nz-2019.reismee.nl

Time to go home

De tijd ging heerlijk snel voorbij op het vliegveld. Is toch beter dan een beetje in het hostel wachten. Eind van de middag kon ik boarden en had weer een plekje bij het raam! Ik vloog weer met Qantas. De vlucht duurde zo'n zes uur. Onderweg wat films gekeken terwijl ze om de zoveel tijd langskwamen met avondeten, thee met chocola, crackers en kaas, een ijsje en zelfs een biertje. Toen ondekte ik ook pas hoeveel woestijn er is in Australië. We vlogen namelijk door het midden. Op een gegeven moment zag ik iets heel moois. We vlogen boven de wolken. Alles mooi blauw om ons heen en beneden zag ik onweerswolken zo van bovenaf. Zag er best gaaf uit om zo die flitsen tussen de wolken te zien! Behalve wat turbulentie, was het een goede vlucht.


Om 20.00 lokale tijd kwam ik aan in Bali. In Australië was het ondertussen al 23:00. Weer een stempel in mijn paspoort, yes! Terwijl ik naar buiten liep, werd ik overladen met mensen die mij taxi's aanboden. Gelukkig was ik hier al van op de hoogte. Ik zocht een bluebird taxi. Veel backpackers hebben mij verteld dat dit de beste zijn. Helaas kon ik die niet vinden, dus heb een andere taxi genomen en was nu wel duurder uit, maar ben in ieder geval in het hostel. Onderweg zag ik al wel dat het ontzettend hectisch is op de weg. Overal scooters en de wegen zijn super druk. Heb niet echt naar de locatie van het hostel gekeken en het was dus een beetje afgelegen, maarja. Het is heel klein met twee kamers en op dat moment was het ook alleen ik en een andere jongen. Ben gewoon normale tijd gaan slapen, zodat ik geen last krijg van het tijdsverschil.


Dat pakte goed uit! Ook normale tijd wakker geworden. Er was nog een jongen ingecheckt en die ochtend besloten we om ergens even wat te eten met zijn drieën en dan naar het strand te gaan. De één komt uit Canada en de ander uit Saudi Arabië. Het was wel super warm! Je zweet je al kapot als je gewoon loopt. Ben nu ook millionair trouwens. Het was eindelijk mogelijk om een miljoen uit de ATM te halen! Helaas is het rupiah en geen euro haha. We hebben ergens bij een lokaal tentje wat gegeten. rijst met wat groenten en kip. Best lekker eigenlijk en het was omgerekend iets meer dan een euro ofzo. Het was wel drie kwartier lopen naar het strand. Toen we daar aankwamen, wilden we eigenlijk wel strandbedden onder de parasol. Het zand was namelijk heel warm en ja... het is natuurlijk wel wat fijner om in de schaduw te zitten. Iedereen vroeg 200.000 (voor ons drieën) maar in Bali kun je onderhandelen. Uiteindelijk hebben we het voor 140.000 gekregen dankzij Gazi, die een goede deal had gemaakt. We hebben hier heerlijk gerelaxed. Zelf ben ik niet gaan zwemmen, maar wel gewoon tot aan mijn knieën in het water gelopen. Echt heerlijke temperatuur! Om half vier ben ik zelf weg gegaan, omdat ik nog naar Ubud moet, waar ik mijn hostel had geboekt. Omdat ik geen internet heb en dus de weg terug niet wist, heb ik maar een taxi terug genomen. In het hostel uitgecheckt en toen weer met de taxi doorgegaan naar Ubud, wat een dik uur rijden was. Onderweg zag ik al wat mooie tempels en veel groen. Uiteindelijk aangekomen in Ubud en daar ingecheckt in het hostel. Hier is gewoon één kamer met twaalf bedden. Wel heel goed trouwens!! Ieder bed zijn eigen gordijnen voor wat privacy. Heb mijn spullen gedropt en op zoek gegaan naar een restaurantje. Daar natuurlijk een nasi goreng besteld. Het is wel zoals we het kennen in Nederland met kroeppoek, satéstokjes en gebakken ei. Maar dit was zoooveel lekkerder! Na het eten een beetje rondgelopen en toen in mijn hostel gebleven.


De dag daarop ben ik vooral veel gaan rondlopen. Eerst langs de markt, die heel groot was! Het is wel overal waar je loopt: taxi? Maar ze zijn niet opdringerig, dus als je zegt 'no thanks' dan is het ook prima. Dit plaatsje is wel hardstikke leuk om rond te lopen. Echt wat ik me van bali voorstelde. Tempels, markten en groen. Die middag ben ik naar het monkey forest geweest. Het begon al toen ik bij de entree stond. Wilde geld uit mijn tas pakken, komt er een aap naar me toe en probeert de rits open te maken. Nee, dat gaan we niet doen! Haha. Het bos zelf was best groot. Veel planten, bomen en tempels. Ook liepen er enorm veel apen rond. Sommigen waren wel grappig. Die sprongen op iemands nek, pakte één flesje water van iemand af en ook eentje pakte ook een klein souvenier van iemand af en terwijl hij weg liep, keek die haar zo aan van: je ziet niks he? Ik heb niks gepakt! Haha. Nadat ik hier alles had gezien, wilde ik even naar de grote supermarkt, maar dat was zooo lang lopen. Nou het valt eigenlijk wel mee... dertig minuten, maar door de temperatuur leek het heel lang. Daar zag ik ook spekkoek. Dat vind ik altijd super lekker, dus die had ik gekocht. In het hostel meteen stukje gegeten, maar dit merk was niet lekker...balen weer. Na een hele dag lopen ben ik in het hostel gebleven om uit te rusten en ook om op tijd te slapen. Want ik heb een tour geboekt voor de zonsopgang trekking naar Mt Batur. Hiervoor word ik om 02.00 opgepikt.


Na een korte nachtrust, werd ik dus opgehaald. We zaten met een groepje van negen in de bus en de rit was zo'n twee uur. Vanaf daar gingen we opsplitsen. Ik liep samen met twee Nederlanders, een Belg, een Zweedse en onze lokale guide. De eerste helft namen we een andere route dan al die anderen. Was over het asfalt, maar het was wel heel stijl. Toen kwamen we ook op het pad terecht en daar was het enorm druk. We liepen allemaal in een treintje, maar het was wel een leuke route over een vulkanisch landschap. Even later kwamen we aan bij de eerste hut. Iedereen besloot om hier te blijven, maar de Belg en ik wilden het zien vanaf de top. We zijn dus met z'n tweeën verder gegaan. Rond half zes zaten we daar en het was een heel mooi gezicht, we hadden zicht op een meer, twee andere bergen/vulkanen en ook zag je een berg in Lombok op de achtergrond. Het was al mooi rood/geel/oranje. Even later kwam de zon op en dat zag er natuurlijk ook heel mooi uit. Hier op de top lopen ook apen rond trouwens. Nadat we ons ontbijt die we hadden gekregen op hadden, zijn we terug naar de rest gegaan. De weg terug duurde wel een eeuwigheid. Het pad is natuurlijk alleen maar zand en gestold lava en sommigen durfden blijkbaar niet zo snel te gaan en daar zat je dan achter. Om acht uur waren we weer op de parkeerplaats en gingen we weer op weg naar Ubud. Ondanks dat het wel heel toeristisch is, was het zeker de moeite waard! Ook een hele leuke groep!


Toen ik terug was in het hostel, heb ik weer even wat ontbeten. In het hostel maken ze heerlijke bananenpannekoeken. Behalve later lunchen, heb ik niet veel gedaan. Het was bloedheet en had er natuurlijk een actieve nacht opzitten. Eerst was ik van plan om wat te doen, maar het was me veel te warm en was ook best moe eerlijk gezegd. 'S avonds nog wel naar een warung gegaan. Dat is een lokaal restaurantje die meestal wat goedkoper zijn. Die werd mij aangeraden. Daar een chicken curry besteld en terwijl ik zat te wachten op mijn eten, raakte ik aan de praat met een ouder Amerikaans stel. Later ging ik ook bij hun aan tafel zitten en we hebben heel leuk gekletst! Ze boden mij zelfs aan, dat als ik ooit in Alabama ben, ik bij hun wel kan verblijven. Ze nemen wel vaker couchsurfers in huis. Eten was trouwens ook erg lekker!


De ochtend erna kreeg ik reactie op een fb post die ik had gedaan. Wilde namelijk wel wat ondernemen, maar liever met iemand samen. Een Duitse jongen wil morgen een dagtrip doen naar Nusa Penida en laat dat nou net mijn plan zijn. Ook een andere Nederlandse die bij hem in de airbnb zit wilde wel mee. Die middag heb ik ook met hun afgesproken om naar de rijstvelden te gaan. We hadden een taxi besteld. De Indonesische Uber. Hij bracht ons naar de rijstvelden, waar we even gingen rondlopen. We spraken een bedrag af van 160.000 voor ons drieën en dan bracht hij ons ook terug. De rijstvelden waren wel super mooi. Maar zoals ik al eerder had gezegd, het is enorm warm. We moesten ook veel trappen beklimmen en uiteindelijk hadden we het wel gezien. We reden terug en opeens zegt die taxichauffeur tegen ons terwijl Ubud inrijden: it's gonna be 200.000 because I had to wait. Wacht ff, je bood zelf aan om ons mee terug te nemen en we hadden 160.000 afgesproken. Hij bleef maar doordringen terwijl wij hele tijd nee zeiden. Hij heeft natuurlijk Justins nummer, dus uiteindelijk toch maar de 200.000 betaald. Afzetters... Justin en ik gingen na die tijd lunchen bij dezelfde plek waar ik gisteren had gegeten. Dit keer een mihun goreng. Ook lekker! Daar een tijdje gezeten en toen Marlijn weer terug was, zijn we langs de markt gelopen. Ze rest van de middag even afgekoeld in het hostel en 'S avonds wéér naar dezelfde plek gegaan met z'n drieën. Vroeg wezen slapen vandaag, want de wekker gaat om 5.30.


Er overkwam mij iets heel vreemds deze nacht. Voordat ik ging slapen, zocht ik mijn oordopjes. Want ik slaap altijd heel licht. Kon ze zo niet vinden en ben toen maar gaan slapen. Opeens word ik midden in de nacht wakker en ik voelde ineens dat ik mijn oordopjes in had! Zooo apart haha. Maar goed, een paar uur later ging ik eruit en niet veel later liep ik richting de plek waar wij opgepikt zouden worden voor de dagtrip. Was ongeveer twintig minuten. We zaten samen met nog een Amerikaanse in de auto. Om half acht kwmen we aan in Sanur. Daar moesten we nog drie kwartier wachten tot onze boot vertrok. Toen vertrokken we. Na een korte boottocht kwamen we aan in Nusa Penida. Iedereen was blijkbaar verdeeld in een auto en we zaten alle vier in een andere auto helaas. Ik zat in de auto met een koppel uit Singapore en een koppel uit Hawaii. Als eerst reden we naar kelingking beach. Dit is een mooi uitzichtspunt op een strand met wat rotsen. Daar wat foto's gemaakt en toen doorgereden naar een restaurantje om te lunchen. Dit zat ook bij de prijs inbegrepen. Heb maar weer nasi goreng besteld haha. Daar kwam ik Justin en Marlijn ook tegen. Even later reden we door naar Angels billabong en broken beach. Twee hele mooie plekken. De één is een tunnel in de zee en de andere is een stuk water wat heel helder is. De volgende stop was crystal bay. Hier hebben we anderhalf uur gezeten. Ik heb daar maar gewoon ergens een radler besteld en that's it. Bij de haven weer met z'n vieren afgesproken en zaten ook bij elkaar op de ferry. Marlijn en ik gaan allebei naar Canggu en Justin en Angelina gaan weer terug naar Ubud. Dat is ook waar onze chauffeur ons weer zou afzetten. Gelukkig was hij zo aardig om zijn collega te vragen om ons in Canggu af te zetten voor een goede prijs. We betaalden uiteindelijk maar omgerekend vier euro ofzo. Scheelt wel weer, want een gewone taxi van Ubud naar Canggu is veel duurder. We hadden beide ergens anders geboekt. Ik werd als eerste afgezet en checkte in. Het bleek een heel goed hostel te zijn. Het heet Jungle house en het heeft ook een beetje een jungle vibe met al die planten. De kamers waren ook geweldig. We hadden ook een badkamer die half buiten was. Had deze avond ook lekker gerelaxed.


'S ochtends begon ik met een heeeerlijke douche. Weinig hostels die zo'n goede douche hebben. Het strand was zo'n twintig minuten lopen en dat was ook wat ik die middag als eerst gedaan heb. Even op het strand gezeten en na een tijdje maar weer terug gelopen. Er was ook een Indische jongen in het hostel liedjes op zijn gitaar aan het spelen en die kon zo goed zingen! Op een gegeven moment vroeg iemand of ik zin had om met hun de zonsondergang op het strand wilde bekijken en later ergens wat te gaan eten. Twee Indsiche jongens, twee Zwitserse meiden en een Nederlandse. Ik ben mee naar het strand gegaan en we hadden geluk, want het was echt een hele mooie zonsondergang! Eenmaal terug in het hostel ging iedereen douchen en eigenlijk had ik toen zoiets van, ik heb eigenlijk geen zin om vanavond wat te doen. Want op de plek waar ze gingen eten, gaat die jongen ook spelen met z'n band en dan blijven ze daar de hele avond. Na lang nadenken toch maar besloten om niet mee te gaan. Heb toen maar bij een warung gegeten en die avond een beetje gerelaxed.


Zaterdag sprak ik af met Marlijn. Ook had ik voor deze dag een scooter gehuurd wat wel heel erg duur was. Kostte me drie euro. Nou het moet dan maar.... Het is enorm hectisch op de wegen hier, dus het wordt misschien een uitdaging. Lopen is ook niet echt gebruikelijk hier. In Canggu zijn nauwelijks stoepen en misschien is het te warm ofzo? Nou, daar ging ik. Even een testrit. Ging eigenlijk best goed. Wel met afslagen moet je je er echt tussen wurmen met tientallen scooters en een aantal auto's om je heen. Tussen de middag ben ik wat wezen rondlopen bij de winkels en de markt. Om twee uur reed ik richting een strand waar we hadden afgesproken. Daar even heerlijk wezen bakken. We zijn natuurlijk ook gaan zwemmen, maar die golven waren zo sterk, dat we een paar keer achterover vielen haha. Na een tijdje hebben we wat gedronken bij een kroegje. Daar een radler besteld met sinaasappelsmaak. Die is ook echt lekker! Ondertussen was het ook al bijna vijf uur en we zijn dus ook maar terug gegaan naar ons hostel om te douchen. Die avond zouden we namelijk gaan eten bij een pizzeria. Ik stapte de douche in en toen ik mijn bikini uit deed, vielen er allemaal kleine steentjes en zand uit. Ook mijn haar zat er helemaal vol mee! Daardoor lag er van alles op de grond haha. Oeps! Sorry schoonmaakster. Even later raakte ik aan de praat met een nieuwe kamergenoot. Ze komt ook uit Nederland en had eigenlijk precies hetzelfde als ik de vorige dag. Ze had afgesproken met en hele groep, maar had er weinig zin aan, omdat ze gewoon wilde relaxen. Toen maar aangeboden dat ze wel met ons mee mocht. Op de scooter die kant op en daar waren Marlijn en nog een Russische jongen op ons aan het wachten. Het was wel enorm druk hier, dus dat betekend dat het wel goed eten zou moeten zijn. Dat klopte.. ik kreeg mijn pizza en die was heerlijk! Was ook al een tijdje geleden. Na een gezellig avondje weer terug gegaan. Marlijn zal ik Dinsdag wel weer zien. Want heel toevallig kwamen we erachter dat we dezelfde vlucht hebben.


