen voordat het gaar was. Wat zelfgemaakte aardappelblokjes erbij en zo had ik een lekkere maaltijd. Na het eten nog een film gekeken en na de film kwamen ze weer terug. Poppy was heel moe, dus die ging meteen naar bed, maar Franki zat nog vol energie. Uiteindelijk was ik met haar nog een beetje aan het stoeien en toen was het toch echt tijd voor haar om naar bed te gaan. Zondag was weer een vrije dag. Weinig gedaan eigenlijk.

Deze week was een beetje een schoonmaak/opruim week. Rich was ook van Dinsdag t/m Vrijdag weg voor z'n werk. Na het eten was het vaak spelen met de kinderen en dan deed ik ook mee met hun inleving. Was wel lachen trouwens. We speelden tikkertje, maar dan Tiger tag, Zombie tag en bij monkey tag werd ik een banaan als Franki mij tikte en bij Pig tag werd ik modder. Ik tilde Poppy op en rende weg, zodat zij niet getikt werd. Kinderen vonden het helemaal geweldig!! Dag daarna natuurlijk weer haha. Woensdag was eindelijk een dag dat Libby en ik wat konden afspreken. We zijn na het eten naar de ice bar geweest. We spraken daar af en kregen een dikke jas en handschoenen voordat we naar binnen gingen. De bar heet minus 5, maar het was min 8. Ook alles was daar van ijs gemaakt, zelfs de glazen. We bestelden een lekkere cocktail en bleven er ongeveer een half uurtje. Het was niet groot, maar wel mooi met dat ijs en die lichten. Daarna hebben we bij de cookie bar nog een heerlijke shake besteld. Tegen 22:00 was ik weer terug. Ook heb ik de dagen dat Rich weg was gekookt. Heb lasagne gemaakt en die viel erg in de smaak en Woensdag heb ik voor de dag daarop iets typisch Nederlands gemaakt: snert! Marie vond het erg lekker, maar de kinderen wilden het eerst niet eten om hoe het eruit ziet. Snap ik wel haha. Vervolgens hebben ze het geprobeerd en Poppy vond het zelfs lekker, Franki wat minder. Wat wel toevallig was trouwens, is dat ik Marie net een paar dagen daarvoor had uitgelegd wat rookworst was, aangezien dat in de snert hoort. Wat zie ik in de supermarkt, net de dag dat ik het wil maken? Rookworst! Ze verkopen wel een aantal Nederlandse dingen in de supermarkten hier, maar dat nog nooit gezien en net nu ik het nodig heb! Donderdag is Poppy altijd vrij en toen zijn we 'S middags ook gezellig naar de speeltuin geweest. Vrijdag hebben Marie en ik de kledingkasten van de kinderen uitgezocht en opgeruimd en we hebben allerlei troep naar de stortplaats gebracht. Drukke dag, maar wel gezellig.

De Zaterdag was alweer aangebroken. Na het ontbijt kwamen Erika (Marie's) schoonzus, met haar zoontje Geordie op visite. Ze hadden toen het idee om naar de speeltuin in lake Hayes te gaan. Ik ging ook mee, om ze te helpen met fietsen. Want 2 volwassenen en 3 kinderen is lastig. Ze hebben daar heerlijk gefietst en gespeeld bij de speeltuin. Na de lunch die we hadden meegenomen, hebben Franki en ik gevoetbald! Wat heb ik dit gemist zeg! Het was dan voetballen met een kind en die laat je winnen, maar toch was het leuk om even een balletje te trappen. Nadat we thuis kwamen, pakte Franki haar spullen bij elkaar, want ze ging logeren. Nadat ze haar gingen wegbrengen, heb ik ook lekker gerelaxed te rest van de dag. Zondag ook trouwens.

Maandag was Franki ziek thuis. Dus 'S ochtends heb ik op beide meiden gepast. Terwijl Poppy ging spelen, hebben Franki en ik cupcakes gebakken.vanaf 'S middags was het mis. De meiden waren constant aan het ruzie maken, schreeuwen en aan het huilen omdat ze hun zin niet kregen. Ook het avondeten was daardoor niet echt gezellig. Tja, dat krijg je met kinderen. Hoort erbij..

Dinsdag was een leuke dag! 'S ochtends snel een beetje huishouden doen en alvast de lasagne bereiden voor 'S avonds. Toen door naar Queenstown, want ik had daar met Libby afgesproken om te schaatsen. Het was lekker rustig in de ice Arena! Voor Libby was het nog maar de tweede keer en dat was ook al jaren geleden. Eerst moest ze dus even wennen, maar dat ging later al beter! Voor mij was het 2 jaar geleden, maar ik ben het nog niet verleerd gelukkig! We hebben daar een dikke 2 uur geschaatst. Na het schaatsen, had ik echt zin aan een warme drank, dus ik was al van plan om naar Starbucks te gaan ofzo, maar toen stond er plotseling een kraampje die ons gratis drinken aanbood. O.A. warme chocolademelk!! Mooi meegenomen! Na nog een beetje rondlopen, heb ik uiteindelijk de bus gepakt naar huis, want het was bijna tijd om te eten.

Donderdag begon het winter festival! Een 4 daags festival met kraampjes, activiteiten en optredens. Ben toen 'S middags met Marie en Poppy het centrum in geweest en daar hebben we een treasure hunt gedaan voor Poppy. Na afloop ook even ergens wat gedronken. Gezellige middag dus! Marie en ik hadden samen burritos gemaakt en na het eten heb ik nog een beetje gespeeld met de kinderen.

