nz-2019.reismee.nl

Van oost naar west en terug naar oost

Ik ben nu in Tauranga en heb even heerlijk uitgeslapen tot 9.00. Dus lekker bijgekomen van de reis. Het is wel een heel leuk hostel trouwens! Klein, huiselijk, goede sfeer en goede keuken. Doordat ik naar de Cook Islands ging, heb ik al het eten opgemaakt voordat ik vertrok, dus moest weer naar de supermarkt. Het was ongeveer twintig minuten lopen, maar het weer was goed! Nadat ik de boodschappen had gedaan en wat ben wezen eten, ging ik opzoek naar een tijdelijke baan, om nog even iets te sparen voordat ik naar Australië ga. Zonder succes, want het meeste seizoenswerk begint in Oktober. Verder langs het water gezeten en bij de bieb mijn foto's bekeken. Ben eind van de middag weer terug gelopen naar het hostel. Heb daar wat gegeten en later raakte ik aan de praat met een Nederlandse en Deense kamergenoot en een Italiaanse jongen die gewoon te grappig was door z'n gebrekkige Engels. We hadden het zo over een park in de buurt, omdat daar glowworms te zien zijn. Uiteindelijk hebben de Nederlandse, Deense en ik besloten om die kant om te rijden. Vanaf de parkeerplaats moesten we een stukje lopen en zodra we een bruggetje over liepen, jahoor, daar waren ze. Het hele pad zat vol met ze, dus dat was een mooi gezicht! Even rondgelopen en toen weer terug naar het hostel. Ik had me nu ook voorgenomen om eerst te gaan reizen en dan kijk ik wel hoeveel tijd ik over heb om nog eventueel te gaan werken. Valerie (die Nederlandse) zocht ook een baan en stelde voor, als ze niks vind, om dan samen te reizen. Dus dat was even afwachten.


De dag daarna had ik met Libby en Lin afgesproken om naar Cambridge te gaan. Blijkbaar hebben ze daar veel cherry blossom op dit moment, wat heel mooi moet zijn. We reden die kant op en er waren wel een paar bomen in het centrum en we liepen naar een park waar ook wel wat stond, maar niet zoveel als we dachten. Ook is er een cherry blossom festival dichtbij Hamilton, maar die was gecancelled vanwege eventuele files helaas. Toch zijn we richting Hamilton gereden, waar we vervolgens hebben geluncht. Toen bedacht om naar het museum te gaan en daarna naar de Gardens. Het museum was voornamelijk Maori, iets over de all blacks en veel schilderijen. Dat laatste interesseerd mij nooit echt, dus dat hebben we overgeslagen. Eenmaal buiten, zijn we doorgereden naar de Gardens. Daar hebben ze allemaal tuinen met verschillende thema's. Chinees, Italiaans, Japans, tropisch en ga zo maar door. Heel mooi wel! Nu het lente is, staat ook alles mooi in bloei. We hadden er ook goed weer bij, dus daarmee hadden we geluk. Hier hebben we een tijdje rondgelopen, wat wel echt de moeite waard was. Voordat we hier kwamen, ging ik kijken wat er te doen was en ineens zag ik dat er een Nederlands café in Hamilton zit. Natuurlijk wilde ik daar even heen. Zo grappig, want als je buiten staat, is het echt alsof je in Nederland bent. Plattelandsweggetje, echte Nederlandse boerderij die dus blijkbaar nagebouwd was en natuurlijk de vlag. Heb daar een heeeerlijke gevulde speculaas besteld en Lin wilde het ook proberen. Eerst dacht ik, hmm, is wel een bepaalde smaak, dus weet niet of ze het lekker vind, maar gelukkig wel! Onderweg aar huis, zijn we nog even gestopt bij McLaren falls, want ik vertelde ze over de glowworms en die wilden ze ook graag zien. Het was nog aardig licht toen we daar aankwamen, dus hebben eerst een kleine hike gedaan richting de waterval en langzamerhand begonnen de glowworms één voor één de gloeien. Nu dus twee dagen op rij ze gezien. Rond 19.30 werd ik afgezet in het hostel, waar ik nog steeds eten over had van twee dagen geleden. Daarna met Valerie en Sandra, waarmee ik samen op de kamer zat, een beetje gekletst in de lounge. Valerie had een baan gevonden, dus het reizen ging niet door. Nu maar even afwachten hoe het loopt. In ieder geval is mijn plan om eerst naar Napier te gaan. Moest wel van kamer veranderen, omdat ik een goedkopere had geboekt voor deze nacht.


