Ik had heerlijk een window seat in het vliegtuig. Het was wel bewolkt, dus zag niet veel. Maar toch leuk! Anderhalf uur later landde het vliegtuig in Dunedin en vanuit daar kon ik meteen mijn huurauto ophalen op de parkeerplaats. De auto is een Nissan note en op de map die ik had gekregen, stond waar op de parkeerplaats de auto staat. Toen zag ik um. Daar zijn kleine kastjes waarbij je een code moet invoeren om de sleutel te pakken. Ik voerde de code in, maar het werkte niet... nogmaals proberen en weer geen geluk. Ook even mijn e-mail checken of het wel echt de goede code was en ja, het is wel de goede code. Ik keek achterom en zag ineens een papier met een andere naam in grote letters geschreven. Lekker bezig Larissa... verkeerde auto. Het is precies dezelfde auto, zelfde huurbedrijf en zelfde plek. Mijn auto was alleen twee auto's verder haha. Hier deed de code het dus wel en ik stapte in. Heb natuurlijk in Twizel een keer Sebastian's auto geleend om boodschappen te doen, maar dat stelde niks voor. Ik reed weg en het viel allemaal reuze mee. Was natuurlijk al heel erg gewend dat ze hier links rijden. Ook wel fijn dat het een automaat is, want met het stuur aan de rechterkant, zal het niet ideaal zijn om te schakelen met je linkerhand. Meeste auto's zijn daardoor ook een automaat. Ben eerst naar Balclutha gereden om boodschappen de doen, want in de Catlins heb je niks. Ook langs de iSite gegaan om tips te vragen. Daar kreeg ik een map waar alle highlights mooi zijn aangegeven. Eerste stop is nugget point. Een super mooie plek waar ook een vuurtoren staat. Ongeveer twintig minuten lopen gok ik zo. Beneden de cliff zag ik ook wat zeehonden. Eerst gebruikte ik mijn navigatie, maar al snel kwam ik erachter dat het niet nodig was. Had natuurlijk de map waarop alles duidelijk stond. Er is één hoofdweg en vanuit daar kun je de mooie plekken bereiken. Die wegen er naartoe zijn wel allemaal onverhard, dus moest uitkijken dat ik de auto niet beschadig met die losse steentjes. Is wel heel leuk rijden daar trouwens. Heuvel op, heuvel af en leuke slingerweggetjes. Onderweg nog een paar keer gestopt bij een lookout, maar de volgende stop waar ik ging rondlopen, was een tunnel. Dit was vroeger een treinroute. Ben de tunnel helemaal doorgelopen en toen weer terug. Had in de auto de radio aan staan, maar wilde eigenlijk mijn eigen muziek afspelen. Ook omdat het signaal wel eens wegviel. Snapte er alleen geen kut van, want alles was Japans. Leuk zo'n Nissan haha. Ben hierna naar een strand geweest en heb een korte hike gedaan naar een blowhole. Eind van de middag kwam ik aan bij het hostel. Echt een super leuk hostel, klein, aan het strand en had een kamer voor mezelf. Ben nog even het strand op gegaan om te kijken of ik een zeeleeuw kon vinden. Die zijn hier namelijk ook. Geen succes en liep weer terug naar het hostel. Daar sprak ik de eigenaar en die gaf als tip om naar nugget point te gaan rond zonsondergang om pinguins te spotten. Hij zei ook dat als ik gezelschap wil, hij wel iemand weet die mee wilt. Ze hebben namelijk een helpx die geen auto heeft. Ik reis de hele tijd alleen, dus tuurlijk is het leuk om even iemand mee te nemen. Het was een jongen uit Chicago. Na het eten reden we die kant op. Deze dag heb ik vanaf nugget point er natuurlijk heel lang over gedaan om het hostel te bereiken, maar dat was met allemaal stops, hikes en toeristische routes. Nu duurde het nog geen half uur via de hoofdweg. Toen we aankwamen, moesten we een stukje lopen naar het viewing point, waar een paar mensen stonden. We hadden heel erg geluk, want er waren twee pinguins. Was wel van een afstand, want je mag niet te dichtbij komen. Gelukkig had Philip een verrekijker meegenomen van het hostel. Even later kwam er nog een pinguin aan land. Bij de iSite vertelde die vrouw dat niet veel mensen ze zien en als ze pinguins zien, is het er vaak maar één. Lucky us!! Philip was dus ook nog niet naar de vuurtoren geweest, dus ben daar voor de tweede keer heen gelopen. Was toch weer anders, doordat het nu met zonsondergang was. Tijdje later reden we weer terug. Wel leuk om even gezelschap te hebben! Later die avond heerlijk wezen slapen in mijn prové kamer.