Zondag was het weer tijd om uit te checken, want ik heb een wat luxere plek geboekt in Uluwatu voor mijn laatste dagen in het buitenland. Voordat het zover was, reed ik eerst naar een tentje om te ontbijten. Heb daar een tosti besteld en wow! Die was zo goed! Kostte wel ff wat (voor Balineze begrippen) maar het was het echt waard. In Uluwatu kan ik pas om 2.30 inchecken, dus ik moest bij het hostel nog even wachten tot een uurtje of 1.30. Uiteindelijk met de taxi die kant op gegaan. Nog lekker slim trouwens. Ik had dus een bluebird taxi besteld en op de app zag ik dat die er bijna was. Ineens zag ik de auto aan komen rijden, dus ik stak mijn hand op. Spullen ingeladen, gaan zitten en toen vroeg hij: waar moet je heen? Ik had zoiets van, dat zie je toch op de app? Opeens stopte er een andere bluebird auto achter ons en dat bleek degene te zijn die ik had geboekt haha. Spullen dus weer uitladen en in de andere stappen. Heel handig! De rit duurde ongeveer een uur en de accomodatie ligt ook een beetje afgelegen. We kwamen aan en ik werd heel leuk ontvangen door de eigenaar. Hij bracht me naar de kamer. Wow! Dit is ff heel wat anders dan dat ik gewend ben. Het is een buitenplaats met een paar bungalows/appartementen of hoe je het ook maar wilt noemen. Grote kamer met tweepersoons bed, eigen badkamer en rust!! 'S avonds ben ik gaan douchen en ben zo gewend aan hostels, dat ik mijn shampoo weer in mijn backpack stopte. Maar wacht eens even.. ik heb dit allemaal voor mezelf, dus ik kan mijn spullen gewoon lekker uitpakken! Word nog wat als ik straks thuis ben haha. 'S avonds wat wezen videobellen en ook met mijn moeder, broer en aanhang. Daar vierden ze namelijk sinterklaas en ze hadden er ook één geboekt. Is wel leuk om dat te zien. Die man deed dat trouwens ook heel leuk met de kinderen. Mijn neefjes waren ook weer lekker bezig haha. Wat een boefjes. Ineens ging die sinterklaas tegen mij praten en zei: ik heb ook een cadeautje voor jou. Één van de kinderen pakte die uit en er stond: gefopt! Haha. Wel ff lachen. Later ben ik formule 1 gaan kijken, maar op een gegeven moment kreeg ik behoorlijke koppijn. Paar keer een paracetamol genomen, veel gedronken, warme douche... niks hielp. Toen proberen te slapen en viel wel in slaap. Maar toch iedere keer wakker worden met barstende koppijn. Bah... Pas om vijf uur 'S nachts was ik er een keer vanaf.


Hier heb ik het onbijt ingegrepen, dus die ochtend kon ik via een menu een ontbijt kiezen, op de bel drukken, zeggen wat ik wilde en dan werd het naar mijn terras gebracht. Had een heerlijke schaal vol vers tropisch fruit. Dragonfruit is trouwens echt lekker fruit! Verder nog spekkoek en een bananenpannekoek. Yum! Na het ontbijt heerlijk bij het zwembad gelegen. Justin zou vandaag ook naar Uluwatu gaan en had daarmee afgesproken 'S middags. Ben met de scooter die kant op gegaan. De wegen hier zijn gelukkig wel wat rustiger! Er ging ook een andere Duitser met ons mee. Als eerste bezochten we een tempel. We moesten wel een sarung dragen. Ik had een groen hempje aan en de sarung was paars. Geweldige combinatie haha. De tempel zelf konden we niet bezoeken, maar wel er omheen lopen. Dit staat op een cliff, dus we hadden ook nog eens mooi uitzicht daar. Hierna zijn we naar een strand gegaan en daar even gezeten voordat we wat gingen eten. Wat wel geweldig is aan bali, is dat ze heel veel soorten fruit juice hebben. Zo heb ik bijvoorbeeld watermelon juice gehad. Na het eten heb ik Justin bij zijn hostel afgezet en ben toen zelf op weg naar mijn accomodatie gegaan. Ik had wel pech zeg. Toen ik stopte bij een supermarkt, brandde ik mijn been aan een uitlaat van een geparkeerde scooter. Dat voel je wel ff! Ik wilde weer verder gaan, maar ik drukte per ongeluk maps weg en zonder Wi-Fi kreeg ik de route niet meer tevoorschijn. Moest dus op de gok rijden en was eerst ook verkeerd gereden. Duurde wel even iets langer dat verwacht zo, maar ben uiteindelijk terug gekomen haha. In het donker is het ook moeilijker om de weg te vinden. Nou, de laatste nacht in Bali en de laatste nacht van mijn reis. Behalve de nacht in het vliegtuig dan, maar dan slaap ik weer in mijn eigen bed in Nederland. Vreemd hoor...


Werd al op tijd wakker. Om twaalf uur moest ik uitchecken, dus had nog even tijd. Na het heerlijke ontbijt ben ik weer naar het zwembad gegaan voor een tijdje. Doordat ik 'S ochtends ging, kon ik tenminste nog douchen. Ook had ik de scooter tot twaalf uur, maar die heb ik met een halve dag verlengd. Wat wel een nadeel is aan een hotel, is dat je geen gezamelijke ruimte hebt, waar je een beetje kunt relaxen en ondertussen nog steeds gebruik kunt maken van de faciliteiten. Ben toen maar ergens gaan lunchen, even rondgereden en uiteindelijk toch maar een massage genomen. Veel mensen zeggen al: je moet dat doen joh, het is zo goedkoop. Heb gewoon een rug/nek/schouder massage genomen van een uur en dat voelde wel goed na die tijd. Heb het altijd vastzitten, dus kwam goed uit. Bij het hotel heb ik nog even buiten gezeten en tegen vijf uur heb ik maar een taxi geboekt. Dit keer een scooter, want dat is goedkoper. Het ging ook allemaal goed. Backpack bij hem voorop haha. Nu was ik wel veel te vroeg op het vliegveld. Zo'n zeven uur voor vertrek, maar zou niet weten wat ik anders kon doen.


Tijd ging wel aardig snel voorbij. Rond acht uur kwam Marlijn er ook aan en even later hebben we ingecheckt. Weer een plekje bij het raam de eerste vlucht. Op het begin hadden we onze zomerkleding nog aan en vlak voor vertrek toch maar weer die lange broek en lange mouw aan getrokken. Bah, dit voelt niet fijn! Voordat we konden boarden, hadden we ligstoelen gevonden met een groot raam voor ons, zodat we een beetje de vliegtuigen zagen. Prima! Nou, nu was het zover. Bye bye Bali en see you soon The Netherlands! We vlogen met Emirates en dat zijn natuurlijk de betere vluchten. Wel ging tien minuten mijn scherm kapot, dus besloot maar om proberen te slapen. Dat lukte gelukkig! Alleen even wakker geworden voor avondeten, wat om half twee 'S nachts Indische tijd was en ontbijt om vier uur haha. Achja... in totaal toch wel vijf/zes uur geslapen denk ik! Verbazingwekkend! Na een dikke negen uur was het eindelijk tijd om te landen in Dubai. Op het vliegveld moesten we naar A4. Dat was net een doolhof joh. Naar beneden, naar boven, metro, trap, links, rechts... Echt groot! We waren op zoek naar een douche, maar helaas moest je daar betalen. Ik baalde, want het haar boven mijn nek was zo vet door die massageolie. Ik bleef me er ook aan ergeren haha. Toen maar gewacht bij de gate en opzich ging de tijd wel aardig snel voorbij. We konden ook sneller boarden dan verwacht.


Dit was de airbus A800-300. De grootste van allemaal. Altijd fijn om met zulke vliegtuigen te vliegen. Dit keer zat ik bij het gangpad én mijn scherm deed het ook. Begon met een nieuwe film kijken over een hond en een race coureur. Was wel een leuke film! Later even een uurtje geslapen en that's it. Toen maar besloten om een lange film te gaan kijken. Het werd saving private Ryan. Nadat die was afgelopen was het niet lang meer en heb toen even gekletst met het koppel dat naast mij zat. Zo'n half uur voor tijd, liepen ze weg. Ze werken namelijk allebei voor KLM en mochten de cockpit bekijken. Ik had daar wel en gelukje mee, want nu kon ik nog eventjes bij het raam zitten. Eerst zag ik Duitsland, waar nog wel een paar bergen waren en jahoor. Dit was Nederland. Weilanden, plat... Ik werd er niet echt vrolijk van om eerlijk te zijn. We gingen landen en het duurde nog even voordat we bij de terminal waren. Daar moesten we ook wachten op onze bagage en dit duurde super lang. Onze backpacks kwamen er ook als één van de laatsten aan. Even snel opgefrist en toen door naar de aankomsthal. Daar ineens zag ik een groot spandoek: Welkom thuis Larissa. Echt heel leuk! Mijn moeder, Emily en mijn oom stonden daar zoals verwacht. Maar als verrassing waren mijn broer en schoonzus en mijn nicht er ook bij! Heel leuk!! Het was ook zo normaal om iedereen weer te zien en het voelde ook echt niet als een jaar geleden. Ze hebben daar wel heel lang gewacht op mij. Oeps... Eerst gingen we wat drinken en Marlijn kwam er ook bij zitten. Het voelde weer als vanouds. Gezellig gekletst en ja... Toen zijn wij richting de auto gaan lopen om vervolgens naar het saaie Dedemsvaart te rijden. Jezus wat was het koud!!! Ik kom natuurlijk van een plek vandaan waar het 32 graden was, maar gevoelstemperatuur 40. Ik vond het ook niks aan om alles weer te zien. Behalve de mensen dan. Na een tijd in de auto, kwamen we aan in Dedemsvaart, waar ik werd afgezet bij mijn vader. Ook dat voelde gewoon heel normaal! Ook blij om mijn kat weer te zien! De rest ging allemaal weer weg en ik ging met mijn vader kebab ophalen. Dat was dan wel heerlijk! 'S avonds kwamen als verrassing nog een aantal mensen langs. Dat was ook heel leuk om ze weer allemaal te zien! En zoals ik al zei, het voelt geen jaar geleden. Na het douchen schrok ik wel trouwens haha. Ik deed mijn kledingkast open en ik wist gewoon niet wat ik ermee moest. Het is een jaar lang ik en min backpack geweest en nu kon ik weer alles aan wat ik wilde. Beetje vreemd. Ook had ik nog wat andere rare gewoontes. 'S avonds gaan slapen was dan wel heerlijk in mijn fijne boxspring! Nog wel dom trouwens. Er zat geen gloeilamp meer in mijn lamp en toen zei ik tegen mijn vader: waar is mijn eh.... hoe heet dat.... lichtbol? Ik kwam gewoon niet op het Nederlandse woord! Daarvoor had ik dat ook al met het woord gordel haha.


Ik werd 'S ochtends wakker normale tijd. Heb denk ik geen jetleg, maar wel een cultuurshock. Ik had die dag ook een naar gevoel. Niet omdat ik me slecht voelde, maar gewoon dat gemis van het reizen. Het is weer wennen! Ook toen ik naar mijn moeder fietste, was er een moment dat ik ineens links ging fietsen haha. Al met al heel leuk om iedereen weer te zien, maar het zal wel even duren voordat ik gewend raak aan het saaie leven.


Als ik zo terug kijk op het afgelopen jaar, heb ik enorm veel geleerd. Ben zelfstandiger geworden, socialer en ben een beetje meegegaan in de levensstijl daar. Namelijk relaxed. Hier moest alles zo snel mogelijk en ik heb nu zoiets van: rustig aan, dat komt nog wel! Ook gewoon enorm veel dingen meegemaakt. Niet normaal. Veel dingen af kunnen strepen van mijn bucketlist. Skydiven, bungyjumpen, met dolfijnen zwemmen, noem maar op. Ook heel erg veel mensen ontmoet van wel ongeveer 25 nationaliteiten. Voor de grap geteld hoevaak ik ben "verhuisd" en dat bleek zeventig keer te zijn geweest. Dat is zo normaal. Even op booking of hostelworld kijken, hostel boeken en die kant op. Heb ook heel veel leren eten, wat natuurlijk altijd handig is. Vreemd genoeg heb ik geen enkele slechte dag gehad, nooit heimwee, nooit ook maar één gedachte van: ik vind het niet leuk meer. Ik bleef maar mensen ontmoeten en dingen ondernemen. Het was echt geweldig. Ook heb ik drie keer bij een gezin gezeten, waarvan één keer voor twee maand natuurlijk. Dit vergeet ik nooit weer. Heb hier zo'n geweldige tijd gehad en een leuke band opgebouwd met ze. Er zijn nog zoveel dingen die ik over dit jaar kan zeggen, maar het staat natuurlijk allemaal al in mijn blogs. Maar geloof me, dit is zeker niet de laatste keer dat ik ben wezen reizen. Na vijf landen en zeventien vluchten ben ik weer thuis. En ik vind het maar niks haha.


Het zijn niet veel mensen die mijn blogs hebben gelezen, maar thanks voor wie mij wel hebben gevolgd!


Xx


Bye bye Australia

Oeps. Had deze al klaar staan, maar was het helemaal vergeten online te zetten. Hierbij alsnog deze blog.