Vrijdag was een drukke dag! Had met Libby afgesproken om naar Cardrona te gaan. Een skigebied richting Wanaka. Libby pikte mij om 8.00 op. In totaal waren we met z'n vijfen. Iris, Zoe en Sunru (allemaal Chinees) gingen ook mee. Wel een gezellig groepje! Eenmaal aangekomen bij de parkeerplaats, namen we de shuttlebus naar boven. Voor vele heel normaal denk ik, maar ik vond het geweldig om in een wintersportgebied te zijn. De reden dat we hierheen gingen, was omdat er hier ook wat festiviteiten waren. Een hondenrace n nog wat kleine wedstrijdjes waar je je voor op kon geven. We keken uit naar gratis tubing, maar dat was helaas gecancelled... We waren uiteindelijk met z'n zevenen. Ook een spaans koppel, waarvan één een collega van Iris was. Het was een leuke middag en we zijn om 15.30 terug gegaan. Libby en haar collega hadden een afscheidsetentje en Iris had het koud, dus ik bleef met Zoe over. Later kwam een vriendin van haar er nog bij. We hebben (na een heerlijke shake bij Cookie time) vuurwerk gekeken bij het meer. Dit was een veel betere show dan toen met oud en nieuw. Na het vuurwerk was er o.a. een concert van Mitch James (een bekende artiest hier in Nieuw Zeeland) waar we nog hadden gekeken. Heel toevallig, maar Zoe en die vriendin van haar, hadden ook een afscheidsetentje om 20.30, dus toen ben ik ook maar naar huis gegaan. Dat was ik van plan tenminste... Had nog 20 minuten de tijd voordat de bus vertrok, dus heb even bij de volgende band gekeken en toen naar de bushalte gelopen. Shit! Veel mensen, lange rij en opeens: sorry, we're full.. Mocht ik en nog een aantal andere mensen wachten op de volgende bus. In de tussentijd maar even warm bij Starbucks tegenover gezeten. Kwam uiteindelijk thuis gelukkig. Geslaagde dag!

De dag daarop had ik met Zoe en Shelley afgesproken in Queenstown. Nadat ik even heb opgepast, ben ik die kant op gegaan. We hebben gewoon wat rondgelopen en wat spelletjes gedaan, zoals een grote versie van jenga. Uiteindelijk moest ik snel weer naar huis, want ik had met Libby afgesproken om te snowboarden 'S avonds. Snel omkleden, tas inpakken en weer terug naar Queenstown. Daar eerst naar een skishop gegaan om spullen te huren en toen zijn Libby, ik en nog een andere jongen aan wie Libby een lift gaf naar Coronet peak gereden. Dit is ongeveer 25 min rijden vanaf het centrum. Tegen 19:00 waren we klaar om te beginnen. Libby had het nog nooit gedaan en ik had alleen 3x een korte les gehad op de middelbare school in eene indoor skihal. Telt niet echt mee. Toch hadden we geen zin om voor een les te bepalen, dus zijn we zelf gaan oefenen bij de beginners area. Gelukkig was het niet zo druk. Overdag in het licht zijn er natuurlijk meer mensen, maar in het donker was ook leuk! We hebben een dikke 2 uur geoefend. Iedere keer de piste af en weer naar boven. In het begin was het veel vallen, maar ook weer opstaan. De jongen bij de magic carpet zei ook al: jullie hebben al aardig wat rondes gedaan! Op het laatst ging het al een stuk beter! Wel gelachen hoor, iedere keer als we vielen. Libby had mij weer thuis afgezet. Ik had de spullen nog tot de volgende avond, dus zat er overna te denken om de volgende dag weer te gaan, maar uiteindelijk niet gedaan, omdat ik dan weer moest betalen voor een skipas + had een lift nodig.

Tja, nu heb ik het 2 weken even niet bijgehouden, maar probeer het zo goed mogelijk te schrijven...

In deze 2 weken heb ik in ieder geval besloten om nog ietsje langer te blijven bij het gezin. Marie bood dat aan, aangezien het mij nog niet echt lukt om een baan te vinden..

Heb een paar dagen na het snowboarden ook alvast tickets aangevraagd voor de grand prix van Zandvoort (nu duimen dat we kaarten krijgen). In ieder geval al iets om naar uit te kijken volgend jaar!

Pfff, hoorde van de hittegolf die jullie hadden.. wow! Ondertussen hebben wij 'S ochtends een ijslaagje op het gras.

Heb deze week ook weer de lasagne gemaakt. Vinden ze hier echt lekker haha (en ik ook). Verder opgepast, huishouden, lopen met Ruby en ook Queenstown in geweest om te zoeken naar een baan. Nu is het afwachten... ook nog met Libby een hike gedaan naar de skyline. Iets daarvoor ook nog even gekeken bij de indoor skydive. Was wel grappig om te zien. Vervolgens een dik uur naar boven gelopen, maar dan had je er ook wat voor! Een mooi uitzicht over Queenstown en lake Wakatipu. Daar boven heb je een gebouw met een cafe, restaurant, winkeltje etc. Ook luge, zipline en bungyjumpen als activiteiten. We hebben daar een tijdje gezeten om wat te drinken en toen zijn we weer naar beneden gelopen.

De 29e had ik een sollicitatiegesprek bij domino's. Het was meer een paar vragen beantwoorden eigenlijk. Is nog even afwachten of dat iets wordt.

Ben ondertussen ook Formule 1 en het WK aan het volgen natuurlijk en dat zijn de raarste tijden hier. Om 1 uur 'S nachts, of 6 uur 'S ochtends... maar het is het wel waard! Vooral nu de vrouwen in de finale staan!! Vannacht gaat de wekker om 3 uur om de wedstrijd te zien.

Verder is het echt leuk met de kinderen! Ze zijn wel gek met me en er was zelfs een dag dat Franki gefrustreerd was dat Poppy die dag meer tijd had doorgebracht met mij dan zij. Ook vaak na het eten even stoeien of tikkertje spelen. Franki heeft een gratitute book. 1 vraag was waar ze dankbaar voor was. Had ze ingevuld: ik vond het leuk dat Larissa tikkertje met mij speelde en bij de vraag: Iets geweldigs dat vandaag gebeurd is. Daarbij had ze ingevuld: I like Larissa. Wel leuk!

