nz-2019.reismee.nl

Time to go home

De tijd ging heerlijk snel voorbij op het vliegveld. Is toch beter dan een beetje in het hostel wachten. Eind van de middag kon ik boarden en had weer een plekje bij het raam! Ik vloog weer met Qantas. De vlucht duurde zo'n zes uur. Onderweg wat films gekeken terwijl ze om de zoveel tijd langskwamen met avondeten, thee met chocola, crackers en kaas, een ijsje en zelfs een biertje. Toen ondekte ik ook pas hoeveel woestijn er is in Australië. We vlogen namelijk door het midden. Op een gegeven moment zag ik iets heel moois. We vlogen boven de wolken. Alles mooi blauw om ons heen en beneden zag ik onweerswolken zo van bovenaf. Zag er best gaaf uit om zo die flitsen tussen de wolken te zien! Behalve wat turbulentie, was het een goede vlucht.


Om 20.00 lokale tijd kwam ik aan in Bali. In Australië was het ondertussen al 23:00. Weer een stempel in mijn paspoort, yes! Terwijl ik naar buiten liep, werd ik overladen met mensen die mij taxi's aanboden. Gelukkig was ik hier al van op de hoogte. Ik zocht een bluebird taxi. Veel backpackers hebben mij verteld dat dit de beste zijn. Helaas kon ik die niet vinden, dus heb een andere taxi genomen en was nu wel duurder uit, maar ben in ieder geval in het hostel. Onderweg zag ik al wel dat het ontzettend hectisch is op de weg. Overal scooters en de wegen zijn super druk. Heb niet echt naar de locatie van het hostel gekeken en het was dus een beetje afgelegen, maarja. Het is heel klein met twee kamers en op dat moment was het ook alleen ik en een andere jongen. Ben gewoon normale tijd gaan slapen, zodat ik geen last krijg van het tijdsverschil.


Dat pakte goed uit! Ook normale tijd wakker geworden. Er was nog een jongen ingecheckt en die ochtend besloten we om ergens even wat te eten met zijn drieën en dan naar het strand te gaan. De één komt uit Canada en de ander uit Saudi Arabië. Het was wel super warm! Je zweet je al kapot als je gewoon loopt. Ben nu ook millionair trouwens. Het was eindelijk mogelijk om een miljoen uit de ATM te halen! Helaas is het rupiah en geen euro haha. We hebben ergens bij een lokaal tentje wat gegeten. rijst met wat groenten en kip. Best lekker eigenlijk en het was omgerekend iets meer dan een euro ofzo. Het was wel drie kwartier lopen naar het strand. Toen we daar aankwamen, wilden we eigenlijk wel strandbedden onder de parasol. Het zand was namelijk heel warm en ja... het is natuurlijk wel wat fijner om in de schaduw te zitten. Iedereen vroeg 200.000 (voor ons drieën) maar in Bali kun je onderhandelen. Uiteindelijk hebben we het voor 140.000 gekregen dankzij Gazi, die een goede deal had gemaakt. We hebben hier heerlijk gerelaxed. Zelf ben ik niet gaan zwemmen, maar wel gewoon tot aan mijn knieën in het water gelopen. Echt heerlijke temperatuur! Om half vier ben ik zelf weg gegaan, omdat ik nog naar Ubud moet, waar ik mijn hostel had geboekt. Omdat ik geen internet heb en dus de weg terug niet wist, heb ik maar een taxi terug genomen. In het hostel uitgecheckt en toen weer met de taxi doorgegaan naar Ubud, wat een dik uur rijden was. Onderweg zag ik al wat mooie tempels en veel groen. Uiteindelijk aangekomen in Ubud en daar ingecheckt in het hostel. Hier is gewoon één kamer met twaalf bedden. Wel heel goed trouwens!! Ieder bed zijn eigen gordijnen voor wat privacy. Heb mijn spullen gedropt en op zoek gegaan naar een restaurantje. Daar natuurlijk een nasi goreng besteld. Het is wel zoals we het kennen in Nederland met kroeppoek, satéstokjes en gebakken ei. Maar dit was zoooveel lekkerder! Na het eten een beetje rondgelopen en toen in mijn hostel gebleven.