Om half elf vertrok ik met de greyhoud bus naar Brisbane om vervolgens de bus te pakken naar Byron bay. Na iets meer dan drie uur kwam ik aan in Brisbane, waar ik anderhalf uur moest wachten op de volgende bus. Daar kwam de bus eindelijk aan. Deze rit was meer dan vier uur. Maar we stopten wel een paar keer om mensen af te zetten en op te pikken. Toen reden we gold coast binnen. Dat is echt het Miami van Australië. Wolkenkrabbers, modern, strand en palmbomen. Bij die stop kwam er ook iemand naast mij zitten. Een oudere Australische man, waar ik de hele weg een beetje mee gepraat heb. Zijn vaak leuke gesprekken. Onderweg zag ik nog wel een bosbrand. Niet een hele grote, maar er was wel veel rook!


Het was ondertussen zeven uur geweest. Wel lokale tijd. Byron bay ligt in New South Wales en daar gaat de klok weer een uur vooruit. Ik liep meteen door naar mijn hostel. Maar wauw, dit is best een goed hostel zeg! Heel groot, netjes en redelijk nieuw. Ik zat met drie anderen op de kamer, maar we hadden allemaal veel ruimte voor onze spullen en er zaten ook gordijnen op de bedden voor privacy. Heb deze avond weinig gedaan, behalve videobellen.


Ik weet gewoon echt niet waar het aan ligt, maar ik kan gewoon niet meer uitslapen. Achja, meer tijd om wat te doen vandaag. Na het ontbijt ben ik naar het strand gelopen. Ik zat daar aan een picknicktafel en raakte op een gegeven moment aan de praat met iemand die ook aan die tafel zat. We besloten om een stuk over het strand te gaan lopen. Helemaal tot aan de lookout en weer terug. We zijn beide weer terug naar ons hostel gegaan om wat te eten en later spraken we weer af om rond te lopen door het centrum. Best een leuk plaatsje eigenlijk. Wel een beetje hippie. Ook ben ik naar de aldi geweest en dat ruikt gewoon ook echt als de aldi thuis haha. Hier hebben ze ook wat producten die ze thuis verkopen.


In de avond ben ik samen met Fiona en nog een Spaanse die bij haar in het hostel zit naar een ander hostel gegaan waar zo'n open mic night was. Het was er best druk! Hier kon je toch wel echt de hippie sfeer ervaren. Ben niet al te lang gebleven.


Voor de dag erna had ik een bus geboekt terug naar Brisbane. Vanaf daar vlieg ik naar Sydney. 'S ochtends was ik dus nog in Byron bay en ik lag nog lekker te slapen. Worden we ineens om 06.00 gewekt door het alarm! Ging echt keihard en zo'n stem die constant riep: 'this is an emergency, please leave the building' Ik stond op en zat eigenlijk een beetje verbaast om me heen te kijken. Die andere jongens in de kamer snapten er ook niks van. In plaats dat we meteen naar buiten gingen haha. Uiteindelijk bleek het vals alarm.... wat wel heel netjes was, is dat het hostel gratis ontbijt in de keuken had gezet. Niet alleen toast en cereals, maar ook fruit, scones en chocolade croissantjes! Tussen de middag vertrok ik en het was een rit van zo'n drie uur. In Brisbane had ik ook afgesproken met Josefine. Heel toevallig, want in Coolangatta pikten we ook een paar mensen op en zij was er één van. Konden dus al wat bijkletsen in de bus. Was wel grappig, want ze had de vorige gemist vanwege de tijdzone. Die plaats zit namelijk precies op de grens. Haar hostel was +9u vergeleken met NL, maar de busstop was +10u haha. Dat gewoon op zeven minuten lopen. Later die middag kwamen we aan in Brisbane en liepen we naar ons hostel. Ik had nog steeds dat voucher, dus nu wel gebruik van gemaakt. Was ook echt een super goed hostel! Heel netjes, een game area, internet area, tv area, rooftop area en een zwembad. Helaas ben ik hier maar een paar uurtjes. Na het eten had ik weer met Josefine afgesproken. We wilden naar een plek die een beetje bekend staat om een goede zonsondergang te zien. Het was zo'n drie kwartier lopen als het niet langer was en toen waren we net te laat helaas. De zon is met zonsondergang en opgang wel altijd rood door die rook. Heeft wel wat eigenlijk. Uiteindelijk zijn we maar langs het water gaan zitten. Toen het donker was liepen we verder en ineens zagen we dat de lagoon nog open was. We hadden zwemkleding mee en hebben nog even gezwommen. Was best gaaf met die verlichte skyline op de achtergrond. Het was nog weer een stuk terug lopen naar het hostel en toen meteen gaan douchen en slapen. Want om kwart voor vijf moet ik er weer uit. Toch weer een geslaagde dag zo!


Ik was niet de enige die er op tijd uit moest. Om half vier werd ik wakker, doordat een kamergenoot haar spullen in zat te pakken. In plaats van dat je dat de dag daarvoor doet.... Niks aan te doen helaas. Kon nog eventjes slapen en toen moest ik er zelf uit. Het is tien minuten lopen naar het treinstation en ondanks dat het kwart over vijf 'S ochtends was, is het toch al behoorlijk warm!! De treinrit naar het vliegveld was maar kort. Bagage ingecheckt en een uur later gingen we boarden. De vlucht zelf was ook maar kort. In Sydney was het wel wat rokerig door die bosbranden. Ook iets frisser dan Queensland, maar alsnog warm genoeg om met shorts en hempje rond te lopen. Had een hostel geboekt in dezelfde buurt als waar ik vorige keer zat. Eerst de bus en daarna de trein gepakt. Was goedkoper dan een shuttle. Hostel was simpel, maar prima!


In de middag ben ik de stad in geweest. Eerst naar de bieb geweest en toen wilde ik op de Sydney harbour bridge lopen. Had alleen wel een beetje omgelopen, maar ach... Toen ik er eindelijk op liep, zag ik dat je ook de toren kon beklimmen. Ik dacht, ik heb wel zin aan een leuk uitzicht. Al die trappen op geklommen, kom ik boven 19 dollar! Shit, heb dus het bordje beneden over het hoofd gezien. Kon ik weer lekker naar beneden lopen zonder dat ik iets gezien heb haha. Achja, ben toen maar tot de helft van de brug gelopen en vanaf daar had ik ook wel een mooi uitzicht op de opera house etc. Daarna doorgelopen naar Queen Victoria building. Het is meer een soort winkelcentrum, maar ging er meer heen omdat het gewoon een heel mooi gebouw is van binnen. Heel oud uiterlijk. Ben op een gegeven moment weer teruggelopen naar het hostel. Was ondertussen al weer een paar uur verder en had uiteindelijk zo'n acht kilometer non stop gelopen! Ook werd ik helemaal gek van alle mensen daar. Het was zo druk en ook bij iedere straat weer wachten op het stoplicht. Over het algemeen vind ik citytrips hardstikke leuk, als het maar een mooie stad is. Maar te druk is ook niet fijn. Wat dat betreft ben ik meer iemand die vooral kan genieten in de natuur.


De dag daarop was mijn laatste volle dag in Australië. In de eerste instantie was ik van plan om naar de blue mountains te gaan, maar had geen zin om langer dan twee uur in de trein te zitten en op de terugweg weer. Misschen wel een beetje spijt dat ik het niet heb gedaan, want hoor alleen aar goede verhalen. In plaats van de blue mountains, heb ik de ferry gepakt naar Manly beach. Daar een coastal walk gedaan. Onderweg zag ik nog twee varanen. Na de wandeling even langs het strand gezeten, maar toen werd het bewolkt en met die wind ook koud. Alsnog 21 graden, dus wil niet weten hoe het in Nederland is!! Via de botanical gardens terug gelopen en de rest van de avond helemaal niks gedaan. Morgen gaat mijn vlucht om 16.50. Kan dus alleen 'S ochtends eventueel wat doen. Maar heb eigenlijk alles al gezien.


Nouja, heb dus besloten om niks te gaan doen in de ochtend. Ook met name omdat je in dit hostel vier dollar moest betalen voor bagageopslag. Er waren volgens mij wel wat kerstevents. Want die periode begint op de 23e, maarja... Ben dus al om elf uur naar het vliegveld gegaan. Daar de hele middag beetje gerelaxed. Weet niet of het lag aan de vroege check-in. Maar zit wel lekker bij het raam! Nu zit mijn tijd in Australië er ook weer op. Heb echt een geweldige tijd gehad hier. Misschien wel iets te kort. Heb super veel zin aan Bali, maar dat betekend ook dat Nederland dichterbij komt. Heb er zooo geen zin in!

Fraser Island

Ik wilde zo graag uitslapen, maar nee... werd toch voor 7.30 wakker. Douchen, ontbijten en om 10.00 uitchecken. Vanavond om 9.00 gaat mijn bus richting Agnes water. Wilde eerst meteen naar Noosa, maar dat is zeventien uur lang in de bus zitten. Ja daag... De Israeliërs gaan ook richting Agnes water kanten boden aan dat ik ook met hun mee mocht rijden. Het enige probleem was, dat ze nog een tussenstop gingen maken (wanneer ik normaal gesproken de nacht doorbreng in de bus). Maar op die plek waren er geen hostels, dus het ging niet door helaas. Sina had dezelfde bus geboekt, maar gaat iets verder door. We zijn toen, omdat het weer heerlijk was, naar de lagoon gegaan en hebben daar twee uur lekker in de zon gelegen. Weet niet zeker of ik dit al had verteld in m'n vorige blogs, dus sorry als ik het al heb gezegd. Omdat niet verstandig is om in de zee te zwemmen in Queensland vanwege haaien en stingers, hebben ze op veel plekken een groot zwembad langs de kust, waar iedereen gewoon gratis heen kan. Geweldig idee!


Verder deze dag weinig gedaan. Om 21.00 vertrok de bus. Deze bus heet Larissa. Was wel leuk om te lezen haha. Het was een dikke negen uur rijden. Gelukkig lukte me het deze keer wel om in de bus te slapen. Heb dan ook een nieuwe nekkussen gekocht, er was geen lawaai en had niemand naast me zitten. Dat helpt natuurlijk.


Om 6.15 kwamen we aan. Wat wel fijn was, is dat er shuttles stonden van de verschillende hostels die ons kwamen oppikken. Scheelt weer schouwen met de bagage. Had dit hostel geboekt, omdat ik een voucher had van YHA. Deze hostels zijn normaal iets duurder, maar met die voucher ben ik goedkoper uit. Tuurlijk kreeg ik daar te horen dat deze alleen geldig is in de steden. Lekker dan... Hier is wel gratis ontbijt, dus daar meteen gebruik van gemaakt. Om 14.00 konden we pas inchecken. In de tussentijd heb ik langs het strand gelopen en door het dorpje. Het is heel klein hier en heel erg groen. De plek heet Agnes water, maar is ook bekend als town of 1770. De plek waar James Cook in dat jaartal aan land kwam. Verder is hier weinig te beleven. Het hostel bied wel wat tours e.d. aan. Kayakken, surfen, maar wat ik uiteindelijk heb gekozen, was om naar de kangaroo sanctuary te gaan. Nadat ik was ingecheckt, reden we die kant op. Dit is een plek waar baby's als wees worden gebracht. Ze zitten niet vast, dus kunnen gewoon lekker de natuur in. Alleen zijn ze zo gewend aan mensen en omdat ze op die plek zijn opgevoedt, komen ze gewoon iedere dag terug en kunnen mensen ze ook voeren tussen 15.30 en 16.30. Er waren op dat moment wel bijna twintig kangaroes. Leuke beestjes zijn dat! We kregen allemaal wat zoete aardappel en mochten ze voeren. Ook kun je ze gewoon aaien. Na een uur reden we terug. Weer een ervaring rijker! Ben natuurlijk iedere dag wel in contact met anderen en soms heb je gewoon tijd voor jezelf nodig. Had dus 'S avonds ook geen zin om te socializen. Één ding wat minder leuk aan dit hostel is, is dat het stikt van de Nederlanders. Ook veel Duitsers. Af en toe een Nederlander ontmoeten is leuk, maar ben niet aan het reizen om overal Nederlands te horen.


Om 6.10 vertrokken ik met de greyhound bus naar Noosa. Het was een rit van negen uur. In de bus gewoon wat gekeken op de iPad, muziek geluisterd en gerelaxed. Op een gegeven moment hadden we een stop. We stapten uit en jeetje!! Zo warm ineens! Heb je niet door als je in de bus zit, maar het was bovende dertig graden sowieso. Tegen half vier kwamen we aan in Noosa en liep ik naar m'n hostel. Blijkbaar hadden we met onze groep twee hostelkamers, dus je zat al met je reisgenoten in de kamer. Wel een kamer met zestien mensen, maar het was in een U vorm, dus dat was niet zo erg. Er waren hier ook weer heel veel Nederlanders. Maar wel allemaal heel aardig. Later heb ik ff afgesproken met Akke. Haar had ik in Sydney ontmoet en we waren nu allebei in Noosa. Even bijgekletst en toen was het voor mij tijd om naar de briefing te gaan. Dit hostel heeft twee organisaties. Nomads en Palace. Ik ging met Palace. Wel gaan we allemaal tegelijk naar rainbow beach, waar we de auto's moeten ophalen en vanaf daar vertrekt de ferry ook. Na de briefing kregen we een gratis drankje en leerden we elkaar een beetje kennen. Iedereen lag wel vroeg in bed, want om zeven uur vertrekken we.


In de ochtend snel wezen douchen, want dat kan niet op Fraser Island. Daar gaan we kamperen. Ik ging al vrij snel om met een andere Nederlander en een Engelse. We stapten in de bus en daar zat ik naast een Duitser waar ik die twee uur wat mee gekletst had. Toen we aankwamen in Rainbow beach, stonden er vier auto's voor ons klaar. We zijn met 32 mensen inclusief de guide. Acht mensen per auto dus. Een 4 wheel drive eigenlijk. Met een normale auto kun je niet op het zand rijden. De groepen werden ingedeeld en ik zat in car 3 met die Nederlander en Engelse en verder nog een Brit, twee Zwitserse jongens, nog een Nederlandse en een Duits meisje. Hele leuke groep. Eerst gingen we nog lunchen bij een picknick plek en toen moesten we met de ferry naar het eiland, waar onze trip begon. In car 1 reed onze guide en de andere drie auto's kregen een walky talky om instructies op te volgen en we moeten ook doorgeven als de temperatuur van de motor boven 85 komt. Ook moeten we de wielsporen van hem volgen, zodat het makkelijker wordt. Dit is een enorm groot zandeiland. Volgens mij zelfs de grootste van de wereld. Iedereen van onze groep, behalve de Zwitserse jongens, mochten rijden. Ik kwam dus ook nog een keer aan de beurt. Eerst reden we naar onze campground. Daar gingen we per twee in een tent. Verder was er een soort partytent met kook faciliteiten, twee toiletten en wat tafels met bankjes. Daar moesten we het mee doen. Maar wel leuk zo'n ervaring. Nadat we de spullen allemaal hadden uitgeladen, zijn we naar een meer gegaan. We moesten wel drie kwartier lopen. Dit meer ligt tussen de zandduinen. Hier hebben we wat gezwommen. Of nouja, lekker in het water gezeten. Er zwemmen hier ook van die visjes die dode huid eten. Op een gegeven moment kwam er een vis bij mijn voet. Dat kietelde enorm haha. Ik was een van de weinigen bij wie die vis iedere keer terug kwam. Na een tijdje liepen we weer terug en stapten we de auto in. Ook op die plek zagen we ineens twee dingo's. Dat was natuurlijk wel even leuk! We reden weer terug naar onze campground. Daar moest car 2 het eten bereiden, dus wij hadden wat vrije tijd. Het avondeten was worstjes van de bbq, aardappelen en wat groenten. Na het eten bleven we in de partytent zitten. Wat muziek aan en drankjes erbij. Eerst was het heel gezellig, maar toen kwamen er wat Duitsers bij zitten, die maar Duits bleven lullen tegen elkaar.. Ik en een Finse hadden allebei zoiets van: uhh er zitten nog anderen bij aan de tafel. Ben toen bij Charlotte en Nicole gaan zitten, die ook bij mij in de auto zitten. Even later zijn Nicole, twee Engelse jongens en ik naar het strand gelopen om te kijken of we dingo's kunnen vinden. Helaas niet gelukt. Vandaag niet al te laat gaan slapen.