Vrijdag heb ik weer even een lange wandeling met Ruby gemaakt de heuvel op. Zaterdag heb ik 'S ochtends even op de meiden gepast en na de lunch met Poppy naar de speeltuin geweest. Later die dag vertrokken ze naar de ouders van Marie, waar ze ook bleven overnachten. Ik had voor mezelf chili con carne gemaakt en nog wat gebakken. 'S avonds een film gekeken en that's it. Wel grappig trouwens. Ruby houdt ervan om buiten te zijn. Is altijd maar even binnen en dan staat ze weer voor de deur. Toch heeft ze de hele avond bij mij binnen gezeten. De volgende ochtend toen ze weer teurg waren, stonden ze daar ook van te kijken. Denk dat het te druk voor haar is met de kinderen. Aangezien ze meer buiten wil zijn, sinds hun geboren zijn.

Deze dag was het heerlijk zonnig weer. Heb met Franki gevoetbald achterthuis en buiten aan tafel weer wezen solliciteren op verschillende baantjes. Wel een e-mail terug gekregen van iemand die me uitnodigd voor een sollicitatiegesprek. Nu maar duimen! Ohja, bijna vergeten!! Gisteren hebben Libby en ik tickets geboekt naar Cook Islands!! In september gaan we daar voor een weekje heen! Heerlijk op een tropisch eiland relaxen!

Nou, jullie zijn weer up to date! Ik ga zo maar eens slapen, aangezien ik er om 3.00 weer uit ga.

Till the next time xx

Roadtrip

Ik stond langs de weg in Twizel. Hopen op een auto die stopte, maar ik had echt de slechtste dag uitgekozen! Regen, koud en een verlaten dorp. Normaal rijden er zoveel auto's voorbij, maar nu was het misschien 1 per 5 minuten... Moest natuurlijk 290 km afleggen, dus kun je er vanuit gaan dat er niet heel veel mensen die kant op gaan. Na drie kwartier had ik weinig hoop, dus ben terug gelopen naar four square. Heb daar m'n backpack gedumpt en heb even ergens wat gedronken om op te warmen. Ondertussen had mijn collega ook een oproep op fb gedaan. Julia had het idee om bij de main road te staan. Auto's rijden daar wel hard en kunnen daardoor niet makkelijk stoppen, maar het was het proberen waard. Toen stond ik daar misschien 5 minuten en opeens stopte er een auto! Er was een man die naar Geraldine moest en dat was op de weg, dus een stapje dichterbij! Het was eeen hele aardige oudere man. Onderweg stopten we nog bij het beroemde kerkje in Tekapo en in Fairlie voor een echte Fairlie hot pie (die echt lekker was). Na 2 uur kwamen we aan in Geraldine en hij zette me af bij een bushokje langs de weg richting Christchurch. Het weer was wel erger geworden. Het regende harder en begon ook hard te waaien. Echt herfstweer dus. Gelukkig hoefde ik hier niet lang te wachten, want er was een man die naar Ashburton moest, wat weer een stukje verder op weg was. Dit was ongeveer 40 minuten, dus dat viel wel mee. Het begon nog erger te waaien helaas, dus het was geen pretje om weer langs de weg te staan. Gelukkig duurde het dit keer nog niet eens een minuut voordat iemand mij oppikte. Deze man woont in Christchurch, dus gelukkig de laatste rit. Ook dit was weer een aardige man en na een uur rijden, kwamen we dan eindelijk aan! Eerst reed hij nog een rondje door de stad om me een beetje een idee te geven waar alles is en toen bracht hij me naar het hostel. Het was 4:30 en ik ben er eindelijk! Ik had ingecheckt en m'n spullen neergezet op mijn kamer. Net toen ik mijn kamer uitliep, zag ik Lisa opeens de kamer naast mij uitlopen! Maxime en Solenne zaten blijkbaar in die kamer! We hadden wel bewust hetzelfde hostel geboekt, maar toch was het toevallig. Lisa ging net weg en ik heb de rest van de avond met de fransen opgetrokken. Door het slechte weer bleven we wel binnen en hebben (na veel bijgekletsen) Maxime en ik Game of Thrones gekeken en wooow, wat een aflevering!!! Echt geweldig!! Sorry voor de mensen die het niet volgen haha. Later nog even weer gezellig gepraat en toen was het tijd om te slapen (nadat ik Formule 1 had gezien).

De volgende dag gingen we samen even ontbijten en toen met de auto naar pack n safe!! Oooooh wat heb ik deze supermarkt gemist. Was al bijna vergeten dat er zoveel keuze was en dat het goedkoop kon zijn. Four square is namelijk 1 van de duurdere supermarkten. Nadat we boodschappen hadden gedaan, brachten ze me terug naar het hostel en toen was het weer tijd voor afscheid... Ze hebben niet lang meer in NZ en ze moeten nog wat dingen zien. Voor het eerst sinds een lange tijd, was ik weer alleen! Toch maakte het me niet echt uit, want ik wilde toch gaan shoppen. Ben als eerst naar the Warehouse gelopen. Was ongeveer een half uur, maar zo kon ik mooi iets van de stad zien. Hele bijzondere stad. Het is een mix van oude en nieuwe gebouwen en ook nog gebouwen zoals de kerk, die nog steeds verwoest zijn door de aardbeving in 2011. Dat was een hele heftige aardbeving. Heel veel gebouwen waren ingestort en er zijn ook aardig wat doden gevallen. Maar goed, ik ben dus bij the Warehouse geweest en H&M om even wat winterkleding in te slaan. Terug in het hostel heb ik gekookt en daarna niet veel gedaan. In mijn kamer zat nog een Frans meisje en ik had met haar afgesproken om de volgende dag naar mt Pleasant te gaan, een berg in Christchurch.