Tuurlijk ben ik weer die idioot die mijn alarm zet om 2.45 om PSV - ajax te zien haha. Maar al met al voldoende slaap gehad. 'S ochtends, terwijl ik zat te ontbijten, vertelde Sandra dat ze naar Rotorua gaat en daarna Taupo. Toen dacht ik: why not? Wordt dan wel een beetje zigzaggend door het Noordereiland, maar nu hoefde ik niet af te wachten of iemand naar Napier ging. De weg er naartoe was een slingerweg, maar wel mooi. Aangekomen in Rotorua, besloten we om naar de meren te rijden. Zo dom, we zagen een onverharde weg en gingen die volgen, maar na tien minuten lag er een enorme plas waar we niet doorheen konden, dus moesten we omdraaien. De weg was heel smal, dus ik uit de auto om haar een beetje te sturen haha. Toen het eenmaal gelukt was, reden we door naar blue lake, waar we een hike om het meer hebben gedaan. Dat was een dik uur. Verder die dag niet veel gedaan. Ingecheckt in ons hostel. Was heel goedkoop en eigenlijk voor een 10 bed dorm, maar we hadden de kamer voor onszelf! Sandra ging naar de redwoods, maar daar ben ik al eerder geweest, dus heb na het eten wat netflix gekeken. De volgende dag was vreselijk qua weer. Fikse regenbuien iedere keer en dan kun je niet veel doen. Wel ging Sandra naar wai o tapu en de hotsprings, maar ook daar ben ik óók al een keer geweest. Toen het iets leek op te klaren, ben ik alle winkels een beetje bijlangs gelopen. Vooral souvenirwinkels. Ook even naar de bieb geweest voor de foto's. Toen ik naar buiten liep, begon het weer te regenen, gelukkig kun je redelijk droog lopen in het centrum, door die overkappingen van de winkels. Tegen vijfen was ik weer terug in het hostel. Vanwege het weer hebben we gewoon gerelaxed in het hostel vanaf dat moment.


Om 10.00 moesten we uitchecken en zijn we naar Taupo gereden. Onderweg nog steeds regenbuien zo nu en dan. We zijn vrijwel meteen wezen inchecken toen we aankwamen en ook gelijk doorgegaan naar de dam. Om bepaalde tijdstippen, openen ze de dam en dan komt het water met een geweld de rivier in stromen. Was wel een mooi gezicht! Enige nadeel was de hoeveelheid zandvliegjes daar... het begon ook weer te regenen, dus zijn we terug gegaan naar het hostel, want het is niet veel aan om rond te lopen zo. Na een tijdje, vroeg een groepje Franse jongens of we zin hadden om monopoly te spelen. Tuurlijk! We kwamen tot het besluit om het toch maar niet te doen, want dan zou het wel heel lang duren. We hebben toen zo'n spel gedaan met kaarten. Als je hetzelfde symbool hebt als iemand anders, moet je zo snel mogelijk de toren in het midden pakken, anders krijg die diegenes kaarten en de bedoeling is om van alle kaarten af te komen. Was wel grappig! Hebben ook een paar potjes gespeeld voordat we eten gingen maken. 'S avonds met diezelfde jongens count to 21 gespeeld en ineens riep iemand dat hij het idee had om met iedereen die daar zat rond te tafel te staan en samen een kaartspel te doen. Echt zo leuk aan dit hostel! Heel huiselijk en iedereen praat daar met elkaar. Denk dat we met z'n vijftienen dat spel gingen spelen, dus dat was wel gezellig! Ben niet al te laat gaan slapen.