De dag daarop ben ik vooral veel gaan rondlopen. Eerst langs de markt, die heel groot was! Het is wel overal waar je loopt: taxi? Maar ze zijn niet opdringerig, dus als je zegt 'no thanks' dan is het ook prima. Dit plaatsje is wel hardstikke leuk om rond te lopen. Echt wat ik me van bali voorstelde. Tempels, markten en groen. Die middag ben ik naar het monkey forest geweest. Het begon al toen ik bij de entree stond. Wilde geld uit mijn tas pakken, komt er een aap naar me toe en probeert de rits open te maken. Nee, dat gaan we niet doen! Haha. Het bos zelf was best groot. Veel planten, bomen en tempels. Ook liepen er enorm veel apen rond. Sommigen waren wel grappig. Die sprongen op iemands nek, pakte één flesje water van iemand af en ook eentje pakte ook een klein souvenier van iemand af en terwijl hij weg liep, keek die haar zo aan van: je ziet niks he? Ik heb niks gepakt! Haha. Nadat ik hier alles had gezien, wilde ik even naar de grote supermarkt, maar dat was zooo lang lopen. Nou het valt eigenlijk wel mee... dertig minuten, maar door de temperatuur leek het heel lang. Daar zag ik ook spekkoek. Dat vind ik altijd super lekker, dus die had ik gekocht. In het hostel meteen stukje gegeten, maar dit merk was niet lekker...balen weer. Na een hele dag lopen ben ik in het hostel gebleven om uit te rusten en ook om op tijd te slapen. Want ik heb een tour geboekt voor de zonsopgang trekking naar Mt Batur. Hiervoor word ik om 02.00 opgepikt.


Na een korte nachtrust, werd ik dus opgehaald. We zaten met een groepje van negen in de bus en de rit was zo'n twee uur. Vanaf daar gingen we opsplitsen. Ik liep samen met twee Nederlanders, een Belg, een Zweedse en onze lokale guide. De eerste helft namen we een andere route dan al die anderen. Was over het asfalt, maar het was wel heel stijl. Toen kwamen we ook op het pad terecht en daar was het enorm druk. We liepen allemaal in een treintje, maar het was wel een leuke route over een vulkanisch landschap. Even later kwamen we aan bij de eerste hut. Iedereen besloot om hier te blijven, maar de Belg en ik wilden het zien vanaf de top. We zijn dus met z'n tweeën verder gegaan. Rond half zes zaten we daar en het was een heel mooi gezicht, we hadden zicht op een meer, twee andere bergen/vulkanen en ook zag je een berg in Lombok op de achtergrond. Het was al mooi rood/geel/oranje. Even later kwam de zon op en dat zag er natuurlijk ook heel mooi uit. Hier op de top lopen ook apen rond trouwens. Nadat we ons ontbijt die we hadden gekregen op hadden, zijn we terug naar de rest gegaan. De weg terug duurde wel een eeuwigheid. Het pad is natuurlijk alleen maar zand en gestold lava en sommigen durfden blijkbaar niet zo snel te gaan en daar zat je dan achter. Om acht uur waren we weer op de parkeerplaats en gingen we weer op weg naar Ubud. Ondanks dat het wel heel toeristisch is, was het zeker de moeite waard! Ook een hele leuke groep!


Toen ik terug was in het hostel, heb ik weer even wat ontbeten. In het hostel maken ze heerlijke bananenpannekoeken. Behalve later lunchen, heb ik niet veel gedaan. Het was bloedheet en had er natuurlijk een actieve nacht opzitten. Eerst was ik van plan om wat te doen, maar het was me veel te warm en was ook best moe eerlijk gezegd. 'S avonds nog wel naar een warung gegaan. Dat is een lokaal restaurantje die meestal wat goedkoper zijn. Die werd mij aangeraden. Daar een chicken curry besteld en terwijl ik zat te wachten op mijn eten, raakte ik aan de praat met een ouder Amerikaans stel. Later ging ik ook bij hun aan tafel zitten en we hebben heel leuk gekletst! Ze boden mij zelfs aan, dat als ik ooit in Alabama ben, ik bij hun wel kan verblijven. Ze nemen wel vaker couchsurfers in huis. Eten was trouwens ook erg lekker!