De ochtend daarop namen Louise en ik de bus richting de voet van de berg, om vanuit daar de hike te doen. Het was heerlijk weer, 16 graden, maar de zon maakte het lekker warm. De weg omhoog was best stijl, dus het was wel zwaar voor je benen, maar eenmaal boven, was het het wel waard! Eerst waren we bij een gebouw waar de gondel stopte. Daar hebben we even wat gegeten en toen besloten we om dus nog iets verder te gaan, naar de top. Daarboven was het echt mooi met uitzicht op de oceaan, de stad en besneeuwde bergtoppen! Tegen een uur of 4 waren we weer terug naar het hostel en we gingen toen al eten, want we hadden echt honger haha. Echt een geslaagde dag vandaag!

De donderdagochtend had ik de stray bus weer eens geboekt. Om 7.30 liep ik die kant op en ik kwam iemand tegen met backpack en al, die al aan mij vroeg of ik ook op weg was naar de bus. dus we liepen maar samen die kant op. De bus was niet heel erg vol en dat is juist beter! Onderweg hadden we nog even een pauze en toen reden we door naar Kaikoura. De weg er naartoe was heel mooi, vooral toen we uitkwamen bij de kust! Rond lunchtijd kwamen we aan in het hostel, maar we konden nog niet inchecken. De buschauffeur ging een paar mensen afzetten bij het dolfijn zwemmen en stelde voor om diegene die dat wilde, naar de start van een mooie hike te brengen. Johanna (diegene met wie ik naar de bus liep) en ik wilden dat wel, dus samen met nog 3 anderen stapten we weer in de bus. Eerst reed hij nog even naar de lookout, zodat we een mooie foto konden maken van het stadje. Het is wel een bijzonder plaatsje, want je hebt bergen met besneeuwde bergtoppen langs de kust. Dat is iets wat niet veel voorkomt. Nadat we een paar foto's hadden gemaakt, reden we door naar de start van de track. Het was een hike over het schiereiland. Eerst liepen we een stukje bovenop de cliff en toen gingen we naar beneden, want......... daar waren allemaal zeehonden!! Heb nog nooit zeehonden in het wild gezien, dus dat was wel heel mooi om te zien! Er waren er ook zoveel! Natuurlijk gingen we allemaal foto's maken. De twee Engelse meiden gingen weer verder en de twee Duitse meiden en ik bleven nog iets langer. Op de weg terug naar het pad, zag ik ineens een bord "no access beyond this point" oeps!! We snapten er ook niks van, want we liepen met z'n vijfen die kant op richting de zeehonden en niemand heeft dat bord gezien haha. Achja, nu hebben we in ieder geval mooie foto's. We besloten dat we niet terug naar boven gingen, maar gewoon het pad zouden volgen langs het water. Na een tijdje hield het pad op en we zagen twee mensen omhoog klimmen en aangezien we geen zin hadden om dat stuk terug te lopen, gingen we daar ook naar boven. Een 100 meter hoge klim en het was niet zo'n goed idee, want het was super stijl en er lag allemaal modder, dus je moest echt uitkijken dat je niet uitgleed. Toen ik naar beneden keek, zag ik ineens dat het pad toch verder ging. Ooh wat dom ook weer! Maarja, we konden niet meer terug, daar was het te stijl voor. Het was best eng, want 1 misstap en je viel naar beneden. Gelukkig hebben we het gered. Weer veilig op het pad, hebben we weer genoten van het mooie uitzicht. Het laatste uur was alleen wel wat minder. Dat was gewoon over de weg. Nadat we ingecheckt waren bij het hostel, zijn we naar een tentje gegaan om heeerlijke fish & chips te eten. Je kon echt proeven dat het vers was! 'S avonds hebben we gewoon op de bank gechillt. We zaten met stray in een apart gebouw en dat zag er heel goed uit! Niet al te groot en heel huiselijk met goede faciliteiten.

De dag daarna, was een dag waar ik al heel lang naar uit keek! Met dolfijnen zwemmen!! Daar had ik ook afgesproken met Lisa. Eerst moesten we alles aanpassen. Wetsuit, muts, flippers etc. Daarna kregen we een uitleg en toen gingen we op weg naar de boot. We waren met ongeveer 10 mensen op de boot. Na een tijdje zoeken, kwamen we aan bij de eerste groep dolfijnen en we mochten het water in. Wauw, wat was het vet! Ze zwommen overal om je heen. Het zijn ook een speciaal soort dolfijnen: dusky dolphins. Die zijn heel snel en acrobatisch, dus ze sprongen ook af en toe. Na 15 minuten stapten we weer in de boot en gingen we verder zoeken naar een andere groep. Daar mochten we weer het water in. Ik was ondertussen al een beetje zeeziek geworden en helaas werd het alleen maar erger. Ik moest na een tijdje even terug naar de boot, want het ging niet goed. Maar ik wilde het weer proberen, dus ben weer voorzichtig het water in gegaan. De laatste 10 minuten heb ik niet volop kunnen genieten, want als ik onder water ging, werd ik alleen maar misselijker. Maar alsnog was het een top ervaring! Eenmaal in de boot, bleek ik niet de enige te zijn die zeeziek was. Toch te eigenwijs om voor die tijd een tabletje te nemen.. Nadat we allemaal aangekleed waren, gingen we nog een poos rustig varen en een hele groep dolfijnen zwom met ons mee! In totaal waren we misschien 2,5 uur op de boot, dus het was het wel waard! En hoe vet is het dat je gewoon met wilde dolfijnen hebt gezwommen in de grote stille oceaan?! Geen idee hoe dat zit, maar het moment dat je weer aan land bent, is de misselijkheid ook over. We zijn eerst terug gegaan naar het hostel om te douchen. Lisa verbleef op een free camping spot. Maar aangezien zo'n beetje iedereen vamorgen was vertrokken met de stray bus, ging Lisa mee naar het hostel zodat ze ook kon douchen. Ik kwam erachter dat ik het gebouw gewoon voor mezelf had! Hoe luxe haha. Na het douchen zijn we rond gaan lopen in het centrum en gingen gewoon lekker souvenirshop in, souvenirshop uit. Dat was eigenlijk de dag, maar wel een leuke dag! Ook als lunch weer vis gegeten natuurlijk! Lisa ging toen weer verder reizen, dus het was ook tijd om van haar afscheid te nemen. Ik liep daarna naar de supermarkt en toen had ik het idee om hutspot te maken, hoe lang geleden! Tijdens het koken, kwamen er toch nog 3 mensen inchecken, dus was niet helemaal alleen, maar heb nog wel een slaapkamer voor mezelf. De avond was een beetje skypen en foto's kijken.