Volgende ochtend heb ik wel uitgeslapen, want had natuurlijk weinig slaap gehad de vorige dag. Na het ontbijt ben ik weer het strand op gegaan en dit keer verder gelopen. Uiteindelijk, na een hele poos lopen, kwam ik een zeeleeuw tegen! Ze lag heerlijk te relaxen op het strand. Vrouwtjes zijn lang niet zo groot als mannetjes, maar zeker leuk om er één te zien! Toen moest ik weer terug. Was de enige op het strand, dus heb de weg terug lekker muziek afgespeeld. Nadat ik weer terug was, checkte ik uit en ging weer op weg. Nu was mijn eerste stop de purakaunui falls. Het was maar een kleine wandeling er naartoe. Maar wauw, echt prachtig dit! Als volgende ging ik naar een andere waterval. Twee eigenlijk, kort bij mekaar. Het was een half uur lopen (voor beide) en op de weg terug, was er ook een afslag om een andere track te doen. Dit duurde een uur, dus heb het niet gedaan. Wel even gekeken, want het was namelijk een historic rail trail. Je kon nog wel een beetje zien waar het spoor zit, maar het was vooral bedekt. Hierna reed ik langs een plekje wat er wel interessant uit zag. Een park waar van alles is gebouwd met afval. Oude fietsonderdelen, veroeste spullen, glas en noem maar op. Zag er wel gaaf uit, maar helaas.. Open op 22 Oktober en dus twee dagen te vroeg. In de winterperiode is dit gesloten. Er was een auto met Zuid Afrikaanse mensen, waarmee ik ff Nederlands heb gepraat en nog een Franse backpacker, waar ik ook even mee heb gekletst. Even later stapten we allemaal weer in de auto en reden we door. De Zuid Afrikaanse mensen kwam ik nog een paar keer tegen bij een aantal look outs, want we volgen dezelfde route natuurlijk. Nadat ik nog bij een strand en een meer was geweest, moest ik dit keer een stukje rijden. Ook begon het te regenen, maar ik zat droog gelukkig. Ik kwam uiteindelijk aan bij McLean falls. Ik zat te twijfelen of ik hier wel heen zou gaan, want het regende en heb al drie watervallen gezien. Toch besloten om wel die kant op te rijden. Was weer een tijdje op een onverharde weg. Toen ik aankwam op de parkeerplaats, was het weer droog, dus had geluk. Het is een half uur lopen naar de waterval en ben blij dat ik hier heen ben gegaan, want wat is het mooi! Één grote waterval, gevolgd door een aantal kleine. Vervolgens ben ik doorgereden naar het hostel. De receptie was gesloten en had een code voor mijn kamer gekregen. Was helemaal alleen in het hostel. Later checkte nog een koppel in, maar die zaten op een andere kamer. Weer heerlijk een kamer voor mezelf! Het grappige is, dat dat koppel een double room heeft geboekt en dus meer moest betalen, terwijl ze net zo goed een dorm konden boeken haha. In Curio bay (waar ik zat) kun je dus ook pinguins zien. Na het eten ben ik die kant op gelopen en hier waren wat meer mensen dan op die andere plek. Na een uur was er nog niks. Uiteindelijk komen ze vast wel aan land hier ga ik vanuit, maar had het heel erg koud en had ook wat last van een zere keel, dus ben maar weer naar het hostel gegaan. Als ik ze niet had gezien de dag daarvoor, was ik natuurlijk wel gebleven. Eenmaal terug in het hostel, had ik het nog steeds heel koud. Heb toen heerlijk de verwarming aangezet en in bed, onder de dekens gaan liggen. Prima voor mekaar zo.

Vandaag was mijn vader ook jarig! Voor mij was het ondertussen al de 21ste, maar heb hem nog even via videochat gefeliciteerd. Het weer vandaag was een beetje onvoorspelbaar. Het eas hele tijd regen, zon, bewolkt en harde wind. Eerst stukje naar boven gereden voor een mooi uitzicht en toen door gegaan naar slope point. Het zuiderlijkste stukje van het Zuidereiland. Om hier te komen, moest ik door een weiland lopen en met die regen is het natuurlijk een modderbad. Dus ja.. stapte in een plas en dat was het einde van een schone broek. Wel mooi daar trouwens! Iets verderop was ook weer een mooie plek met een vuurtoren. Die wind was alleen heel hard en koud hier, dus dat was geen pretje. Kwam wel ineens die Franse weer tegen! Tijdje daarmee gepraat en we spraken af om even samen door te reizen. We wilden nog bij één plek stoppen, maar die reden we per ongeluk voorbij. Dat was het einde van the Catlins. Op naar Invercargill. Had natuurlijk nog niet in een centrum gereden en het rijden ging wel goed, maar snapte even niks van de stoplichten. Moest rechtsaf slaan, maar toen het licht op groen sprong, was het ook groen op de andere rijstrook. Dacht echt: hoe moet ik nou naar rechts dan, als het verkeer vanaf de tegengestelde richting ook rijd? Zij ging toen maar even voorop rijden. Blijkbaar is het gewoon gaan wanneer je kunt haha. We zijn even wat wezen drinken bij een koffietentje. Terwijl zij hier bleef, ben ik doorgereden naar Dunedin. Dit keer via de snelweg. Het was een twee en een half uur durende rit, maar het was prima te doen. Kwam begin van de avond aan in het hostel. Moest daarna mijn auto nog op een gratis plek zetten en naar de supermarkt. Toen heerlijk kunnen relaxen. Echt een goed hostel weer! Klein en huiselijk, zoals ik het graag heb haha. Er waren twee opties waar ik uit wilde kiezen. Het ene hostel had ook een bar, dus dat was misschien meer een party hostel en deze had een kat! Kat of bar? Keuze snel gemaakt! Die avond waren een paar mensen in de lounge Harry Potter aan het kijken, dus ben maar mee gaan kijken. Later ook het tweede deel. Die lounge was echt chill trouwens. Er stonden twee grote comfortabele hoekbanken tegenover elkaar, met een open haard en een tv erbij.