De ochtend erna kreeg ik reactie op een fb post die ik had gedaan. Wilde namelijk wel wat ondernemen, maar liever met iemand samen. Een Duitse jongen wil morgen een dagtrip doen naar Nusa Penida en laat dat nou net mijn plan zijn. Ook een andere Nederlandse die bij hem in de airbnb zit wilde wel mee. Die middag heb ik ook met hun afgesproken om naar de rijstvelden te gaan. We hadden een taxi besteld. De Indonesische Uber. Hij bracht ons naar de rijstvelden, waar we even gingen rondlopen. We spraken een bedrag af van 160.000 voor ons drieën en dan bracht hij ons ook terug. De rijstvelden waren wel super mooi. Maar zoals ik al eerder had gezegd, het is enorm warm. We moesten ook veel trappen beklimmen en uiteindelijk hadden we het wel gezien. We reden terug en opeens zegt die taxichauffeur tegen ons terwijl Ubud inrijden: it's gonna be 200.000 because I had to wait. Wacht ff, je bood zelf aan om ons mee terug te nemen en we hadden 160.000 afgesproken. Hij bleef maar doordringen terwijl wij hele tijd nee zeiden. Hij heeft natuurlijk Justins nummer, dus uiteindelijk toch maar de 200.000 betaald. Afzetters... Justin en ik gingen na die tijd lunchen bij dezelfde plek waar ik gisteren had gegeten. Dit keer een mihun goreng. Ook lekker! Daar een tijdje gezeten en toen Marlijn weer terug was, zijn we langs de markt gelopen. Ze rest van de middag even afgekoeld in het hostel en 'S avonds wéér naar dezelfde plek gegaan met z'n drieën. Vroeg wezen slapen vandaag, want de wekker gaat om 5.30.


Er overkwam mij iets heel vreemds deze nacht. Voordat ik ging slapen, zocht ik mijn oordopjes. Want ik slaap altijd heel licht. Kon ze zo niet vinden en ben toen maar gaan slapen. Opeens word ik midden in de nacht wakker en ik voelde ineens dat ik mijn oordopjes in had! Zooo apart haha. Maar goed, een paar uur later ging ik eruit en niet veel later liep ik richting de plek waar wij opgepikt zouden worden voor de dagtrip. Was ongeveer twintig minuten. We zaten samen met nog een Amerikaanse in de auto. Om half acht kwmen we aan in Sanur. Daar moesten we nog drie kwartier wachten tot onze boot vertrok. Toen vertrokken we. Na een korte boottocht kwamen we aan in Nusa Penida. Iedereen was blijkbaar verdeeld in een auto en we zaten alle vier in een andere auto helaas. Ik zat in de auto met een koppel uit Singapore en een koppel uit Hawaii. Als eerst reden we naar kelingking beach. Dit is een mooi uitzichtspunt op een strand met wat rotsen. Daar wat foto's gemaakt en toen doorgereden naar een restaurantje om te lunchen. Dit zat ook bij de prijs inbegrepen. Heb maar weer nasi goreng besteld haha. Daar kwam ik Justin en Marlijn ook tegen. Even later reden we door naar Angels billabong en broken beach. Twee hele mooie plekken. De één is een tunnel in de zee en de andere is een stuk water wat heel helder is. De volgende stop was crystal bay. Hier hebben we anderhalf uur gezeten. Ik heb daar maar gewoon ergens een radler besteld en that's it. Bij de haven weer met z'n vieren afgesproken en zaten ook bij elkaar op de ferry. Marlijn en ik gaan allebei naar Canggu en Justin en Angelina gaan weer terug naar Ubud. Dat is ook waar onze chauffeur ons weer zou afzetten. Gelukkig was hij zo aardig om zijn collega te vragen om ons in Canggu af te zetten voor een goede prijs. We betaalden uiteindelijk maar omgerekend vier euro ofzo. Scheelt wel weer, want een gewone taxi van Ubud naar Canggu is veel duurder. We hadden beide ergens anders geboekt. Ik werd als eerste afgezet en checkte in. Het bleek een heel goed hostel te zijn. Het heet Jungle house en het heeft ook een beetje een jungle vibe met al die planten. De kamers waren ook geweldig. We hadden ook een badkamer die half buiten was. Had deze avond ook lekker gerelaxed.