'S ochtends moesten we vroeg opstaan. Blijkbaar waren er ook ratten en één had een gat in een tent gebeten en iemand in z'n vinger gebeten. Niet echt prettig. Na het ontbijt gingen we weer onderweg. Dit keer zat in helemaal achterin. Voor niemand is het een pretje, omdat er weinig ruimte is en daardoor zitten ze met de knieën tegen de achterbank aan. Nu Is het dus ideaal dat ik zo klein ben, want ik had nergens last van haha. De eerste stop die we gingen maken, was bij een soort riviertje met een stroming die uitkwam bij een meer aan het strand. Was best lachen. Terwijl we zo met de stroming mee gingen, gooiden we een bal een beetje rond. Later een beetje tegen elkaars hoofd proberen te gooien haha. Sam zei nog zo mooi tegen iemand: look out! Maar de bal stuiterde op een tak en vloog tegen zijn gezicht aan. Dat zijn altijd de grappige momenten. Op een gegeven moment zijn we wezen volleyballen in het meer en op de weg terug naar de auto ging ik nog even voetballen. Ik was met iemand aan het overtrappen en opeens zagen we dat alle auto's wegreden. Shit!! Dachten we.. wij er snel achteraan. Maar het was gelukkig alleen even om een riviertje over te steken. Na nog geen vijf minuten rijden, kwamen we aan bij een scheepswrak. Die is al heel oud. Ziet er ook niet meer geweldig uit, omdat ze in de tweede wereld oorlog bommen gingen testen op het wrak. Alsnog wel mooi om te zien. Niet veel later reden we door naar onze derde stop. Dit was weer een stukje rijden. Maar het is wel leuk zo op het strand met muziek aan. Één auto kreeg een lekke band haha. Was wel zo opgelost. We kwamen even later uit bij de champagne pools. Een stukje zee die omringd is door rotsen, dus het is eerder een soort meertje. Hier weer een tijdje gezeten en toen doorgereden naar Indian head. Dat is een cliff met een mooi uitzicht. Iedere keer zit je wel met je natte zwemkleding in de auto. Onderweg daar naartoe kwam onze auto nog wel vast te zitten in het zand, dus moesten we duwen haha. Vanaf dit punt ben ik achter het stuur gaan zitten en heb ik de hele weg terug gereden. Opzich niet een heel moeilijk stuk. Was vooral veel hard zand, maar het is wel leuk!! Wat wel apart is, dat als je op zacht zand rijdt, je niet hoeft te sturen, want de auto volgt de sporen van de auto voor je. Bestverwarrend, want je bent natuurlijk geneigd om wél te sturen.


We kwamen weer aan bij de campground en nu was het onze beurt om te koken. Ik had een makkelijk klusje. Er was heel wat garlic bread en die moest ik gewoon iedere keer omdraaien op de bbq. Verder aten we nog pasta bolognese. Na het eten een beetje opfrissen (zover dat kon) en toen zijn we met een groepje gezellig aan tafel gaan zitten. We hebben hier geen kraan, alleen watertanks. Als je dus tanden gaan poetsen, spuug je het uit in de bosjes en spoel je met je flesje water haha. Later wilde ik wat uit de tent pakken en ineens zei diezelfde jongen die gebeten was, dat er weer een rat in zijn tent zat. Die eruit gejaagd en nu maar hopen dat die niet iemand anders zijn tent binnenkomt haha. We hebben later die avond nog een klein drankspel gedaan. Ik had maar twee blikjes meegenomen voor beide avonden één, dus dat zit wel goed. Het duurde een eeuwigheid omdat we met veel mensen aan het spelen waren, dus besloten we om er maar mee te kappen. Ik ging met één van die Engelse jongens weer naar het strand om te kijken of we nu wel dingo's konden vinden. Dat was gelukt. We zagen er twee lopen. Het was meer als schim, want het was donker. Terug op de campground nog een tijdje opgebleven totdat het op een gegeven moment al 01.30 was ofzo.


Had de wekker om 05.45 gezet, maar tuurlijk word ik een half uur eerder wakker. Ook nog eens klaarwakker? Spullen ingepakt, opgefrist, onbijt en daar gingen we weer. Dit reed reden we inland. Op het midden van het eiland ligt lake mackenzie. Een meer met heel schoon water. Die weg daar naartoe was misschien zo'n anderhalf uur gok ik. Heb me maar weer opgeöfferd om achterin te zitten. Was opzich wel leuk eigenlijk. Het was een enorm hobbelige weg en we vlogen van lings naar rechts en dan weer omhoog. Één jongen stootte iedere keer zijn hoofd haha. We kwamen aan bij het meer en daar bleven we ongeveer een uur. Gewoon heerlijk gerelaxed in het water en omdat het zo schoon is, ook maar onze haren natgemaakt. Heb je toch een beetje een idee dat je je haar gewassen hebt. We reden uiteindelijk weer terug en toen hadden we lunch. Helaas was het na het eten weer tijd om terug aan land te gaan. De weg er naartoe was nog wel een heel stuk. Dit keer ging ik in de passagiersstoel zitten en moest ik de walky talky dus bij me houden. Onze auto warmt iedere keer heel snel op, dus moest wel een paar keer doorgeven: car 3 has reached 85, car 3 has reached 90. Xo was het ook de vorige dagen en andere auto's moesten er wel iedere keer om lachen, doordat het altijd wij waren. Een poos later kwamen we aan bij de ferry en na de overtocht reden we terug naar de plek waar we de auto's moesten afzetten. Vanaf daar was het weer een busrit terug van zo'n twee uur. De weg hier naartoe zat ik in de grote bus, maar ee was ook een minibus. Ik had met iemand anders voorgenomen dat we mooi in de minibus gaan zitten als we de kans krijgen. Dat lukte! Niet zo koud, sneller en zit veel fijner. We kwamen weer terug in het hostel en nadat iedereen er was, mochten we onze backpacks weer ophalen. In onze 16 persoons kamer hadden we maar twee douches en ik was de tweede in de kamer. Top!! We hadden met z'n allen een voucher gekregen voor een burger deal, maar ik ben samen met Charlotte, Nicole en Sam naar een mexicaans restaurant gegaan. Was niet echt duurder ofzo. Was best gezellig! We hadden ook een voucher voor een gratis drankje gekregen. De andere dre hadden niet echt zin om naar de bar te gaan, maar ik wilde wel even gaan. Daar waren ook wat anderen van onze groep. Ben maar een half uurtje gebleven en toen ook naar de kamer gegaan. Wat een geweldige trip was dit! Zo blij dat ik Whitsundays en Fraser Island beide heb gedaan.


Wéér werd ik vroeg wakker. Later toen ik even buiten ging zitten, kwam ik Sina ineens tegen. Die had toevallig hetzelfde hostel geboekt. Daar wat mee bijgekletst natuurlijk. Later ben ik met Kathrin en Michiel de coastal walk gaan doen. Was echt super mooi en het weer was heerlijk. We zijn tot een brpaald punt gaan lopen en toen besloten Kathrin en ik om dezelfde weg terug te gaan. Michiel ging de lange weg terug door het national park. Opeens zagen we donkere lucht en begon het te waaien. Echt een paar honderd meter van ons hostel verwijderd begon het ineens met bakken uit de lucht te komen en was er ook ein-de-lijk onweer na meer dan een jaar haha. We gingen maar even onder een overkapping schuilen. Was wel sneu voor Michiel, want die was daar natuurlijk nog steeds aan her lopen. De regen werd iets minder en de onweer was niet meer dichtbij. Dus liepen we terug naar ons hostel. Wel een beetje doorweekt, maar ach.... wat ik het meest kut vond, is dat ik net de was had gedaan en de dingen die niet in de droger kunnen, had ik op de waslijn gehangen. Helemaal nat natuurlijk en een shirt was ook nog eens in het zand gevallen. Lekker dan haha. 'S avonds moest ik wel naar een ander hostel, want ik besloot om nog een nacht in Noosa te blijven, maar er was nog maar één hostel beschikbaar. Gelukkig was er wel een gratis shuttlebus. Afscheid genomen van een paar reisgenoten, want die pakten vandaag de bus. Toen ik in het hostel aankwam, bleek dat het allemaal units waren. In ieder gebouw twee slaapkamers, badkamer en keuken. Ideaal!



De volgende ochtend vertrok ik met de bus naar Byron bay. Heel toevallig kwam ik Akke bij de bushalte tegen. Ook Michiel kwam er later aanlopen. Ze pakten alleen wel beide de bus naar het noorden en ik ga naar het zuiden. Toch even leuk om wat bij te praten. Om half elf kwam mijn bus eraan. Tijd voor de laatste paar dagen in Australië.....

Whitsundays

In de ochtend lekker rustig aan gedaan, want we zouden om 12.30 vertrekken. Sina had ook een trip geboekt, maar wel een andere. Bij haar stond op papier datze niks met een rits mee mocht nemen. Om iets voor 10 belde ik mijn tour operator op om te vragen of ik een rugzak mee mocht nemen. Ineens zij ze: je hebt de tour van 10.30 geboekt? Ehh nee... 12.30. Nee het is 10.30 geworden, heb je geen bevestiging gekregen? Vroeg ze Shit, nee!! Ik dus snel haasten en tegen de tijd dat ik klaar was probeerde ik te liften. Het is alleen geen goede straat ervoor. Ik zag toen een vrouw ergens in de auto stappen en heb maar gewoon gevraagd of zij me een lift kon geven. Dat wilde ze wel doen. Toevallig heeft ze ook op die boot gewerkt.


Nou, ik kwam daar aan en er zaten een paar mensen buiten. Bleek dat we nog even moesten wachten op een ander groepje, dus had opzich kunnen lopen. Even later werden we naar de boot gebracht met een kleine motorboot, want het was low tide. Best wel gaaf! Grote zeilboot die vroeger een raceboot was. Er kunnen 27 mensen mee met de trip, maar we waren met 14. Heerlijk ruimte voor iedereen en hoe kleiner de groep, hoe beter vind ik altijd. Iedereen was met partner of vrienden, behalve ik en nog een Nederlandse jongen. Gelukkig waren ze niet zo op elkaar gericht, dus het was gezellig. Natuurlijk waren er weer Duitsers, Fransen en Nederlanders, maar dit keer ook Israeliërs, mensen uit Venezuela en een Italiaan. Een keer wat anders! We hadden een skipper en twee andere mannen die hielpen. Al vrij snel gingen we zeilen. Om dat omhoog te heisen, moesten drie jongens zo'n touw naar beneden trekken en acht andere in groepjes van twee aan zo'n ding draaien. Was best lachwekkend haha. Even later kregen we lunch. We konden onze eigen sandwich samen stellen. Na de lunch gingen we naar onze eerste snorkel plek. We moesten wel verplicht een stinger suit aan. Hier hadden we anderhalf uur de tijd en we zagen heel veel vissen. Als avondeten hadden we beef stew. Na het eten bleven we nog een tijdje op het deck zitten. Geslaagde dag zo!


We moesten er heel vroeg uit. Om 5.30 werden we gewekt. De eerste stop was namelijk whitehaven beach. Een geweldig mooie plek. Er zijn zoveel boten die daar ook allemaal stoppen, maar het leuke is dat onze boot dus zo vroeg eruit gaat om als eerste op het strand te zijn. Dat was gelukt! We moesten een stukje lopen naar de lookout en onderweg zagen we ook een Leguaan. Dit strand is super wit. Is ook iets van 97% siliconen en Nasa heeft er zelfs wat van meegenomen om hun telescopen schoon te maken. We zijn het water in gegaan. Heel erg blauw en er zwemmen ook veel roggen. Ook zagen we twee kleine haaien. Daar hebben we zo'n drie uur doorgebracht voordat we weer terug liepen. Tegen deze tijd was het ook echt heel druk daar met al die tours. We vaarden naar onze tweede snorkel plek. Dit was echt een hele mooie! Ik ging wat rondzwemmen met de andere Nederlander en later ook drie anderen. Daar zagen we ook een rog, veel vissen natuurlijk en een schildpad. Hier was het koraal ook nog best mooi. Het mooiste van alles was op het eind. We stapten met z'n vijven de motorboot in, maar ineens was er nog een schildpad. We doken allemaal weer het water in en volgden de schildpad. Opeens kwam die omhoog zwemmen om adem te halen. Hij was zo dicht bij onze gezichten. Heel erg gaaf!


Even later was iedereen weer terug op de zeilboot en vaarden we richting de plek waar we gingen overnachten. Onderweg waren er nog een paar adelaars die de skipper ging voeren. We mogen geen shampoo meenemen op de boot, maar in het toilet kun je de kraan eruit halen en even afspoelen. Wel zo fijn met al dat zeewater. We kregen nog wat snacks en waren heerlijk aan het genieten in de zon op het deck. Als avondeten hadden we spaghetti bolognese met garlic bread. Ook lekker! Net als de avond ervoor, hebben we weer gezellig op het deck gezeten. Dit was ook een mooie plek voor een goede zonsondergang.