De volgende ochtend zou het weer eindelijk wat beter zijn, dus Sandra en ik besloten om een hike te doen in de buurt van Tongariro National park. We reden die kant op en zagen de donkere wolken al.. ojee.. We kwamen uit bij een dorpje in de buurt en toen ging het al helemaal los. Na even nadenken, besloten we om maar terug te rijden. Eenmaal terug in Taupo was het weer gewoon goed. Een ritje voor niks dus.. Er is ook een berg dichtbij het centrum en het leek ons een goed idee om daar maar heen te gaan. Het is geen hele populaire wandeling, dus kwamen niet veel mensen tegen. Het is een klim van ongeveer 700 meter en 3 uur return. De weg omhoog was niet veel te zien, want je loopt tussen de bomen en planten, maar het was ook weer niet saai. Toen we eindelijk de top hadden bereikt, zagen we ineens drie Canadezen van ons hostel. We hebben daar met hun ongeveer en half uur gezeten en toen zijn Sandra en ik weer naar beneden gelopen, want die wind was behoorlijk koud. Terug is altijd makkelijker en sneller, maar ook irritanter, aangezien je veel gewicht op je knieën moet zetten. Nadat we weer in het hostel waren, besloot Sandra om naar de hotsprings te gaan. Ik had daar niet zoveel zin in, dus bleef in het hostel. In de kamer raakte ik aan de praat met een Duitse jongen en twee Franse jongens en we hadden het idee om een spel te doen. Werd ook weer een kaartspel, maar dat is altijd leuk! Later kwam er ook nog een NZ jongen bij zitten, dus was wel een gezellig groepje zo. Na een paar potjes gingen de Fransen en de Kiwi eten maken. Toby (die Duitse jongen) en ik wisten zelf geen kaartspellen. Kende alleen maar drankspellen, dus hebben we dat maar gespeeld zonder drank. Zo gelachen, want het idee is dat als je iets fout hebt, dan moet je drinken en soms één wegggeven. Dus we deden maar alsof. Ah shit, weer drinken! M'n glas is bijna leeg, ik ben zat.. er zat ook een stel iets verderop die keek en zeiden verbaast: jullie hebben helemaal geen drank!! Dus we schoten nogal in de lach haha. Na een paar potjes hadden we echt teveel op haha. De rest van de avond een beetje met Toby gekletst.