Deze dag had ik de auto nog ter beschikking, dus wilde dingen zien in de omgeving. In de eerste instantie was ik van plan om naar Moeraki te gaan om de boulders te bekijken. Had uiteindelijk toch maar besloten om dat niet te doen. Was een uur rijden en als ik alleen maar daarheen ga om rotsen op een strand te zien, is het misschien zonde geld. Ook al is het wel iets bijzonders! In plaats daarvan, ben ik naar het uiteinde van het schiereiland gereden. Hier is een albatros centre en heb je dus kans om albatrossen te zien. Helaas stond er geen wind en dan zie je ze niet vaak. Mag niet klagen, want toen ik moet dolfijnen ging zwemmen in Kaikoura, zag ik ze ook. Maar goed, het was hier wel mooi, dus ben er niet voor niks heen gereden. Ben even naar binnen gegaan en daar was een mini museum met wat info over de albatrossen. Er zijn niet heel veel plekken op de wereld waar ze zijn. Wel las ik dus dat in Amsterdam de kleinste populatie is. Misschien heel dom, maar wist niet eens dat ze in Nederland waren haha. Ik keek even op de map die ik had gekregen van het hostel, wat er nog meer te doen was. Ik zag dat er een strand is waar ook zeeleeuwen voor komen. Het was weer eens een lange onverharde weg, maar het is niet anders. Kwam aan op het strand en jahoor! Twee zeeleuwen die met elkaar aan het stoeien waren. Heel leuk gezicht was dat! Vanuit daar ben ik doorgereden naar tunnel beach. Moest daar een heel stuk naar beneden lopen en eenmaal daar, was het wel heel erg mooi! Natuurlijk moest ik ook weer omhoog en het was een behoorlijk steil pad. Had het eerst een beetje koud, maar toen ik boven was, ging de jas uit.. Had ondertussen best honger, dus ben bij de supermarkt gestopt. Ik zag ineens dat ze hier nacho scrolls hadden! Die natuurlijk uitgeprobeerd en het was heerlijk! Als laatste ben ik naar Baldwin street gegaan. Dit staat bekend als steilste straat ter wereld. Helaas werd recent bekend dat er eentje in Wales is, die net iets steiler is. Maar alsnog, 45 graden!! Wilde eerst omhoog lopen, maar het kwam ineens met bakken uit de lucht, dus ben maar in de auto blijven zitten. Nu het zo aan het regenen was, had het ook geen nut om nog meer dingen te zien. Had de auto officieel nog twee uur, maar besloot om hem nu terug te brengen. Eerst nog even gestopt bij een tankstation om hem vol te gooien en even snel te wassen, aangezien die een beetje vies was geworden door die onverharde wegen. Beter het zekere voor het onzekere. De plek waar ik de auto moest brengen, was in zuid Dunedin en zonder data, wist ik niet hoe ik terug kwam in het centrum. Op een parkeerplaats, vroeg ik een vrouw of ze wist hoe lang het lopen is. Het was blijkbaar veertig minuten, maar toen bood ze aan om mij te brengen. Dat was wel heel lief! Doordat het nog steeds aan het regenen was, ben ik maar in het hostel gebleven. We hebben weer films gekeken in de lounge en Gizmo de kat kwam lekker bij mij liggen.

Vandaag vlieg ik weer terug naar Auckland. Bah... 'S ochtends eerst in het hostel gebleven, want moest mijn mobiel en iPad opladen. Weer kwam Gizmo bij me liggen. Echt een lieve kat is dat. Even later ben ik naar het museum gegaan. Deze was echt super leuk en interessant. Er waren verschillende ruimtes. Dieren, Zuidereiland, Maori, People of the world, Pacific en nog wel meer. Er waren ook een paar dingen te lezen over Nederland. Zoals de schepen en delft porcelein. Hier zijn ook een aantal Moa skeletten. Dat waren loopvogels die tot 500 jaar geleden in NZ leefden. De grootste soort kon wel 3,5 meter worden! Na nog wat rondlopen, ben ik een beetje langs de winkels gaan lopen. Later heb ik nog even in de lounge gezeten, totdat de shuttlebus mij ophaalde. Om 16.05 ging mijn vlucht. Dit keer helaas geen window seat.. Toen we nog boven het Zuidereiland vlogen, zag ik veel besneeuwde bergtoppen. Ook zag ik lake Pukaki en Mount Cook, dus Twizel moest daar ook ergens zijn. Ik kan het niet uitleggen en ik ben lang niet de enige die dat vind, maar die berg is gewoon echt mooi! haha. Een dik uur later kwamen we weer aan in Auckland.

Tijd voor de laatste week in New Zealand....