Deze ochtend werden we weer zo rond dezelfde tijd wakker. Na het ontbijt vaarden we richting een klein eilandje, waar we een wandeling gingen maken naar een lookout. Toen was het helaas tijd om terug te gaan naar Airlie beach. Het duurde zo'n twee uur. Er stond een behoorlijk sterke wind en we gingen ook weer zeilen. Vanwege de wind, stond de boot behoorlijk schuin. Echt geweldig om eens een echte zeiltrip mee te maken. Er waren een paar die het wel een beetje eng vonden, omdat ze bang waren dat de boot omkiepte. Maar dit is gewoon normaal als er wat wind staat. Denk dat we tegen 10.00 weer bij de haven aankwamen. Wat was dit een geweldige ervaring zeg! Ik liep met drie anderen terug naar het centrum. Liep meteen naar het hostel en moest nog tot 11.30 wachten totdat ik kon inchecken. Toen het zover was, bleek dat ik weer dezelfde kamer had. Het eerste wat ik deed was douchen. Omg, dit voelde zo goed! haha. Toen ik de badkamer uitliep, was er nog iemand ingecheckt en dat bleek Sina te zijn. Echt zo toevallig! We hadden trouwens wel allebei het gewvowl dat we dronken waren. Alles bewoog, omdat je natuurlijk twee volle dagen op het water bent. Heel apart gevoel! 'S middags zijn we langs de winkels wezen lopen. Niks gekocht, maar rondkijken is ook altijd leuk.


De groepen van alle boten, hebben een soort van afterparty bij een bar/restaurant. Op de boot wist niemand zeker of ze wel gingen, omdat de meesten moe waren, maar ik had wel zin om heen te gaan. Via whatsapp had ik afgesproken met de Israeliërs om gewoom heen te gaan. Er was een tafel gereserveerd voor onze boot en we bleken ook de enige drie te zijn van de veertien. Beetje jammer weer. We hadden een goede deal dat we voor weinig geld een maaltijd en drankje konden uitkiezen. Ik had een heerlijke chicken parma besteld en natuurlijk een biertje erbij. Heb een tijdje geleden weer wijn geprobeerd, maar nee... echt niet mijn ding. Er was touwens ook music festival aan de gang, dus in iedere bar was er live music. Na een uur zijn we naar de bar ernaast gegaan, waar we ook een drankje met korting kregen. Toevallig waren daar wel de mensen uit Venezuela en de Italiaan. Daar gezellig bij aan tafel gaan zitten. Niet te laat gemaakt. Zo rond half elf waren we toch wel allemaal moe van de trip. Was uiteindelijk wel na middernacht voordat ik ging slapen, maarja..


Doordat je op de boot niet echt met je mobiel bezig bent, hebben we ook weinig van het nieuws meegekregen. Natuurlijk weet je dat er bosbranden zijn, maar ineens kreeg ik verscheidene berichtjes van thuis. Waar ben je? Alles nog goed daar? Toen keek ik ook op het nieuws en bleek dat die bosbranden toch wel behoorlijk heftig zijn. Zelfs die dag heeft het nergens in Australië geregend voor de eerste keer ooit. De bosbranden liggen net iets Zuiderlijker dan waar ik ben op dit moment, maar ik ga wel die kant op. Hopen dat ik er geen last van krijg. Wel vreselijk dit. Alleen het idee al dat er wordt geschat op 350 koalas die levend zijn verbrand.... bah..



Eerste week in OZ

Mijn vliegtuig vertrok om 8.40. Dit keer vloog ik met Quantas. Is toch wat luxer dan Jetstar. De vlucht was een dikke drie uur en heb in die tijd maar gewoon een film gekeken. Ondertussen ook nog een ontbijtje gekregen die best lekker was. Om 10.15 lokale tijd kwamen we aan in Sydney. Het was allemaal heel makkelijk om erdoor te komen. Hoefde mijn visum niet eens te laten zien. Moest alleen wel mijn wandelschoenen uit mijn tas halen, omdat ik op een boerderij heb gezeten. Was ook best stom eigenlijk. Had twee dagen daarvoor mandarijnen gekocht, die geimporteerd waren vanuit Australie, maar het werd toch weggegooid...


In Sydney is het wel iets warmer en had een lange broek en een trui aan. Maar was ook weer te lui om om te kleden + dat is meer wasgoed. Had de shuttle geboekt naar het hostel en kon gelukkig meteen inckecken. Prima hostel dacht ik zo! Dit is echt erg trouwens, maar op het begin zat ik echt op te letten of ik ergens enge spinnen zag haha. Uiteindelijk deed ik dat niet meer, maar tis best idioot! Ik besloot om de stad maar even te verkennen. Eerst moest ik nog naar de supermarkt. Het is wel wat duurder hier kwam ik achter. Wel veel dezelfde dingen vergeleken met NZ, maar toch weer anders. Wat wel top was, dat ze ham kaas croissantjes verkopen! Omg, ik had echt zoveel zin daaraan na zo'n lange tijd zonder. Wat weer een nadeel is, is dat ze hier geen lekkere kaas hebben, in NZ is edam bijv heel poulair en dat is ook gewoon lekkere kaas, maar hier zie ik alleen maar vieze cheddar en wat van die luxere kaas, maar dat me te duur. Ik kreeg voordat ik weg ging een kaart van de receptie en door die te volgen, ben ik eerst naar de botanic gardens gaan lopen. Heel mooi en relaxed daar. Toen keam ik uit bij de zee en zag ik eindelijk het opera house! Toch wel bijzonder om zoiets dan in het echt te zien. Via de waterkant liep ik naar het opera house. Best groot! Verder nog wat meer dingen bekeken en ook langs de winkels gelopen, omdat ik nog wat zomerkleding nodig heb. Zonder dat je het door hebt, loop je echt veel op zo'n dag! Ging rond lunchtijd weg en kwam pas rond half zeven/zeven uur terug in het hostel. Eenmaal terug op de kamer, raakte ik aan de praat met een anderebackpacker. Op het begin waren we Engels aan het praten, maar toen kwamen we erachter dat we beide Nederlands zin haha. Heb het niet te laat gemaakt vandaag, want was natuurlijk wakker vanaf 2.30 lokale tijd. Om 22.30 was het voor mij genoeg geweest voor deze dag.


Next day... Ik had serieus geen idee wat ik zou gaan doen vandaag. Wil wel graag de blue mountains zien, maar ook Bondi en zo'n wildlife center lijkt me ook weer leuk! Was aan het ontbijten in de tuin en toen was ik weer aan het praten met Akke (de Nederlandse). Ze komt wel uit de buurt trouwens. Uit Hattem. Zij was van plan om naar Coogie beach te gaan en dan vervolgens de coastal walk te doen richting bondi. Ben toen mee gegaan. Eerst pakten we de trein naar Coogie. OV is trouwens heel makkelijk en goedkoop en je kunt gewoon inchecken met de creditcard. Heb zoiets nog nooit gezien. Vind touwens ook wel dat Sydney een beetje iets wegheeft van Londen qua namen van bepaalde dingen. Na de treinrit pakten we de bus en toen zagen we het strand. Het was heerlijk zonnig weer en zo'n 25 graden. Perfect voor strand. Was echt een hele leuke route en we deden er zo'n twee en een half uur over. Toen zagen we Bondi beach eindelijk. Een echte hotspot, maar gelukkig was het niet heel erg druk vandaag. Er was wel een kunstwerkfestival aan de gang. Er stonden dus allemaal kunstwerken langs de kust en dat stuk was wel druk, maar het strand viel reuze mee. We hebben dus natuurlijk ook lekker op het strand gelegen. Daar zo' twee uur lekker genoten en toen weer de bus en trein gepakt naar het hostel. We probeerden nog wel het water in te gaan, maar het was nog veel te koud haha. Gezellig middagje zo! Nadat ik al het zand en zinnebrand had afgespoeld, ben ik eten gaan maken. Daar raakte ik aan de praat met een Zweedse. Omdat het Halloween was, had het hostel iets geregeld om gezellig met z'n allen in de tuin te zitten en een drankje te doen. Was echt heel gezellig! Hele avond een leuk gekletst en gelachen met Akke, de Zweedse en iemand uit Tahiti. Later gingen een paar naar de club en wij bleven in het hostel. Toen hebben Josephine (Zweedse), Akke, een Turkse jongen, een Belg en ik wat kaartspellen gedaan. Leuke afsluiting van een geslaagde dag!


De volgende ochtend moest ik eerst maar even een hostel boeken voor in Cairns, want mijn vlucht is morgen al. Ik ben wel echt in de war. Heb natuurlijk 11 maand met NZ dollar geleefd en met die hostels zie ik prijzen in euro's en AUS dollar. Weet dus niet of iets dan duur is of niet. Heb dan ook serieus omgerekend naar NZ dollar om te kijken hoe duur iets is haha. Josefine en ik hadden afgesproken om een gratis tour te doen door de stad. Om 14.30 moesten we bij town hall zijn. Er waren nog veell meer mensen die ook een gratis tour wilde doen, maar gelukkig splitsen de groep in tweeën. Onze guide vertelde ons heel veel interessante informatie over de stad wat ik helemaal niet wist. Het duurde alles bij elkaar zo'n drie uur. We liepen o.a. langs Queen Victoria building, hyde park en sydney harbour bridge. Eigenlijk plekken waar ik al eerder was geweest, maar dit was toch veel leuker zo. Zo rond het avondeten pakten we de trein terug naar kings cross. We hadden samen maar even wat eten in mekaar geflanst. Na het eten ben ik naar de kamer gegaan en heb ik niet veel meer gedaan. Ik moet er de volgende dag namelijk om 3.00 uit.


Nou, midden in de nacht en ik moest eruit.. Eigenlijk was ik niet echt moe. Daar was ik wel blij mee. Er gingen helemaal geen airport shuttles en openbaar vervoer naar het vliegveld rond deze tijd. Moest er dan ook maar aan geloven. Voor het eerst een uber besteld. Doordat het nacht was, was de rit vrij snel. Eerst ff anderhalf uur verveeld op het vliegveld en toen eindelijk om 6.10 ging mijn vlucht. Maar gewoon geprobeerd te slapen. Zo'n twee en en half uur later kwamen we aan in Cairns. Het is hier toch wel wat warmer dan in Sydney!! Shuttle naar het hostel geboekt en kon gelukkig meteen inchecken, ondanks dat het ochtend was. Deze heb ben ik voornamelijk in het winkelcentrum rondgelopen. Moest nog wat dingen hebben. Het is wel grappig, want ik zag ook een mall santa. Alles is hier al een beetje in kerstsferen en dat begin November, terwijl ik met 30 graden hier rondloop Later naar de boulevard gelopen. Echt mooi daar! Ze hebben ook een lagoon, wat eigenlijk een groot zwembad is langs de kust. Hier mag iedereen gewoon gratis gebruik van maken. Ook zag ik pelikanen. Was zijn die groot zeg!! Op weg terug naar het hostel, zag ik ineens iemand die ik herkende van het vliegveld, waar ik iets aan gevraagd had. We raakten zo een tijdje aan de praat en spraken af om de volgende dag even ergens wat te gaan drinken. Ook dit keer niet te laat gaan slapen, want aan het einde van de dag was ik toch best moe na zoveel lopen en vroeg eruit. Heb ook een snorkelcruise geboekt bij the great barrier reef voor de volgende dag. Toch wel iets wat je eens een keer gedaan moet hebben.


Nu was het dus zover. Ik liep naar de pier om in te checken. Helemaal voorbereid! Nee!!! Die vrouw bij de balie zegt ineens dat ik de tour voor volgende week Zondag heb geboekt! Wat is dit nou weer dan?? Kon ook niet verplaatsen, want deze bepaalde tour is ook niet eerder dan volgende week Zondag. Dat verklaarde het ook al een beetje. Heb dit dus weer via bookme geboekt en normaal is de eerste datum die er staat, de volgende dag. Ik zag bij de eerste datum ook Zondag staan en het was een goede deal. Nouja... was dus niet vandaag en het ging niet door. Eerst natuurlijk contact opgenomen met bookme over een refund. Hopen dat ik dat snel krijg! Ondertussen wel een andere tour geboekt voor de volgende dag en dit keer wel voor Maandag 4 November. Morgen dus! Echt waar... overkomt mij weer. Ik wilde eigenlijk een alternatief bedenken voor deze dag, maar de meeste dingen moet je 'S ochtends al mee beginnen. Het werd dus een relax dagje. Was wel heel zonnig en warm vandaag, dus lekker weer. Maar niet zo lekker om alleen maar rond te lopen. Wat ik natuurlijk wel deed. Heb écht veel gelopen zeg! Had na zo lang op slippers lopen, toch wel zin om te zitten. Eind van de middag ben ik dan ook lekker op het gras langs het water gaan zitten en heb daar zo twee uur gezeten. Heerlijk! Na het eten afgesproken met Kiki. Ze komt zoals velen ook uit Duitsland. Toen we net een leuk plekje wilden op zoeken, zagen we ineens iemand met een soort van hoepel. Hij begon net, dus we besloten om te kijken. Hij deed allemaal acrobatische dingen met die hoepel en gooide er ook nog heel veel humor bij in. Was echt leuk om ff te kijken. Toen dus wel een plekje opgezocht, waar we ff gezellig hebben gekletst. Ondanks een mislukte ochtend, wel een hele leuke dag gehad!