Ondanks dat ik om half 2 was gaan slapen, ging ik er toch tegen half 8 weer uit, want ik wilde een stukje gaan wandelen. De zon was net op en dat was wel een mooi gezicht. Verder heb ik deze dag niet veel gedaan. Een poosje gezeten op het strand was dan wel lekker. Het was ook 20 graden! Ik zag op Facebook dat iemand een reisgenoot zocht om van Blenheim naar Queenstown te rijden. Laat het nou zo zijn dat ik graag naar Queenstown wil gaan! Ik reageerde en we hadden afgesproken om samen te gaan. Ze wilde via Nelson lakes, Greymouth en Arthur's pass rijden en dan komt mij alleen maar beter uit, want dat wilde ik ook nog graag zien! Ik had daarom ook een bus geboekt voor de volgende dag richting Blenheim. In de avond kwam de nieuwe stray groep aan, dus ik was niet meer alleen op de kamer. Wel leuke mensen!!

De wekker ging.. douchen, inpakken en daar gaan we weer. Louisa (èèn van de twee waarmee ik langs de zeehonden ging) zat ook in deze bus en dus had wel wat aanspraak. De rit was niet heel lang. We kwamen rond lunchtijd aan in Blenheim. Ik ging opweg naar het hostel en dit was de eerste keer dat het me echt tegenviel. Oude meuk, niet heel fris en ook wat gasten die een beetje zaten te blowen. Bah.. had een cabin voor mezelf gelukkig, maar het was geen fijn bed, want het matras was heel dun. Dat is het risico als er maar 1 hostel beschikbaar is. In de middag had ik afgesproken met Libby en ze komt uit China. Leuk, een keer een andere nationaliteit! Ook dezelfde leeftijd als ik, dus dat scheelt. Ze was op dit moment nog aan het werk op een wijngaard, maar hoopt zo snel mogelijk weg te kunnen. Dat is nog even afwachten dus.

Na een avond skypen en films/series, was het weer een nieuwe dag. Ik ben maar eens ff gaan shoppen. Ik ben eigenlijk opzoek naar een winterjas, maar weer geen succes. Wel 2 truien en een boek gevonden. Na die tijd heb ik buiten gezeten bij het hostel. Opeens kwam een klein meisje van 5 ofzo met haar kat in de armen bij mij zitten. Dat was het dochtertje van de eigenaren. Ik was een beetje met haar aan het praten en toen liet ze mij haar nagelak zien. Toen ik vertelde dat ik het heel mooi vond, rende ze weg en kwam terug met een kinder make-up setje en wilde ook wat bij mij op doen haha. Ik ben wel zo'n iemand die dat niet erg vind. Uiteindelijk had ik mooie paarse nagelak en roze oogshaduw op Natuurlijk heb ik dat voordat ik eten ging maken er weer afgehaald. 'S avonds liet Libby weten dat we de volgende dag konden vertrekken. Gelukkig, want ik had geen zin om langer te blijven.

Om 9.00 vertrokken we. Eerste stop: Greymouth. Ook wilden we onderweg een paar keer stoppen. De eerste plek waar we stopten was lake Rotihi in Nelson lakes national park. Wauw wat was dit mooi! Hier bleven we misschien een half uur en gingen toen opweg naar lake Rotorua. Iets groter en ook mooi. Toen moesten we iets langer rijden naar Westport, maar de weg er naartoe was wel mooi! In Westport wilden we eigenlijk nog wat zien/doen, maar het zou al donker worden over 3 uur, dus hadden we er geen tijd voor helaas. Toen zijn we maar doorgereden naar Tauranga bay. Daar hebben we 2 korte wandelingen gemaakt naar de vuurtoren en een zeehonden kolonie. Dit was natuurlijk ook weer de moeite waard! In Nieuw Zeeland kom je overal prachtige plekken tegen! Als een race tegen de klok gingen we op weg naar de pancake rocks. Ik was er al een keer geweest met stray, maar toen hadden we weinig tijd en was het overvol met mensen. Nu hadden we wat meer tijd. Het was ook zonsondergang en dat zorgde weer voor een ander beeld. Dit was het laatste voor vandaag, dus toen was het nog even rijden naar ons hostel in Greymouth. Ondertussen was het al donker geworden. Voordat we gingen inchecken, zijn we wat wezen eten bij KFC. Lekker een keertje weer fastfood haha. Na het eten kwamen we aan in het hostel en wauw! Ik was van de slechte, naar het beste hostel gegaan waar ik tot nu toe heb verbleven! Het was zo schoon, netjes, gezellig en had alle faciliteiten en het mooiste was dat het helemaal Afrikaans ingericht was! Ik kon ook niet stoppen met 'wauw' en 'this is amazing' zeggen. We hebben na het inchecken ook ff bedacht wat we de volgende dag zouden doen.