'S ochtends begon ik met een heeeerlijke douche. Weinig hostels die zo'n goede douche hebben. Het strand was zo'n twintig minuten lopen en dat was ook wat ik die middag als eerst gedaan heb. Even op het strand gezeten en na een tijdje maar weer terug gelopen. Er was ook een Indische jongen in het hostel liedjes op zijn gitaar aan het spelen en die kon zo goed zingen! Op een gegeven moment vroeg iemand of ik zin had om met hun de zonsondergang op het strand wilde bekijken en later ergens wat te gaan eten. Twee Indsiche jongens, twee Zwitserse meiden en een Nederlandse. Ik ben mee naar het strand gegaan en we hadden geluk, want het was echt een hele mooie zonsondergang! Eenmaal terug in het hostel ging iedereen douchen en eigenlijk had ik toen zoiets van, ik heb eigenlijk geen zin om vanavond wat te doen. Want op de plek waar ze gingen eten, gaat die jongen ook spelen met z'n band en dan blijven ze daar de hele avond. Na lang nadenken toch maar besloten om niet mee te gaan. Heb toen maar bij een warung gegeten en die avond een beetje gerelaxed.


Zaterdag sprak ik af met Marlijn. Ook had ik voor deze dag een scooter gehuurd wat wel heel erg duur was. Kostte me drie euro. Nou het moet dan maar.... Het is enorm hectisch op de wegen hier, dus het wordt misschien een uitdaging. Lopen is ook niet echt gebruikelijk hier. In Canggu zijn nauwelijks stoepen en misschien is het te warm ofzo? Nou, daar ging ik. Even een testrit. Ging eigenlijk best goed. Wel met afslagen moet je je er echt tussen wurmen met tientallen scooters en een aantal auto's om je heen. Tussen de middag ben ik wat wezen rondlopen bij de winkels en de markt. Om twee uur reed ik richting een strand waar we hadden afgesproken. Daar even heerlijk wezen bakken. We zijn natuurlijk ook gaan zwemmen, maar die golven waren zo sterk, dat we een paar keer achterover vielen haha. Na een tijdje hebben we wat gedronken bij een kroegje. Daar een radler besteld met sinaasappelsmaak. Die is ook echt lekker! Ondertussen was het ook al bijna vijf uur en we zijn dus ook maar terug gegaan naar ons hostel om te douchen. Die avond zouden we namelijk gaan eten bij een pizzeria. Ik stapte de douche in en toen ik mijn bikini uit deed, vielen er allemaal kleine steentjes en zand uit. Ook mijn haar zat er helemaal vol mee! Daardoor lag er van alles op de grond haha. Oeps! Sorry schoonmaakster. Even later raakte ik aan de praat met een nieuwe kamergenoot. Ze komt ook uit Nederland en had eigenlijk precies hetzelfde als ik de vorige dag. Ze had afgesproken met en hele groep, maar had er weinig zin aan, omdat ze gewoon wilde relaxen. Toen maar aangeboden dat ze wel met ons mee mocht. Op de scooter die kant op en daar waren Marlijn en nog een Russische jongen op ons aan het wachten. Het was wel enorm druk hier, dus dat betekend dat het wel goed eten zou moeten zijn. Dat klopte.. ik kreeg mijn pizza en die was heerlijk! Was ook al een tijdje geleden. Na een gezellig avondje weer terug gegaan. Marlijn zal ik Dinsdag wel weer zien. Want heel toevallig kwamen we erachter dat we dezelfde vlucht hebben.