Nou, nu was het wél zover haha. Ik ga naar de great barrier reef vandaag! Toen ik in de rij stond, zag ik dat er zo goed als niemand alleen ging. Mensen die met iemand samen zijn, zijn meer op mekaar gericht. Gelukkig hadden we allemaal een vaste tafel waaraan we moesten zitten. Ik zat aan de tafel met een andere backpacker die even met zijn vader aan het reizen is. Hij komt uit Engeland en zijn vader is Amerikaans. Raakte er al meteen mee aan de praat en het was ook wel gezellig met hun. We kwamen na zo'n twee uur aan bij de eerste locatie. Deze tijd van het jaar zijn er ook stingers. Dat is een bepaalde soort kwal. Je kon gratis een stinger suit lenen en heb daar toch maar voor de zekerheid gebruik van gemaakt, ondanks dat de kans klein was dat je erdoor gestoken werd. Alles aangetrokken en op het water in! Wow... daxht echt dat het koud was, maar het water daar is eigenlijk heel warm! Ik zag al meteen dat er inderdaad, zoals je wel vaker hoort, dat het grotoste deel van het koraal dood is. Vreselijk eigenlijk... wel zag ik veel mooie tropische vissen en ook nog een kleine haai. We hadden anderhalf uur de tijd en heb er goed gebruik van gemaakt! We waren met ongeveer 120 mensen op de boot, maar eigenlijk merk je er weinig van. Veel mensen bleven ook dichtbij de boot, die niet zeker genoeg waren om zonder vest, buis of band te gaan snorkelen. Je kon dus lekker je eigen gang gaan. Eenmaal terug op de boot, stond er een heerlijke lunch voor ons klaar. Binnen was het wel fris door die airco, dus hebben uiteindelijk heerlijk buiten gezeten. Daar zagen we als een van de weinigen een schildpad! Na een uur gingen we verder, opweg naar onze tweede locatie. Deze was nog net iets mooier, doordat je dichter op het koraal zit en er zijn ook hele diepe stukken. Veel volop gebruik van gemaakt natuurlijk. Ondertussen was mijn actioncam ook al leeg haha. Zovee mooie vissen gezien. Helaas geen nemo vis.. De weg terug kregen we nog wat fruit en snacks. Eind van de middag kwamen we aan. Er was een soort van afterparty, waar we een gratis biertje konden krijgen. Gek genoeg waren alleen wij drieën degene die met èèn van die crewleden mee ging naar die bar. Ff gezellig gezeten en toen vroegen Conrad en Kathan of ik zin had om later met hun mee uit eten te gaan. Het is al een tijdje geleden dat ik naar een restaurant ben gegaan, dus waarom niet? Eerst gingen we allemaal terug naar onze accomodatie om te douchen. Ik wilde een appje doen, maar het nummer dat ik kreeg, stond niet op whatsapp. Ik heb ook geen AUS simkaart, dus kon ook niet bellen of smsen. Shit.. hoe ga ik dat nou doen? Want we hebben nog niks afgesproken over waar we heen gaan. Toen maar iemand mobiel geleend om te bellen. Hij nam niet op, dus een voicemail achtergelaten en hopen dat het werkt. Jahoor, even later kreeg ik gelukkig een appje en we spraken af bij een pizzeria. Pizza!! Daar denk ik zo'n anderhalf uur gezeten. Tot mijn verbazing betaalde Conrad de hele rekening. Echt zo aardig!! Wel een hele gezellige avond zo! Hun gaan ook richting het zuiden over een paar dagen, dus wie weet kom ik hun ook nog tegen. Zelfde geld voor Kiki, maar ook Josefine en Akke. Die komen alleen vanaf de andere kant haha. Mensen ontmoeten begint goed! Terug in het hostel, heb ik mijn NL simkaart maar weer in mijn mobiel gestopt en het stond ook op NL tijd. Ik snapte er alleen niks van, want het was bij mij 20.50 en de tijd stond op 11.50. Het is toch tien uur verschil? Snel m'n moeder gevraagd en jahoor.. het is negen uur verschil haha. Al die tijd maar denken dat het tien is!


Vandaag moest ik uitchecken. Ik had de nachtbus geboekt bij Greyhound, dus moet wel de heeele dag wachten. Een voordeel van zo'n nachtbus, is dat je daardoor geen hostel hoeft te boeken. In de ochtend ben ik naar het kantoor van Greyhound gegaan, omdat er iets niet lukte met inloggen. Toen ook zo over de east coast gehad en een beetje een plan gemaakt. Wilde wel graag Fraser Island en Whitsundays doen. In de eerste instantie een dagtrip. Uiteindelijk toch maar besloten om de overnight trip te doen. Kostte behoorlijk wat voor beide, maar weet sowieso dat het het waard is. Hoor alleen maar goede verhalen. Eigenlijk wilde ik vandaag naar het regenwoud, maar toch niet gedaan. Na zo'n lomp bedrag wilde ik wat geld bespraren haha. Het is verder niet een bijzondere dag geweest. Lekker rondgelopen en de dingen geregeld die ik moest doen. Na het eten moet ik nog even volhouden tot 00.30 helaas. Kan gelukkig wel in het hostel blijven.


Nou heel toevallig, maar Kiki en ik hebben dus blijkbaar dezelfde bus geboekt. We spraken af om samen die kant op te lopen. Nog even een beetje bijgeklest, aangezien we beide wat tours hadden gedaan. In de bus zelf gung iedereen uiteraard slapen. Mijn nekkussen loopt iedere keer leeg en er rammelde iets behoorlijk hard in de bus, dus heb niet heel goed kunnen slapen. Om 5.45 kwam ik al aan in Townsville en ben meteen naar het hostel gelopen. De zon scheen al en het was behoorlijk warm. Daar liep ik dan twintig minuten met twee backpacks en een foodbag. Ochtendgymnastiek! In het hostel moest ik nog tot 8.30 wachten totdat de receptie open ging. Vanaf dat moment ben ik terug gelopen naar de busstop. Daar is ook de ferry terminal en ik heb de ferry gepakt om naar Magnetic island te gaan. De overtocht was maar twintig minuutjes. Meteen toen ik de ferry afstapte, zag ik al dat het hier prachtig is. Ik zat nog teveel te bedenken waar ik eerst heen zou gaan, dus had de eerste bus gemist. Moest een uur wachten, dus heb deze omgeving maar een beetje ondenkt. Ik liep een stukje over een pad en ineens zag ik een Wallaby! Altijd leuk! Later pakte ik de bus naar Picnic bay, waar ik o.a. Een korte hike naar een lookout heb gedaan. Het was natuurlijk de heuvel op en met 32 graden is dat behoorlijk warm!! Maar het was het wel waard met dat uitzicht. Toen de bus gepakt naar horseshoe bay, waar ik gewoon wat heb rondgelopen en als laatste naar forts walk. Daar kun je een hike doen naar een fort uit de tweede wereldoorlog. Maar het mooie van deze wandeling, is dat je grote kans hebt dat je Koala's kunt zien. Al vrij snel was daar de eerste. Die zat daar hoog in de boom. Leuk om eindelijk eentje te zien!! Toen ik verder liep, kwamen er twee jongens deze kant op lopen en die vertelden dat er drie koala's bij elkkaar zitten iets van het pad af. Ik hoorde stemmen, dus ben die kant opgelopen en jahoor! Twee volwassen en één baby! Vervolgens doorgelopen naar het fort. Het was een stukje omhoog en vanaf het fort had je echt een geweldig uitzicht! Daarboven sprak ik twee Belgische jongens die er nog geen hadden gezien, dus op de weg terug probeerde ik ze aan te wijzen. Enige nadeel is dat alles op dat pad zo op mekaar lijkt, dat het weer even zoeken was, maar uiteindelijk hadden we ze weer gevonden. Dit keer zat er meer beweging in en de moeder tilde de baby ook op om te voeden. Zo schattig! Kwam ff goed uit dat ik de weg moest wijzen haha. Het was ondertussen al vijf uur toen ik de ferry terug nam. Heel veel gelopen en dan ook weer die twintig minuten terug naar het hostel lopen. Daarbij kwam nog kijken dat ik misschien bij elkaar drie uur heb geslapen vannacht, dus maakte het zeker niet laat.



Donderdagochtend raakte ik aan de praat met een andere backpacker die ik ook al tegenkwam op Magnetic island. We spraken af om zo'n streetart walk te doen. We hadden zo'n map voor de route en er waren best veel plekken. Zaten ook echt mooie tussen! Om twee uur moesten we wel weer in het hostel zijn, want ze hebben een shuttle die om twee uur naar de busstop gaat. De bus gaat pas om vier uur, maar heb geen zin om weer met die backpacks zo ver te lopen. Toen maar een film wezen kijken terwijl ik aan het wachten was. Om vier uur vertrokken we dus. Dit keer ess de bus wat comfortabeler en had ik twee stoelen voor mezelf. Was ook maar een drie en een half uur rijden. Onderweg zag ik nog wel een kleine bosbrand. Er zijn op dit moment ook wel grotere in Australie. Zat zieje ook wel aan de lucht. Op het begin dacht ik dat het gewoon heiig was, maar dat komt gewoon door die rook.... echt sneu voor al die dieren die daar leven. Toen we de bus uitstapten, sprak ik zo met iemand die ook in de bus zat. Zij had nog geen hostel geboekt en gingen beide naar het hostel die ik geboekt had, om te kijken of er nog plek was. Dat was wel zo, dus kwam mooi uit. We deelden de kamer met een Engels koppel, waar we de hele avond gezellig gepraat hebben. Morgen tijd voor de whitsundays!!

De laatste week

Mijn laatste week hier is aangebroken. Ik wilde niet echt meer geld uitgeven, dus besloot om maar in de buurt van Auckland te blijven en een host family op te zoeken. De eerste nacht terug, had ik wel een hostel geboekt, omdat het al best laat was. Was geen geweldig hostel en ben na het eten dan ook gewoon lekker op de kamer gebleven. Ook wat mailtjes gestuurd via helpx.


De volgende dag kreeg ik reactie van iemand. Ik kan daar Vrijdag terecht! Moest dus nog wel een extra nacht in een hostel verblijven. Had geen zin om in hetzelfde hostel te slapen. Toen maar een andere geboekt die wel goede reviews had. Eerst ben ik langs allerlei winkels gegaan om souvenirs te scoren. Toch nog een hele klus! Ben er lang mee bezig geweest. Aan het eind van de middag was ik van plan om mijn backpack op te halen bij IEP. Ineens stond ik voor een dichte deur. Shit!! De dag daarvoor was een enorme brand in de straat verderop en de zwarte rook was het gebouw een beetje binnen gekomen. Vanwege giftige lucht, was het niet verstandig om daar binnen te zijn. Gelukkig zag ik iemand lopen en vroeg aan haar of ik alsjeblieft mijn backpack mocht pakken. Dat kon, dus probleem opgelost. Moest een dik kwartier omhoog lopen naar het hostel. Met een grote en kleine backpack bij me, was het een goede training haha. Dit keer had ik wel de goede keuze gemaakt. Klein, normaal bed en schoon.


Vandaag zou ik dus naar het nieuwe gezin gaan. We hadden afgesproken zo rond het avondeten. Bleef gewoon lekker in het hostel chillen. Wel nog even lamgs tweedehands winkeltjes gelopen, omdat ik op zoek was naar een bepaald boek. Uiteindelijk gevonden! De mensen waar ik heen ga, wonen in een klein dorpje verderop. Je kunt daar met de bus heen gaan, maar het makkelijkste was de ferry pakken. Bijna iedereen had een ov kaart, maar ik moest nog een ticket kopen. Die jongen die bij het poortje stond, zei tegen mij dat ik alvast naar de tafel mocht gaan. Dus ik ging aan een tafel zitten. Na een half uur kwamen we aan en er was niemand langs gekomen voor een ticket. Iedereen stapte uit en ik dacht: oke, als je niet langskomt en je hebt niks door... waarom zou ik dan naar iemand toe lopen om te zeggen dat ik nog moet betalen? Ben dus mooi doorgelopen en had lekker een gratis overtocht haha. Op de weg naar buten zat ik alleen wel een sta tafel met een pinaparaat staan. Ik heb zo'n vermoeden dat die jongen bedoelde dat ik daarheen moest lopen haha.


Ik werd in pine harbour opgepikt door Stephanie. Zij en haar man Ian zijn beide in de 50 en wonen op een boerderij. Ze hebben geen kinderen. Onderweg werd al duidelijk dat het een hele aardige vrouw is. Toen ik bij hun thuis aankwam, maakte ik kennis met Ian. Dit is toch wel een heel ander Auckland. Het is een mooie boerderij in een rustige omgeving. Vanaf hun huis ook een heel mooi uitzicht met in de verte de zee. Ook hebben ze twee katten, Miro en Olly, wat ik natuurlijk wel leuk vind. Kort daarna gingen we eten en die avond gezellig elkaar leren kennen. Volgens mij heb ik een goede keuze gemaakt.


De eerste werkdag begon. We gingen vandaag fruitbomen planten en later wat planten bijgeknipt. Ze hebben zeven tamme kippen die ze gewoon hebben voor de eieren. Ze zijn best grappig, want toen ik die kuilen ging graven, gingen ze de hele tijd bij me staan, om insecten te zoeken. Na het eten moesten de all blacks de halve finale spelen. Gelukkig wilden ze ook graag rugby kijken. Helaas was Engeland te goed en waren ze uitgeschakeld. Wel een gezellige dag gehad!


Zondag was een hele mooie dag. 20 graden en zonnig. In het weiland die ze samen met een andere boer delen, staat een grote berg houtsnippers. Ik moest die houtsnippers in een kruiwagen scheppen en naar de tuin brengen. Er staan ook paarden in de wei van die andere boer. Die vonden het natuurlijk wel interessant, dus ze gingen een paar keer in de kruiwagen kijken wat erin zat. Na een paar ladingen, moest ik onder het huis plaats maken voor wat brandhout, om vervolgens dat ook uit de wei te halen. Er zitten natuurlijk altijd wat keldermotten onder het hout, dus iedere keer als ik met een lege kruiwagen terug kwam, kropen er nog wat in de kruiwagen. Gelukkig waren de paarden er om het schoon te maken haha. Één vond mij blijkbaar interssant. Die ging helemaal snuffelen in mijn nek enzo! Ik was helaas wel wat verkouden, dus na de lunch, stelde Stephanie voor dat ik wel even mocht schoonmaken, aangezien ik twee en een half uur zwaar werk had gedaan. Toen heb ik dus de voorraadkast en de lades leeggehaald en schoongemaakt. Nadat we klaar waren, moest Stephanie boodschappen doen en heeft ze mij afgezet op het strand. Best druk hier!! Mooi weer natuurlijk. Hier heb ik een uur even heerlijk gerelaxed, voordat ze mij weer kwam ophalen. Eenmaal thuis, was Ian's vader er ook. Die ging mee eten. Vanwege het weer, besloten ze om te bbqen. Vind ik dus helemaal niet erg! Heerlijk gegeten en als toetje hadden we pavlova en hokey pokey ijs. Ze had dat expres gekocht, omdat het typisch kiwi is. Best lekker zo'n pavlova. Was heel gezellig allemaal. John is ook al negentig jaar, maar nog steeds zo actief! Best indrukwekkend. Ben vandaag niet te laat gaan slapen, om even te herstellen.


Dit keer was het weer wat planten en later die dag weer houtsnippers verplaatsen. Wat ook zo leuk is hier, is dat we altijd morning tea, een heerlijke lunch en afternoon tea hebben. Ze bakt veel, dus afternoon tea was vaak een lekkere cake.