Het alarm ging op tijd, want we wilden niet hetzelfde hebben als gisteren. Het begon een beetje regenachtig, dus in Greymouth zelf hebben we niet veel kunnen doen. Al snel reden we verder. Als eerst kwamen we aan bij een mooi meer in Moana. Daar natuurlijk wat foto's gemaakt en weer door. Daarna kwamen we aan bij devils punchbowl waterfall. Dat was een hike van een half uur en daar was een hele grote waterval. Ik ging nog van het pad af om dichterbij te komen. Heel mooi, maar ook nat.. Nadat we weer terug waren bij de auto, besloten we om wat te gaan drinken. Heerlijke warme chocolademelk! Vanaf dit moment kwamen we aan bij Arthur's pass. Echt een hele mooie weg van west naar oost. Of andersom natuurlijk. Onderweg veel gepraat en zo kom je nog wat te weten over de Chinese cultuur. Het is wel apart, want Libby luistert bijv. bijna alleen maar Chinese muziek en zo is het ook met series en eten. Dus ze kent eigenlijk niet heel veel van de wereld. De volgende stop was cave stream. Echt heel mooi daar! Geweldige omgeving en leuke korte wandeling. Je kunt ook een hike door de grot doen, maar dat is nat en koud haha. Hierna stopten we nog één keer bij Castle hill. Een gebied met allemaal grote rotsen. We klommen omhoog en vanuit daar hadden we een mooi uitzicht. Hierna reden we in 1 keer door naar Methven, waar we een hostel hadden geboekt. Dit was ook weer een leuk hostel. Was meer een huis eigenlijk. Heel oud (op een goede manier) en knus. We waren ook maar met z'n drieën. En geen stapelbed!!

Weer hadden we de wekker op tijd gezet. Dit keer gingen we op weg richting Wanaka. Het was helaas aan het regenen vandaag. Dus konden we niet heel veel doen. De eerste stop was in lake Tekapo. Op dat moment was het even droog gelukkig. We zijn Mt John opgereden, waar ik met Lisa en Solenne toen ook ben geweest. Even wat gegeten en foto's gemaakt en toen weer door. Moest nog wat ophalen in Twizel, dus daar gingen we ook even naartoe. Ben niet langs m'n oude baan gegaan trouwens. Onderweg hier naartoe was het ook weer volop aan het regenen. Tussen Twizel en Wanaka zijn we alleen nog gestopt bij de Clay Cliffs. Echt een bijzondere plek! We zijn een beetje omhoog geklommen, maar klei en regen is geen goeie combi, dus je raad het al. Een paar glijpartijen. Bij mij ging het elke keer net goed, maar Libby ging nog wel 1 keer onderuit. We moesten er wel om lachen! Rond 18.00 kwamen we aan in Wanaka. Ook weer een goed hostel. We hebben daar gewoon gezellig in de lounge gezeten deze avond.

Toen was het de laatste dag van de roadtrip. 'S ochtends baalde ik een beetje, want je hebt daar Roy's peak en die wilde ik graag beklimmen om de zonsopgang te zien. We zagen op het weerbericht dat het bewolkt zou zijn, dus dan had het geen zin. Toch bleek het zonnig, dus had wel kunnen gaan.. maar ik heb nog alle tijd, dus hopelijk komt het nog. We zijn na het ontbijt een stukje gaan lopen langs het meer, wat er heel mooi uit zag! Uiteindelijk stapten we in de auto om richting Queenstown te gaan. Onderweg zijn we nog een keer gestopt in Cromwell bij een orchard. Daar was het zooo mooi met de herfstkleuren! Ook hebben we real fruit ijs gehaald daar. Heerlijk! Na een half uur gingen we weer verder. Libby had gehoord dat Arrowtown heel mooi moest zijn rond deze tijd van het jaar. We kwamen daar aan en inderdaad, het was echt heel mooi! Eerst ben ik een stukje gaan rondlopen terwijl Libby ergens ging lunchen. Later ben ik langs de winkels gegaan. Het was echt een heel klein dorpje met maar èèn kleine straat met winkels. Toch was het echt heel mooi, want het zijn allemaal hele oude gebouwen. We hebben hier de middag doorgebracht en toen was het nog 20 minuten naar Queenstown. Daar hebben we gezocht naar een hostel en kwamen uit bij Jucy. Heel grappig hostel, waarbij de bedden bijna een soort van ruimtecabines waren. We hebben even wat gegeten en toen gechillt in het hostel. Ik had opeens een spontaan idee om te bumgyjumpen. Dat wilde ik sowieso al een keer doen. Ik dacht, laat ik eens gek doen, dus heb meteen de hoogste geboekt. Ook expres niks gezegd tegen niemand haha.

De volgende dag was het dan zover, ik ga eindelijk bungyjumpen! Om 11:15 vertrokken we met een bus. Er was nog een Deense die ook alleen was, dus heb ik een beetje mee opgetrokken. Het was een rit van 40 minuten en uiteindelijk kwamen we uit bij een ravijn. Daar werden we in een harnas gestopt. Onze groep was met ongeveer 10 mensen. Eerst gingen Sigrid (die Deense) 2 zuid Amerikaanse jongens en ik die kant op met een gondel. We stapten uit bij een hangend hutje boven het ravijn. Het was echt heel hoog, maar had er wel zin in. We zeiden tegen mekaar: omg, we are really gonna do this!! We gingen op nummer springen en ik was als vierde aan de beurt. Eerst moest je op een stoel zitten waar ze je gingen vastmaken. Nadat ik vast zat, liep ik het platform op en riep hij: 5, 4, 3, 2, 1... en daar ging ik! Wat een geweldig gevoel was dat!! Een 8,5 seconde val en dan vloog je weer omhoog. Zo een paar keer en toen werd ik weer omhoog gelift. Sigrid en ik bleven daar nog even kijken bij de rest voordat we weer naar vaste grond gingen. Topervaring!!!

Volgende keer lees je weer wat ik hier meemaak!

Het is wel even balen trouwens.. wil graag foto's plaatsen. Maar de pc leest mijn sd kaart niet. Hopelijk zo snel mogelijk een oplossing!

Xx

Back on the road

Zo, dat was Twizel.. Heb echt een geweldige tijd gehad hier en het voelt ook wel vreemd om hier weg te gaan na bijna 3 maand.