Zondag was het weer tijd om uit te checken, want ik heb een wat luxere plek geboekt in Uluwatu voor mijn laatste dagen in het buitenland. Voordat het zover was, reed ik eerst naar een tentje om te ontbijten. Heb daar een tosti besteld en wow! Die was zo goed! Kostte wel ff wat (voor Balineze begrippen) maar het was het echt waard. In Uluwatu kan ik pas om 2.30 inchecken, dus ik moest bij het hostel nog even wachten tot een uurtje of 1.30. Uiteindelijk met de taxi die kant op gegaan. Nog lekker slim trouwens. Ik had dus een bluebird taxi besteld en op de app zag ik dat die er bijna was. Ineens zag ik de auto aan komen rijden, dus ik stak mijn hand op. Spullen ingeladen, gaan zitten en toen vroeg hij: waar moet je heen? Ik had zoiets van, dat zie je toch op de app? Opeens stopte er een andere bluebird auto achter ons en dat bleek degene te zijn die ik had geboekt haha. Spullen dus weer uitladen en in de andere stappen. Heel handig! De rit duurde ongeveer een uur en de accomodatie ligt ook een beetje afgelegen. We kwamen aan en ik werd heel leuk ontvangen door de eigenaar. Hij bracht me naar de kamer. Wow! Dit is ff heel wat anders dan dat ik gewend ben. Het is een buitenplaats met een paar bungalows/appartementen of hoe je het ook maar wilt noemen. Grote kamer met tweepersoons bed, eigen badkamer en rust!! 'S avonds ben ik gaan douchen en ben zo gewend aan hostels, dat ik mijn shampoo weer in mijn backpack stopte. Maar wacht eens even.. ik heb dit allemaal voor mezelf, dus ik kan mijn spullen gewoon lekker uitpakken! Word nog wat als ik straks thuis ben haha. 'S avonds wat wezen videobellen en ook met mijn moeder, broer en aanhang. Daar vierden ze namelijk sinterklaas en ze hadden er ook één geboekt. Is wel leuk om dat te zien. Die man deed dat trouwens ook heel leuk met de kinderen. Mijn neefjes waren ook weer lekker bezig haha. Wat een boefjes. Ineens ging die sinterklaas tegen mij praten en zei: ik heb ook een cadeautje voor jou. Één van de kinderen pakte die uit en er stond: gefopt! Haha. Wel ff lachen. Later ben ik formule 1 gaan kijken, maar op een gegeven moment kreeg ik behoorlijke koppijn. Paar keer een paracetamol genomen, veel gedronken, warme douche... niks hielp. Toen proberen te slapen en viel wel in slaap. Maar toch iedere keer wakker worden met barstende koppijn. Bah... Pas om vijf uur 'S nachts was ik er een keer vanaf.


Hier heb ik het onbijt ingegrepen, dus die ochtend kon ik via een menu een ontbijt kiezen, op de bel drukken, zeggen wat ik wilde en dan werd het naar mijn terras gebracht. Had een heerlijke schaal vol vers tropisch fruit. Dragonfruit is trouwens echt lekker fruit! Verder nog spekkoek en een bananenpannekoek. Yum! Na het ontbijt heerlijk bij het zwembad gelegen. Justin zou vandaag ook naar Uluwatu gaan en had daarmee afgesproken 'S middags. Ben met de scooter die kant op gegaan. De wegen hier zijn gelukkig wel wat rustiger! Er ging ook een andere Duitser met ons mee. Als eerste bezochten we een tempel. We moesten wel een sarung dragen. Ik had een groen hempje aan en de sarung was paars. Geweldige combinatie haha. De tempel zelf konden we niet bezoeken, maar wel er omheen lopen. Dit staat op een cliff, dus we hadden ook nog eens mooi uitzicht daar. Hierna zijn we naar een strand gegaan en daar even gezeten voordat we wat gingen eten. Wat wel geweldig is aan bali, is dat ze heel veel soorten fruit juice hebben. Zo heb ik bijvoorbeeld watermelon juice gehad. Na het eten heb ik Justin bij zijn hostel afgezet en ben toen zelf op weg naar mijn accomodatie gegaan. Ik had wel pech zeg. Toen ik stopte bij een supermarkt, brandde ik mijn been aan een uitlaat van een geparkeerde scooter. Dat voel je wel ff! Ik wilde weer verder gaan, maar ik drukte per ongeluk maps weg en zonder Wi-Fi kreeg ik de route niet meer tevoorschijn. Moest dus op de gok rijden en was eerst ook verkeerd gereden. Duurde wel even iets langer dat verwacht zo, maar ben uiteindelijk terug gekomen haha. In het donker is het ook moeilijker om de weg te vinden. Nou, de laatste nacht in Bali en de laatste nacht van mijn reis. Behalve de nacht in het vliegtuig dan, maar dan slaap ik weer in mijn eigen bed in Nederland. Vreemd hoor...