Dinsdag was het geen tuinieren, maar in plaats daarvan zijn we naar John gegaan om schoon te maken. Eerst is Stephanie langs Ian's moeder op visite gegaan die in een bejaardentehuis zit. In de tussentijd ben ik in het centrum in Botany town een doos gaan posten. Souvenirs en winterkleding kan allemaal terug! Ik ga het mooie weer weer in. Later, toen we bij John aankwamen, ontmoette ik Susan ook. Ian's zus. Die heeft een kleine beperking en woont daarom ook thuis. Mijn klus was om alle ramen en kozijnen aan de buitenkant te wassen. Het is een witte kunststof muur, dus heb dat ook meteen meegepakt. Tussen de middag was John naar domino's gereden op z'n scootmobiel, om een pizza voor lunch te bestellen. Prima lunch dus! Je kunt ook echt met hem lachen trouwens! Toen buiten eenmaal klaar was, heb ik de ramen binnen schoon gemaakt en daarna het gedeelte rondom de voordeur. Het kostte een paar uurtjes, maar het ziet er weer top uit. John was ook heel blij en gaf me zelfs 60 dollar!!! Wow..... Nadat we weer thuis waren, ben ik alvast mijn tas in gaan pakken. De buren hebben een grapefruitboom en ze mochten ook wat hebben. Stephanie leerde mij hoe je fruit in een pot moet doen, zodat het lang houdbaar blijft. Alles moest in blokjes gesneden worden, de potjes in de oven stoppen zodat ze goed warm zijn en ook moet je suiker en water koken, om de potjes met fruit te vullen. Nadat dat allemaal gevuld is, moet je de de potjes met de deksel in een pan met kokend water zetten en 10 minuten laten koken. Mooi weer wat geleerd. Als avondeten hadden we een lekkere cottage pie. Na het eten nog even wat wezen kletsen, voordat ik het laatste ging inpakken. Ook op tijd wezen slapen. Want moet er om half 5 uit de volgende ochtend. Ben in ieder geval blij met hoe de laatste dag in NZ is gegaan. Heb dit veel liever, dan dat ik weer saai in het centrum van Auckland rond zat te lopen.


Nou... 4.30, mijn alarm ging. Het is nu echt tijd om Nieuw Zeeland te verlaten. Ik besef het nog niet echt, maar na 11 maand is het dan echt zover. De laatste dingetjes gedaan en wat opgefrist. Afscheid van Ian genomen en toen bracht Stephanie mij naar het vliegveld. Wel heel lief van haar trouwens. Voor onderweg in de auto, had ze ook een warme chocolademelk voor me gemaakt en een appel meegegeven. Heb echt een goede laatste week gehad. Hele lieve, aardige en behulpzame mensen! Na 40 minuten rijden, kwamen we aan op het vliegveld en nam ik ook afscheid van Stephanie. Dat waren dan (voorlopig) mijn laatste uurtjes in NZ. Ik kon meteen inchecken en aangezien ik op tijd was, heb ik een heerlijke plek bij het raam! Mooi zo! Nu zit ik op het vliegveld en over anderhalf uur vertrekt mijn vliegtuig richting Sydney. Australia, here I come!


Vrijheid in the Catlins

Ik had heerlijk een window seat in het vliegtuig. Het was wel bewolkt, dus zag niet veel. Maar toch leuk! Anderhalf uur later landde het vliegtuig in Dunedin en vanuit daar kon ik meteen mijn huurauto ophalen op de parkeerplaats. De auto is een Nissan note en op de map die ik had gekregen, stond waar op de parkeerplaats de auto staat. Toen zag ik um. Daar zijn kleine kastjes waarbij je een code moet invoeren om de sleutel te pakken. Ik voerde de code in, maar het werkte niet... nogmaals proberen en weer geen geluk. Ook even mijn e-mail checken of het wel echt de goede code was en ja, het is wel de goede code. Ik keek achterom en zag ineens een papier met een andere naam in grote letters geschreven. Lekker bezig Larissa... verkeerde auto. Het is precies dezelfde auto, zelfde huurbedrijf en zelfde plek. Mijn auto was alleen twee auto's verder haha. Hier deed de code het dus wel en ik stapte in. Heb natuurlijk in Twizel een keer Sebastian's auto geleend om boodschappen te doen, maar dat stelde niks voor. Ik reed weg en het viel allemaal reuze mee. Was natuurlijk al heel erg gewend dat ze hier links rijden. Ook wel fijn dat het een automaat is, want met het stuur aan de rechterkant, zal het niet ideaal zijn om te schakelen met je linkerhand. Meeste auto's zijn daardoor ook een automaat. Ben eerst naar Balclutha gereden om boodschappen de doen, want in de Catlins heb je niks. Ook langs de iSite gegaan om tips te vragen. Daar kreeg ik een map waar alle highlights mooi zijn aangegeven. Eerste stop is nugget point. Een super mooie plek waar ook een vuurtoren staat. Ongeveer twintig minuten lopen gok ik zo. Beneden de cliff zag ik ook wat zeehonden. Eerst gebruikte ik mijn navigatie, maar al snel kwam ik erachter dat het niet nodig was. Had natuurlijk de map waarop alles duidelijk stond. Er is één hoofdweg en vanuit daar kun je de mooie plekken bereiken. Die wegen er naartoe zijn wel allemaal onverhard, dus moest uitkijken dat ik de auto niet beschadig met die losse steentjes. Is wel heel leuk rijden daar trouwens. Heuvel op, heuvel af en leuke slingerweggetjes. Onderweg nog een paar keer gestopt bij een lookout, maar de volgende stop waar ik ging rondlopen, was een tunnel. Dit was vroeger een treinroute. Ben de tunnel helemaal doorgelopen en toen weer terug. Had in de auto de radio aan staan, maar wilde eigenlijk mijn eigen muziek afspelen. Ook omdat het signaal wel eens wegviel. Snapte er alleen geen kut van, want alles was Japans. Leuk zo'n Nissan haha. Ben hierna naar een strand geweest en heb een korte hike gedaan naar een blowhole. Eind van de middag kwam ik aan bij het hostel. Echt een super leuk hostel, klein, aan het strand en had een kamer voor mezelf. Ben nog even het strand op gegaan om te kijken of ik een zeeleeuw kon vinden. Die zijn hier namelijk ook. Geen succes en liep weer terug naar het hostel. Daar sprak ik de eigenaar en die gaf als tip om naar nugget point te gaan rond zonsondergang om pinguins te spotten. Hij zei ook dat als ik gezelschap wil, hij wel iemand weet die mee wilt. Ze hebben namelijk een helpx die geen auto heeft. Ik reis de hele tijd alleen, dus tuurlijk is het leuk om even iemand mee te nemen. Het was een jongen uit Chicago. Na het eten reden we die kant op. Deze dag heb ik vanaf nugget point er natuurlijk heel lang over gedaan om het hostel te bereiken, maar dat was met allemaal stops, hikes en toeristische routes. Nu duurde het nog geen half uur via de hoofdweg. Toen we aankwamen, moesten we een stukje lopen naar het viewing point, waar een paar mensen stonden. We hadden heel erg geluk, want er waren twee pinguins. Was wel van een afstand, want je mag niet te dichtbij komen. Gelukkig had Philip een verrekijker meegenomen van het hostel. Even later kwam er nog een pinguin aan land. Bij de iSite vertelde die vrouw dat niet veel mensen ze zien en als ze pinguins zien, is het er vaak maar één. Lucky us!! Philip was dus ook nog niet naar de vuurtoren geweest, dus ben daar voor de tweede keer heen gelopen. Was toch weer anders, doordat het nu met zonsondergang was. Tijdje later reden we weer terug. Wel leuk om even gezelschap te hebben! Later die avond heerlijk wezen slapen in mijn prové kamer.


Volgende ochtend heb ik wel uitgeslapen, want had natuurlijk weinig slaap gehad de vorige dag. Na het ontbijt ben ik weer het strand op gegaan en dit keer verder gelopen. Uiteindelijk, na een hele poos lopen, kwam ik een zeeleeuw tegen! Ze lag heerlijk te relaxen op het strand. Vrouwtjes zijn lang niet zo groot als mannetjes, maar zeker leuk om er één te zien! Toen moest ik weer terug. Was de enige op het strand, dus heb de weg terug lekker muziek afgespeeld. Nadat ik weer terug was, checkte ik uit en ging weer op weg. Nu was mijn eerste stop de purakaunui falls. Het was maar een kleine wandeling er naartoe. Maar wauw, echt prachtig dit! Als volgende ging ik naar een andere waterval. Twee eigenlijk, kort bij mekaar. Het was een half uur lopen (voor beide) en op de weg terug, was er ook een afslag om een andere track te doen. Dit duurde een uur, dus heb het niet gedaan. Wel even gekeken, want het was namelijk een historic rail trail. Je kon nog wel een beetje zien waar het spoor zit, maar het was vooral bedekt. Hierna reed ik langs een plekje wat er wel interessant uit zag. Een park waar van alles is gebouwd met afval. Oude fietsonderdelen, veroeste spullen, glas en noem maar op. Zag er wel gaaf uit, maar helaas.. Open op 22 Oktober en dus twee dagen te vroeg. In de winterperiode is dit gesloten. Er was een auto met Zuid Afrikaanse mensen, waarmee ik ff Nederlands heb gepraat en nog een Franse backpacker, waar ik ook even mee heb gekletst. Even later stapten we allemaal weer in de auto en reden we door. De Zuid Afrikaanse mensen kwam ik nog een paar keer tegen bij een aantal look outs, want we volgen dezelfde route natuurlijk. Nadat ik nog bij een strand en een meer was geweest, moest ik dit keer een stukje rijden. Ook begon het te regenen, maar ik zat droog gelukkig. Ik kwam uiteindelijk aan bij McLean falls. Ik zat te twijfelen of ik hier wel heen zou gaan, want het regende en heb al drie watervallen gezien. Toch besloten om wel die kant op te rijden. Was weer een tijdje op een onverharde weg. Toen ik aankwam op de parkeerplaats, was het weer droog, dus had geluk. Het is een half uur lopen naar de waterval en ben blij dat ik hier heen ben gegaan, want wat is het mooi! Één grote waterval, gevolgd door een aantal kleine. Vervolgens ben ik doorgereden naar het hostel. De receptie was gesloten en had een code voor mijn kamer gekregen. Was helemaal alleen in het hostel. Later checkte nog een koppel in, maar die zaten op een andere kamer. Weer heerlijk een kamer voor mezelf! Het grappige is, dat dat koppel een double room heeft geboekt en dus meer moest betalen, terwijl ze net zo goed een dorm konden boeken haha. In Curio bay (waar ik zat) kun je dus ook pinguins zien. Na het eten ben ik die kant op gelopen en hier waren wat meer mensen dan op die andere plek. Na een uur was er nog niks. Uiteindelijk komen ze vast wel aan land hier ga ik vanuit, maar had het heel erg koud en had ook wat last van een zere keel, dus ben maar weer naar het hostel gegaan. Als ik ze niet had gezien de dag daarvoor, was ik natuurlijk wel gebleven. Eenmaal terug in het hostel, had ik het nog steeds heel koud. Heb toen heerlijk de verwarming aangezet en in bed, onder de dekens gaan liggen. Prima voor mekaar zo.


Vandaag was mijn vader ook jarig! Voor mij was het ondertussen al de 21ste, maar heb hem nog even via videochat gefeliciteerd. Het weer vandaag was een beetje onvoorspelbaar. Het eas hele tijd regen, zon, bewolkt en harde wind. Eerst stukje naar boven gereden voor een mooi uitzicht en toen door gegaan naar slope point. Het zuiderlijkste stukje van het Zuidereiland. Om hier te komen, moest ik door een weiland lopen en met die regen is het natuurlijk een modderbad. Dus ja.. stapte in een plas en dat was het einde van een schone broek. Wel mooi daar trouwens! Iets verderop was ook weer een mooie plek met een vuurtoren. Die wind was alleen heel hard en koud hier, dus dat was geen pretje. Kwam wel ineens die Franse weer tegen! Tijdje daarmee gepraat en we spraken af om even samen door te reizen. We wilden nog bij één plek stoppen, maar die reden we per ongeluk voorbij. Dat was het einde van the Catlins. Op naar Invercargill. Had natuurlijk nog niet in een centrum gereden en het rijden ging wel goed, maar snapte even niks van de stoplichten. Moest rechtsaf slaan, maar toen het licht op groen sprong, was het ook groen op de andere rijstrook. Dacht echt: hoe moet ik nou naar rechts dan, als het verkeer vanaf de tegengestelde richting ook rijd? Zij ging toen maar even voorop rijden. Blijkbaar is het gewoon gaan wanneer je kunt haha. We zijn even wat wezen drinken bij een koffietentje. Terwijl zij hier bleef, ben ik doorgereden naar Dunedin. Dit keer via de snelweg. Het was een twee en een half uur durende rit, maar het was prima te doen. Kwam begin van de avond aan in het hostel. Moest daarna mijn auto nog op een gratis plek zetten en naar de supermarkt. Toen heerlijk kunnen relaxen. Echt een goed hostel weer! Klein en huiselijk, zoals ik het graag heb haha. Er waren twee opties waar ik uit wilde kiezen. Het ene hostel had ook een bar, dus dat was misschien meer een party hostel en deze had een kat! Kat of bar? Keuze snel gemaakt! Die avond waren een paar mensen in de lounge Harry Potter aan het kijken, dus ben maar mee gaan kijken. Later ook het tweede deel. Die lounge was echt chill trouwens. Er stonden twee grote comfortabele hoekbanken tegenover elkaar, met een open haard en een tv erbij.


Deze dag had ik de auto nog ter beschikking, dus wilde dingen zien in de omgeving. In de eerste instantie was ik van plan om naar Moeraki te gaan om de boulders te bekijken. Had uiteindelijk toch maar besloten om dat niet te doen. Was een uur rijden en als ik alleen maar daarheen ga om rotsen op een strand te zien, is het misschien zonde geld. Ook al is het wel iets bijzonders! In plaats daarvan, ben ik naar het uiteinde van het schiereiland gereden. Hier is een albatros centre en heb je dus kans om albatrossen te zien. Helaas stond er geen wind en dan zie je ze niet vaak. Mag niet klagen, want toen ik moet dolfijnen ging zwemmen in Kaikoura, zag ik ze ook. Maar goed, het was hier wel mooi, dus ben er niet voor niks heen gereden. Ben even naar binnen gegaan en daar was een mini museum met wat info over de albatrossen. Er zijn niet heel veel plekken op de wereld waar ze zijn. Wel las ik dus dat in Amsterdam de kleinste populatie is. Misschien heel dom, maar wist niet eens dat ze in Nederland waren haha. Ik keek even op de map die ik had gekregen van het hostel, wat er nog meer te doen was. Ik zag dat er een strand is waar ook zeeleeuwen voor komen. Het was weer eens een lange onverharde weg, maar het is niet anders. Kwam aan op het strand en jahoor! Twee zeeleuwen die met elkaar aan het stoeien waren. Heel leuk gezicht was dat! Vanuit daar ben ik doorgereden naar tunnel beach. Moest daar een heel stuk naar beneden lopen en eenmaal daar, was het wel heel erg mooi! Natuurlijk moest ik ook weer omhoog en het was een behoorlijk steil pad. Had het eerst een beetje koud, maar toen ik boven was, ging de jas uit.. Had ondertussen best honger, dus ben bij de supermarkt gestopt. Ik zag ineens dat ze hier nacho scrolls hadden! Die natuurlijk uitgeprobeerd en het was heerlijk! Als laatste ben ik naar Baldwin street gegaan. Dit staat bekend als steilste straat ter wereld. Helaas werd recent bekend dat er eentje in Wales is, die net iets steiler is. Maar alsnog, 45 graden!! Wilde eerst omhoog lopen, maar het kwam ineens met bakken uit de lucht, dus ben maar in de auto blijven zitten. Nu het zo aan het regenen was, had het ook geen nut om nog meer dingen te zien. Had de auto officieel nog twee uur, maar besloot om hem nu terug te brengen. Eerst nog even gestopt bij een tankstation om hem vol te gooien en even snel te wassen, aangezien die een beetje vies was geworden door die onverharde wegen. Beter het zekere voor het onzekere. De plek waar ik de auto moest brengen, was in zuid Dunedin en zonder data, wist ik niet hoe ik terug kwam in het centrum. Op een parkeerplaats, vroeg ik een vrouw of ze wist hoe lang het lopen is. Het was blijkbaar veertig minuten, maar toen bood ze aan om mij te brengen. Dat was wel heel lief! Doordat het nog steeds aan het regenen was, ben ik maar in het hostel gebleven. We hebben weer films gekeken in de lounge en Gizmo de kat kwam lekker bij mij liggen.