De laatste paar weken waren best leuk. In mijn vorige blog was ik geëindigd bij 8 april. De dag nadat Helene, Maxime en Solenne waren vertrokken, was het ineens zo rustig in het huis. Het is echt jammer dat ze weg zijn, maar die rust is wel fijn. Deze dag was ik weer vrij en het was mooi weer. Ik wilde heel graag naar Mount Cook, maar ik wist niet zeker of ik wel alleen wilde hitchhiken. Na lang twijfelen heb ik maar een post op Facebook geplaatst in de Twizel groep, met de vraag of het verstandig is om alleen te hitchhiken. Er waren verschillende reacties en sommigen zeiden ja, niks mis mee.. zoveel mensen hitchhiken alleen en anderen zeiden weer: no stay save, you never know. Maar toen was er een vrouw die vertelde dat ze voor een week een backpacker in huis had en zij wilde de volgende dag graag naar Mount Cook en had dezelfde struggle. We hebben toen nummers uitgewisseld en besloten dat we samen zouden gaan. Doordat ik dus niks ging doen deze dag, heb ik het hele huis opgeruimd en schoongemaakt. 'S avonds hebben we een film gekeken zoals wel vaker en dat was het voor deze dag.

Woensdag was aangebroken en het was slecht weer helaas. Eerst moest ik naar de dokter om 10:00. Zoals iedereen wel weet heb ik altijd last gehad van huidproblemen en het begon weer op te komen, dus ik had medicatie nodig. Gelukkig hebben ze de medicijnen hier ook en heb ik een recept gekregen. Na het doktersbezoek ben ik naar the town centre gelopen, want daar had ik afgesproken met Josi. Ook een duitser, zoals veel backpackers hier. We werden door een collega van haar host family naar de turn off gebracht. We hebben daar niet heel lang gewacht, want na 5\10 minuten werden we opgepikt door een groepje Amerikanen. Het waren wat oudere mensen, maar heel aardig! Onderweg gezellig gekletst en toen we bij de parkeerplaats waren, was het echt keihard aan het regenen. Toch hadden we er een beetje schijt aan. Die man gaf ons nog regenponcho's, dus we waren helemaal klaar om te hiken! We zochten eerst naar een hike die we wilde toen en kwamen uiteindelijk uit bij hooker valley. Die had ik al een keer eerder gedaan, maar dat maakte me niks uit. De track was wel na de eerste brug gesloten vanwege veiligheid en daardoor hebben we maar een stukje gelopen. Toen we terug waren bij de parkeerplaats hebben we een andere track gedaan: Kea point en deze was in ieder geval wel open. Ondanks de regen was het best gezellig! Aan het einde van de track konden we de gletsjer wel een beetje zien, maar Mount Cook was verstopt achter de wolken. Als laatste hadden we besloten om een track te doen naar Mount Cook village. Na een tijdje lopen kwamen we uit bij een rivier vanuit de bergen die het pad blokkeerde vanwege de stromende regen. We liepen een stukje over de rotsen en het hoge gras om te kijken of we ergens konden oversteken. Na een paar keer springen over een smal stukje rivier, liep het weer dood vanwege een andere rivier. Nadat we helemaal doorweekt waren tot aan onze knieën, hadden we de moed maar opgegeven .Er was geen doorgang.. We liepen een stukje van het pad af richting de weg. Door het hoge gras zie je niet waar je liep en soms stapte je opeens een beekje in haha. We konden er wel om lachen en het was best avontuurlijk zo! We kwamen na 2,5 uur lopen aan bij de weg. Ondanks dat er bijna geen auto's stonden op de parkeerplaats, hadden we geluk. We werden na 5 minuten lopen opgepikt door 2 jongens die toevallig ook naar Twizel moesten. Eenmaal terug in Twizel hebben we boodschappen gedaan en nog even bij de bakkerij gezeten. Toen zijn we toch maar naar huis gegaan, want we kregen het best koud. Josi is nog tot Zaterdag in Twizel, dus misschien gaan we nog een keer wat doen. Je zou het misschien niet zeggen, maar net was een geweldige dag!

Donderdag was een doodnormale dag. Wel ging Julia in haar vrije dagen naar Wanaka, dus Lisa en ik waren maar met z'n tweeën thuis. Aan de ene kant was het ook wel chill om een keer een kamer voor mezelf te hebben!

Vrijdag op het werk was ik de hele dag bezig met de chiller. Dag vloog voorbij omdat ik constant bezig was. 'S avonds had ik wel afgesproken met Josi. Eerst wilden we even bij de pub gaan zitten, maar omdat ik laat vrij was en nog moest eten en opfrissen, zou dat laat worden. Ze is uiteindelijk met Lisa en mij mee naar ons huis gegaan en hebben daar gewoon gezellig gezeten met z'n drieën.

Zaterdag weer hele dag de chiller gedaan en helaas ook freezer. Dat is vreselijk, want om een trolley te vullen, moet je een ruimte in waar het -heelveel is.

Zondagochtend ging ik met Josi nog even ergens wat drinken voordat ze weer verder ging. Toch wel leuk hoe je weer nieuwe contacten opdoet!