Werd al op tijd wakker. Om twaalf uur moest ik uitchecken, dus had nog even tijd. Na het heerlijke ontbijt ben ik weer naar het zwembad gegaan voor een tijdje. Doordat ik 'S ochtends ging, kon ik tenminste nog douchen. Ook had ik de scooter tot twaalf uur, maar die heb ik met een halve dag verlengd. Wat wel een nadeel is aan een hotel, is dat je geen gezamelijke ruimte hebt, waar je een beetje kunt relaxen en ondertussen nog steeds gebruik kunt maken van de faciliteiten. Ben toen maar ergens gaan lunchen, even rondgereden en uiteindelijk toch maar een massage genomen. Veel mensen zeggen al: je moet dat doen joh, het is zo goedkoop. Heb gewoon een rug/nek/schouder massage genomen van een uur en dat voelde wel goed na die tijd. Heb het altijd vastzitten, dus kwam goed uit. Bij het hotel heb ik nog even buiten gezeten en tegen vijf uur heb ik maar een taxi geboekt. Dit keer een scooter, want dat is goedkoper. Het ging ook allemaal goed. Backpack bij hem voorop haha. Nu was ik wel veel te vroeg op het vliegveld. Zo'n zeven uur voor vertrek, maar zou niet weten wat ik anders kon doen.


Tijd ging wel aardig snel voorbij. Rond acht uur kwam Marlijn er ook aan en even later hebben we ingecheckt. Weer een plekje bij het raam de eerste vlucht. Op het begin hadden we onze zomerkleding nog aan en vlak voor vertrek toch maar weer die lange broek en lange mouw aan getrokken. Bah, dit voelt niet fijn! Voordat we konden boarden, hadden we ligstoelen gevonden met een groot raam voor ons, zodat we een beetje de vliegtuigen zagen. Prima! Nou, nu was het zover. Bye bye Bali en see you soon The Netherlands! We vlogen met Emirates en dat zijn natuurlijk de betere vluchten. Wel ging tien minuten mijn scherm kapot, dus besloot maar om proberen te slapen. Dat lukte gelukkig! Alleen even wakker geworden voor avondeten, wat om half twee 'S nachts Indische tijd was en ontbijt om vier uur haha. Achja... in totaal toch wel vijf/zes uur geslapen denk ik! Verbazingwekkend! Na een dikke negen uur was het eindelijk tijd om te landen in Dubai. Op het vliegveld moesten we naar A4. Dat was net een doolhof joh. Naar beneden, naar boven, metro, trap, links, rechts... Echt groot! We waren op zoek naar een douche, maar helaas moest je daar betalen. Ik baalde, want het haar boven mijn nek was zo vet door die massageolie. Ik bleef me er ook aan ergeren haha. Toen maar gewacht bij de gate en opzich ging de tijd wel aardig snel voorbij. We konden ook sneller boarden dan verwacht.


Dit was de airbus A800-300. De grootste van allemaal. Altijd fijn om met zulke vliegtuigen te vliegen. Dit keer zat ik bij het gangpad én mijn scherm deed het ook. Begon met een nieuwe film kijken over een hond en een race coureur. Was wel een leuke film! Later even een uurtje geslapen en that's it. Toen maar besloten om een lange film te gaan kijken. Het werd saving private Ryan. Nadat die was afgelopen was het niet lang meer en heb toen even gekletst met het koppel dat naast mij zat. Zo'n half uur voor tijd, liepen ze weg. Ze werken namelijk allebei voor KLM en mochten de cockpit bekijken. Ik had daar wel en gelukje mee, want nu kon ik nog eventjes bij het raam zitten. Eerst zag ik Duitsland, waar nog wel een paar bergen waren en jahoor. Dit was Nederland. Weilanden, plat... Ik werd er niet echt vrolijk van om eerlijk te zijn. We gingen landen en het duurde nog even voordat we bij de terminal waren. Daar moesten we ook wachten op onze bagage en dit duurde super lang. Onze backpacks kwamen er ook als één van de laatsten aan. Even snel opgefrist en toen door naar de aankomsthal. Daar ineens zag ik een groot spandoek: Welkom thuis Larissa. Echt heel leuk! Mijn moeder, Emily en mijn oom stonden daar zoals verwacht. Maar als verrassing waren mijn broer en schoonzus en mijn nicht er ook bij! Heel leuk!! Het was ook zo normaal om iedereen weer te zien en het voelde ook echt niet als een jaar geleden. Ze hebben daar wel heel lang gewacht op mij. Oeps... Eerst gingen we wat drinken en Marlijn kwam er ook bij zitten. Het voelde weer als vanouds. Gezellig gekletst en ja... Toen zijn wij richting de auto gaan lopen om vervolgens naar het saaie Dedemsvaart te rijden. Jezus wat was het koud!!! Ik kom natuurlijk van een plek vandaan waar het 32 graden was, maar gevoelstemperatuur 40. Ik vond het ook niks aan om alles weer te zien. Behalve de mensen dan. Na een tijd in de auto, kwamen we aan in Dedemsvaart, waar ik werd afgezet bij mijn vader. Ook dat voelde gewoon heel normaal! Ook blij om mijn kat weer te zien! De rest ging allemaal weer weg en ik ging met mijn vader kebab ophalen. Dat was dan wel heerlijk! 'S avonds kwamen als verrassing nog een aantal mensen langs. Dat was ook heel leuk om ze weer allemaal te zien! En zoals ik al zei, het voelt geen jaar geleden. Na het douchen schrok ik wel trouwens haha. Ik deed mijn kledingkast open en ik wist gewoon niet wat ik ermee moest. Het is een jaar lang ik en min backpack geweest en nu kon ik weer alles aan wat ik wilde. Beetje vreemd. Ook had ik nog wat andere rare gewoontes. 'S avonds gaan slapen was dan wel heerlijk in mijn fijne boxspring! Nog wel dom trouwens. Er zat geen gloeilamp meer in mijn lamp en toen zei ik tegen mijn vader: waar is mijn eh.... hoe heet dat.... lichtbol? Ik kwam gewoon niet op het Nederlandse woord! Daarvoor had ik dat ook al met het woord gordel haha.