Vandaag vlieg ik weer terug naar Auckland. Bah... 'S ochtends eerst in het hostel gebleven, want moest mijn mobiel en iPad opladen. Weer kwam Gizmo bij me liggen. Echt een lieve kat is dat. Even later ben ik naar het museum gegaan. Deze was echt super leuk en interessant. Er waren verschillende ruimtes. Dieren, Zuidereiland, Maori, People of the world, Pacific en nog wel meer. Er waren ook een paar dingen te lezen over Nederland. Zoals de schepen en delft porcelein. Hier zijn ook een aantal Moa skeletten. Dat waren loopvogels die tot 500 jaar geleden in NZ leefden. De grootste soort kon wel 3,5 meter worden! Na nog wat rondlopen, ben ik een beetje langs de winkels gaan lopen. Later heb ik nog even in de lounge gezeten, totdat de shuttlebus mij ophaalde. Om 16.05 ging mijn vlucht. Dit keer helaas geen window seat.. Toen we nog boven het Zuidereiland vlogen, zag ik veel besneeuwde bergtoppen. Ook zag ik lake Pukaki en Mount Cook, dus Twizel moest daar ook ergens zijn. Ik kan het niet uitleggen en ik ben lang niet de enige die dat vind, maar die berg is gewoon echt mooi! haha. Een dik uur later kwamen we weer aan in Auckland.


Tijd voor de laatste week in New Zealand....

Napier

Dinsdagochtend. Nog even een beetje kunnen uitslapen voordat ik werd opgepikt. Ik had contact met Tomomi via helpx, maar ze was op dat moment aan het werk, dus haalde haar man Jake mij op. Het was zo'n twintig minuten rijden naar Bay view. Onderweg dus al kennis kunnen maken. We kwamen aan bij hun huis en het is echt een mooie plek! Best groot huis en ook een grote tuin + sinaasappel gaard. Ik maakte kennis met hun kinderen, Kazu (10 jaar) en Yoshi (8 jaar). Ook vertelde Jake dat ze een grote rottweiler hebben en dat het zo kan zijn dat ie een beetje gaat grommen of blaffen, maar zodra ik de auto uitstapte, kwam ze naar me toe en kon ik haar aanhalen. Dus dat zat wel goed gelukkig. Ben dan ook wel een dierenliefhebber, dus altijd leuk als ze huisdieren hebben. Maar goed, Jake liet me het huis een beetje zien. In de garage hebben ze een tweede keuken, extra douche, toilet en een slaapkamer. Dit heb ik dan ook allemaal zo'n beetje voor mezelf, want boven is hun woongedeelte. Even later kwam ook Tomomi thuis en maakten we kennis. Hele aardige mensen zijn het! Hoefde vandaag nog niet echt klusjes te doen, dus ben naar het strand gegaan. Het is maar vijf minuten lopen. Ging later die dag wel koken. Ze krijgen iedere week een foodbag en in die doos zitten allerlei ingredienten en een mapje met de recepten voor die week. Wat ik nu ging maken was een mexicaanse bowl. Het zijn trouwens allemaal dingen die ik nog nooit op die manier gegeten heb, maar wat wel lekker klinkt en het is gezond. We spraken af dat we al het eten beneden in de koelkast gingen stoppen, zodat ik daar in alle rust kan koken. Ideaal! Nadat het eten klaar was, zijn we op het balkon wezen eten. Heel mooi uitzicht zo! Eten was trouwens best lekker, dus ga het zeker een keer thuis maken. Na het eten nog even wat gekletst en toen ben ik naar beneden gegaan.


De volgende dag begonnen de klusjes. Het is nog vakantie, dus de jongens zijn deze week thuis. Ze hebben normaal een schoonmaakster, maar ook vanwege de vakantie was ze er niet deze week. Heb daarom het huishouden nu gedaan. Later wat sinaasappelen verpakt. Wat wel ideaal is, dat ik zoveel sinaasappelen mag eten als ik wil. Ook hebben ze avocado's, tangerines en zoete citroenen. Ben gek op citroen en als je die ook nog kunt eten, ben ik helemaal blij! Die avond heb ik iets met zalm gemaakt, wat ook weer lekker was.


Op de Donderdag begon ik 'S ochtends om alle gevallen sinaasappelen onder de bomen weg te harken, want het is slecht als er rot fruit op de grond ligt waar de boom groeit. Nadat ik wat had gegeten, weer wat verpakt en weet ff niet meer wat ik nog meer heb gedaan. Is ook wel heel lief van ze. Ze hebben me gewoon allemaal dingen gegeven die ik lekker vind als ontbijt en lunch. Kaas, ham, wraps, eieren, yoghurt, bananen, toast.. Nadat ik klaar was met alle klusjes, heb ik na tien maanden eindelijk weer gefietst!! Was echt heerlijk om weer te fietsen. Ze zeggen altijd: it's like riding a bike en zo was het ook echt. Alsof ik dat vorige week nog gedaan had. Enige wat een beetje kut is, is dat in NZ een helm verplicht is. Maakt niet uit of het een gewone fiets is of een racefiets, een stad of een dorp. Het kost je vijftig dollar als ze je betrappen. Dat voelde dus een beetje lelijk en awkward, maar moet maar zo denken: het is hier heel normaal, dus niks aan de hand haha. Heb een stukje richting Napier gefietst en toen gestopt bij het strand. Daar op een bankje gezeten en stiekem een beetje opgelet of ik orca's zag. Die worden hier namelijk wel eens gespot en een paar dagen geleden waren ze nog twintig meter van de kust verwijderd. Na walvissen, heel veel dolfijnen, zeehonden, en albatrossen, zou ik nu toch wel graag orca's willen zien. Helaas geen geluk. Even later weer terug gefietst en wat gerelaxed voordat we uit eten gingen. Ze hadden afgesproken om met de moeder van Jake naar een winery te gaan en ik mocht dus mee! Daar een heerlijke steak gegeten en als nagerecht een brownie. Heel lief dat ze betaalden!


Vrijdag was niet veel bijzonders volgens mij. Dagelijkse dingen gedaan en 'S avonds een lekkere chicken casserole gemaakt. Zaterdag nam Tomomi me mee naar een waterval. De kinderen en een vriend van Kazu gingen ook mee. Het was zo'n twintig minuten lopen en daar was een mooie grote waterval te zien. Hier zijn we even een poosje gebleven voordat we weer terugliepen. Tomomi vertelde ook dat haar ouders Japans zijn, maar ze is geboren in Londen. Tijdens het reizen kwam ze Jake tegen en is ze hierheen verhuisd. Moest wel lachen, want ze was zo gewend aan een grote stad, dat ze meteen riep: Allemaal prima, maar ik wil wel in Auckland, Wellington of Christchurch wonen. Nu wonen ze op een farm in bay view, een heel klein dorpje haha. Het eten voor vandaag was iets wat ik echt een keer wilde proberen: lamsvlees! Daar staat NZ wel een beetje bekend om. Niet dat ze het iedere dag eten, want het is behoorlijk duur, maar het is wel iets wat ze bijvoorbeeld met de feestdagen eten. Maar het was geslaagd! Best lekker en voel me nu helemaal een local! Die avond kwamen Jake zijn zus en zwager langs om pool te spelen. Hebben aardig wat potjes gespeeld en het was ondertussen ook al half twaalf toen we ermee kapten. Op het eind Jake nog wel die andere versie van biljart geleerd. Dat je via de gele/witte bal de rode moet raken. Beetje lastig met een pooltafel, maar het was wel leuk.


Zondag was begin het weer slecht. Heb 'S ochtends extra veel sinaasappelen verpakt, omdat Maandag altijd een drukke dag is en er moet wat naar een winkel gebracht worden. Verder hoefde ik niks te doen, want ik ga vanavond op de jongens passen. Later die ochtend ben ik met Tomomi en Yoshi naar de spa in Napier gegaan. Daar heerlijk zo'n anderhalf uur gerelaxed in het warme water. Toen brak de zon tot onze verbazing toch door en werd het eigenlijk best warm toen. Het was sowieso tijd om te lunchen. Voordat we dat gingen doen, reden we bluff hill nog op, voor een mooi uitzicht, we hadden het wel getroffen met het weer, want het eas nu mooie blauwe lucht. Voor lunch, zijn we naar een kebabzaak gegaan en daar heerlijk wat gegeten. Ook dit betaalde ze voor me!! Na de lunch, moest ze wat regelen bij vodafone, dus ben zelfs langs allerlei winkeltjes gelopen, voornamelijk giftshops en cadeauwinkeltjes. Hier echt super leuke dingen gezien en soms baal ik dat ik iets niet kan meenemen. Wel alvast een kerstboomhanger gekocht met een kiwivogel erop haha. We kwamen uiteindelijk thuis om vier uur en heb toen formule 1 gekeken. Eindelijk normale tijd voor mij! Helaas niet zo'n leuke race, dus dat was een tegenvaller. 'S ochtends had Tomomi de ingredienten al in de slowcooker gedaan, dus eten was mooi klaar om op te scheppen. Jake en Tomomi gaan met z'n tweeën uit eten en dan naar de film. Na het eten heb ik een beetje met de jongens gepraat en wat gelachen. Eerste echte keer trouwens, want ze zijn (nog) niet heel spraakzaam haha. Gelukkig luisterden ze wel goed naar me, alleen toen Kazu als laatste naar bed moest, ging Yoshi hele tijd naar zijn kamer, dus moest wel een paar keer tegen hem zeggen dat hij naar z'n eigen kamer moest. Uiteindelijk deed ie dat gelukkig. Nadat ze weer thuis kwamen, wat gekletst en toen naar beneden gegaan.


De vakantie is voorbij! Had zelf de wekker op tijd gezet, want moest vuilnis aan de weg zetten. Dat kan niet de avond daarvoor, want anders scheuren dieren de zak open. Iedereen ging naar school en werk en ik besloot om deze dag wat later aan de slag te gaan, want het was aan het regenen in de ochtend. Later ben ik wat werk gaan doen in de tuin. De rest van de dag was gewoon zoals gewoonlijk.


Ik werd wakker en ik hoorde al dat het behoorlijk aan het regenen was. Ik keek naar buiten en jahoor.. Hebben jullie het weer van Nederland naar NZ gestuurd ofzo? Lijkt wel herfst hier... Geen weer voor buitenklusjes vandaag. De schuur is natuurlijk wel droog om sinaasappelen te verpakken, dus dat eerst gedaan en later de keukenkastjes opgeruimd en schoongemaakt. Het weer veranderde vandaag niet helaas, dus heb maar gewoon wat dingen op de iPad gekeken.


Dag daarna was helaas hetzelfde. Weer regen de hele dag. Heb dit keer alle sinaasappelen verpakt, dus daar was ik twee uur mee bezig. Verder was er niet veel te doen. Huis was netjes, tuinieren kon niet. Dus had wat meer vrije tijd. Net zoals gisteren heb ik gewoon wat gekeken op de iPad. 'S avonda na het eten heb ik met Tomomi en Kazu wat kaartspelletjes gedaan.


De laatste dag bij de familie was alweer aangebroken. Gelukkig goed weer vandaag!! Ben vooral vandaag wat gaan tuinieren. Wilde deze dag naar Napier fietsen, maar er stond wel een sterke wind. Dus was van plan om maar de bus te pakken. Net toen ik aan het kijken was voor de bustijden, bood Jake aan om me een lift te geven. Hij had me afgezet in het centrum en daar heb ik wat rondgelopen langs de winkeltjes en bij pak n save ook even een pak stroopwafels en een kaartje gekocht voor het gezin als dank. Na het eten gaf ik het en we namen er één bij de thee. Ik ken serieus geen buitenlanders die stroopwafels niet lekker vinden haha. Na de thee ben ik mijn backpack wezen inpakken en heb alles een beetje schoongemaakt. Op tijd gaan slapen, want de volgende dag gaat om 5.15 de wekker. Mijn bus naar Auckland vertrekt om 8.00 en Jake kan me brengen naar de bus stop, maar aangezien hij om 7.00 moet werken, gingen we om 6.15 al weg. Heb daarom maar even op het strand gezeten om de zonsopgang te zien. Even later begon het te regenen, dus heb ik even een chai latte gedronken bij een cafeetje.


De bus vertrok dus om 8.00 en deze bus was best druk. Was één van de weinigen die twee stoelen voor mezelf had. Want ik was muziek aan het luisteren, dus met mijn oordopjes in, keek ik iedere keer expres naar buiten en had mijn tas op de stoel als er nieuwe mensen opstapten. Heeft gewerkt haha. Na een lange reis van zeven uur kwamen we aan in Auckland. Mijn spullen weer gedropt bij IEP, zodat ik alleen mijn daypack mee hoef te nemen naar het Zuidereiland. In het hostel heb ik weinig gedaan, want wilde weer op tijd gaan slapen. Dit keer gaat de wekker om 3.55!


De wekker ging.. ben meteen gaan douchen en was daardoor ook niet zo moe. Terwijl het nog donker was, liep ik richting de bus stop voor de shuttle naar het vliegveld. Om 4.50 kwam de bus en na een half uur kwamen we aan. Om 6.50 steeg het vliegtuig op. Op naar Dunedin!!


Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active