En toen was het 15 april. Happy birthday to me! Ik heb de dag vrij gevraagd, want ik had geen zin om op mijn verjaardag te gaan werken. Mijn vader wilde ook even videobellen met mij, maar dat moest om uiterlijk 7.30. Ik dacht eerst: ahh, waarom zo vroeg? Maar toen snapte ik waarom. Mijn vader had een aantal mensen uitgenodigd! Echt een heel leuk idee en heb ze allemaal even gesproken. Die had ik echt niet aan zien komen, dus dat was een leuke verrassing! Toen we op hadden gehangen, ben ik naar de winkel gegaan om wat boodschappen te doen. Daar werd ik ook nog gefeliciteerd door een aantal collega's en toen ik thuis kwam ook door Lisa en Julia. Ik had bedacht om ouderwets een hollandse appeltaart te bakken, dus daar ben ik tussen de middag mee bezig geweest. Toen de taart eenmaal ik de oven zat, was het tijd om met mijn moeder te videobellen! Daar ook een tijdje gezellig mee gekletst. 'S middags zou ik eigenlijk met Lisa een stukje gaan lopen. Zij was ook vrij, dus was in ieder geval niet alleen thuis. Ze moest alleen met haar auto naar de garage, dus lopen werd um niet. Uiteindelijk heb ik besloten om gewoon alleen te gaan. Ben naar het meer geweest waar ik laatst ook was. Nu was het alleen wel heel mooi door die herfstkleuren! Ik had ook wel geluk, want het was heerlijk zonnig weer. Na 2 uur lopen, kwam ik weer thuis. Lisa had het idee om naar Tekapo hot springs te gaan en daar zeg ik geen nee tegen natuurlijk. Tegen half 6 gingen we die kant op en na 45 min kwamen we aan. Het was al donker, maar dat is juist mooier. We zijn daar ongeveer 1,5 uur geweest. Heerlijk ontspannen reden we terug naar Twizel. Thuis hebben we een film gekeken met z'n drieën, met een heerlijk stukje appeltaart erbij. Geslaagde verjaardag, ondanks dat ik niet samen met vrienden en familie was!

De twee dagen daarop waren mijn standaard vrije dagen. Deze dagen heb eigenlijk niet veel gedaan. Films/series kijken, huishouden, muziek luisteren, hooghouden in de tuin en hardlopen. That's it. Wel heb ik geluk de laatste anderhalve week. We hebben hier 2 slaapkamers met ieders 2 stapelbedden en 1 slaapkamer met een 2 persoons bed. Doordat er in die kamer niemand sliep, mocht ik van de anderen in deze kamer slapen, omdat ik hier al langer ben dan hen. Vind ik heeelemaal niet erg. Nu hebben we alle drie een kamer voor onszelf, wat ook wel fijn is! Ook had mijn moeder heel goed nieuws. Doordat ze problemen had met Ziggo, heeft ze een gratis pakket gekregen als goedmaker. En daarmee kan ze ook Game of Thrones kijken en ik dus ook!! Helemaal blij en mijn huisgenoten ook haha.

We waren de feestdagen wel gewoon open en dat begon met goede vrijdag. We kregen wel 150% betaald, wat natuurlijk mooi meegenomen is. Het was al drukker dan normaal, maar Zaterdag was echt een chaotische bende. We stonden bijna de hele dag met z'n vijfen kassa te draaien en dat voor een klein dorpje en een redelijk kleine supermarkt. Moest ook tot sluit werken, dus 20:00, maar het werd wel 21:00! Achja, iets meer verdienen kan geen kwaad. Toen Julia en ik naar huis liepen, zagen we ineens een jongen die behoorlijk hard tegen een lantaarnpaal opliep omdat hij met z'n mobiel bezig was . Wij en de mensen met wie hij was, schoten natuurlijk in de lach!

Toen was het pasen. Heb wel paaseitjes gekocht en een paasontbijtje gemaakt, gewoon voor het idee haha. Zondagavond heb ik met mijn familie gezellig bijgekletst.

De tweede paasdag was wel leuk. Solenne, Helene en Maxime kwamen langs. Ze hadden een beetje tijd over, omdat ze iets moesten overslaan tijdens het reizen. Ook bleven ze bij ons slapen. Was weer even leuk om ze te zien! We hebben crêpes gegeten en later Game of Thrones gekeken.

Mijn laatste vrije dagen zitten er ook op. Niks gedaan eigenlijk. Alleen 's ochtends nog even tijd doorgebracht met de "gasten". Ik had eigenlijk 2,5 dag vrij, want 25 april is het hier anzac day. Kun je een beetje vergelijken met dodenherdenking bij ons. Maar goed, dat is een public holiday en daardoor hoefde ik maar een halve dag te werken, maar kreeg wel dubbel betaald!

Het waren nu mijn laatste 3 werkdagen. Alle drie dagen moet ik tot sluit werken. Na pasen hebben ze alleen wel winteruren en zijn ze tot 19:00 geopend, dus laatste weekje niet tot 20:00 gelukkig. Over winter gesproken.. dat is al over een maand, want 1 Juni wordt het hier winter. Maar heb toch afgelopen dagen een paar keer met korte mouw gelopen! Dat terwijl ze zeggen dat het klimaat op het zuidereiland te vergelijken is met Nederland. Nouja, ik klaag niet!

Lisa vertrok Zaterdag, maar ik ga komende Vrijdag samen met haar in Kaikoura met dolfijnen zwemmen, dus dan zie ik haar wel weer. De allerlaatste dag voor mij voelde niet als laatste dag. Heb wel afscheid genomen van mijn collega's, maar toch.. Thuis moest ik dan toch echt alles inpakken. Was ff bang dat ik dingen zou vergeten, maar ik denk dat ik alles wel heb. In de ochtend ging ik de laatste dingen inpakken, heb de was gedaan en een beetje schoongemaakt en toen was het dan toch echt tijd om te gaan.. Julia moest aan het werk, dus we zijn samen die kant opgelopen. Ik had wel enorme pech, want het was maar 13 graden en aan het regenen. Bah!! Uiteindelijk toen we bij four square waren, hebben we daar afscheid genomen. Dat is het nadeel van reizen. Je leert mensen kennen en dan moet je weer afscheid nemen. Toch hebben we het idee om met "ons huis" volgend jaar in Europa weer af te spreken. Zal leuk zijn als het ook echt door gaat. Maar goed, toen liep helemaal bepakt met een paraplu in m'n hand naar de weg. Daar stond ik dan te wachten in de regen met een karton dat zei "Christchurch". En toen was het wachten....

Volgende keer weer wat meer belevenissen ga ik vanuit!

Xx