Ik werd 'S ochtends wakker normale tijd. Heb denk ik geen jetleg, maar wel een cultuurshock. Ik had die dag ook een naar gevoel. Niet omdat ik me slecht voelde, maar gewoon dat gemis van het reizen. Het is weer wennen! Ook toen ik naar mijn moeder fietste, was er een moment dat ik ineens links ging fietsen haha. Al met al heel leuk om iedereen weer te zien, maar het zal wel even duren voordat ik gewend raak aan het saaie leven.


Als ik zo terug kijk op het afgelopen jaar, heb ik enorm veel geleerd. Ben zelfstandiger geworden, socialer en ben een beetje meegegaan in de levensstijl daar. Namelijk relaxed. Hier moest alles zo snel mogelijk en ik heb nu zoiets van: rustig aan, dat komt nog wel! Ook gewoon enorm veel dingen meegemaakt. Niet normaal. Veel dingen af kunnen strepen van mijn bucketlist. Skydiven, bungyjumpen, met dolfijnen zwemmen, noem maar op. Ook heel erg veel mensen ontmoet van wel ongeveer 25 nationaliteiten. Voor de grap geteld hoevaak ik ben "verhuisd" en dat bleek zeventig keer te zijn geweest. Dat is zo normaal. Even op booking of hostelworld kijken, hostel boeken en die kant op. Heb ook heel veel leren eten, wat natuurlijk altijd handig is. Vreemd genoeg heb ik geen enkele slechte dag gehad, nooit heimwee, nooit ook maar één gedachte van: ik vind het niet leuk meer. Ik bleef maar mensen ontmoeten en dingen ondernemen. Het was echt geweldig. Ook heb ik drie keer bij een gezin gezeten, waarvan één keer voor twee maand natuurlijk. Dit vergeet ik nooit weer. Heb hier zo'n geweldige tijd gehad en een leuke band opgebouwd met ze. Er zijn nog zoveel dingen die ik over dit jaar kan zeggen, maar het staat natuurlijk allemaal al in mijn blogs. Maar geloof me, dit is zeker niet de laatste keer dat ik ben wezen reizen. Na vijf landen en zeventien vluchten ben ik weer thuis. En ik vind het maar niks haha.


Het zijn niet veel mensen die mijn blogs hebben gelezen, maar thanks voor wie mij wel hebben gevolgd!


Xx


Reacties

Reacties

Ineke

Fijn dat je weer thuis bent hoop je gauw weer te zien
Het waren mooie verhalen en ik begrijp dat je zo weer weg zou willen
Dus maar weer nadenken wat de volgende uitdaging wordt

Ems bakker

Ik heb ze allemaal gelezen nu van de andere mensen weet ik niet maar zo als gewoon goed geschreven laris!! ?

Mary

Het was zo leuk om je te volgen en nou maar weer wennen aan dat saaie platte Dedemsvaart

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active