Sandra en ik hadden een deal van 50% korting gevonden voor de glowworm caves, dus dat stond op de planning voor Vrijdag. Rond 11:00 gingen we die kant op. Het is zo'n twee uur rijden en onderweg zijn we nog even gestopt voor eten. Om 2.30 begon onze tour en we hadden zo'n geluk! Normaal is deze tour 160 dollar ipv 80 en ben je met twaalf mensen. We waren maar met z'n tweeën!! Een privé tour! Onze guide was Belgisch, maar hij woont hier al vier jaar. Eerst reden we een stukje naar het gebied waar de grotten zijn. Daar is een gebouw waar we ons konden omkleden. We kregen een wetsuit en laarzen aan en een helm op. Prachtig haha. We moesten een stukje lopen naar de ingang. Daar was een smalle tunnel met een ladder naar beneden. Daar klommen we zo'n tien meter naar beneden gok ik. Vanuit daar liepen we al meteen in het water. Na een stukje lopen, moesten we onze lampen uitdoen en elkaar bij de schouders vasthouden. Hij leidde de weg die hij kon vinden doormiddel van de glowworms. Was zo'n mooi gezicht! We stopten nog even op een plek waar er meer waren. We gingen verder en wij moesten de weg leiden en iedere keer als we dachten dat we de goede richting gingen, zei hij expres niks en volgde hij ons gewoon en dan kwamen we erachter dat het doodlopend was haha. We kwamen toen uit bij de banden. Via een rots sprongen we met de band in het water. Dat was best grappig. Toen moesten we elkaars voeten onder elkaars armen doen zodat we niet van elkaar wegdreven. Zo dreven we ongeveer tien minuten door een gang met allemaal glowworms boven ons. Dat was echt geweldig om te zien. Echt net een sterrenhemel. Na het tubing, stopten we in het hardrock café. Een hele unieke en letterlijke hard rock café haha. Daar gingen we even zitten en hij had wat drinken en chocola meegenomen. We bleven daar zitten, terwijl hij de banden terug bracht. Ook zei hij dat er een tunnel was en we mochten proberen hoever we kwamen als we wilden. Tuurlijk wilden we het proberen en we kwamen er helemaal doorheen, maar het was wel krap haha. Toen hij terug was, liepen we nog een heel stuk door de grotten. Soms zwemmen/drijven, soms klimmen en soms gewoon door het water lopen. Echt leuke ervaring was dat. Bij het laatste stuk was nog een hele krappe tunnel die we ook gingen proberen wat lukte! Helemaal op het eind was er een soort waterversnelling waar we om de beurt op onze rug moesten liggen in het water en dan kwam je uit bij het eind. Was ook heel vreemd om ineens weer buiten te zijn! Na een warme douche reden we terug en vanuit daar zijn Sandra en ik naar Raglan gegaan. De tour was echt super leuk en zo de moeite waard. We hadden natuurlijk ook enorm geluk en het was ook een leuke guide, dus allemaal geslaagd.


Toen we in Raglan aankwamen, was het al donker. Sandra had al een adresje en ik verbleef in een hostel. Weinig gedaan deze avond. Met een Zuid Afrikaanse man en een Duits meisje gepraat in de lounge en dat was het zo'n beetje.


Zaterdag wilde ik gaan surfen, maar de surfschool was volgeboekt. Raglan staat vooral bekend als een surfplaats, dus tuurlijk wil ik het dan ook proberen. De volgende ochtend was er nog wel plek beschikbaar. Het gaat dan wel regenen, maar toch maar gewoon geboekt. Eerst dacht ik dat het een saaie dag zou worden, want was een beetje alleen die ochtend. Toen vroeg een jongen of ik zin had om met hem en twee andere meiden even rond te lopen, dus dat kwam mooi uit. Die jongen komt uit Aruba, dus hij kon ook Nederlands praten. Later ben ik met die meiden (Zwitserland en Duitsland) naar het strand gegaan, waar we lekker op het strand hebben gezeten. Een warme jas was wel nodig, dan was het goed te doen. Even later kwam er een oudere man langslopen, waar we een hele poos mee hebben gepraat. Zo mooi.. hij woont boven op de heuvel met uitzicht op zee en hij vertelde dat hij een operatie heeft gehad en vlak daarvoor z'n bed bij het raam heeft gezet, de bosjes heeft bijgeknipt enzo, zodat hij mooi de surfers kan zien na z'n operatie haha. We waren het alle drie met elkaar eens dat het altijd zo leuk is om met oudere mensen te praten, want die hebben altijd zulke leuke verhalen te vertellen! Rond etenstijd waren we weer terug en nadat ik wat heb gegeten, niet veel meer gedaan.


Waar ik de dag daarvoor de kamer voor mezelf had, waren er deze dag twee nieuwe mensen. Ineens wordt ik om half twee 'S nachts wakker gemaakt. Vroeg hij of ik sigaretten had. Donder op man!! Dan ben je ook niet goed bij je hoofd. Maar goed, om 7.45 ging de wekker. Eigenlijk was het 6.45, want de klok was verzet naar zomertijd. Ik maakte me snel klaar en ging toen naar de straat, waar ik werd opgepikt voor mijn surfles. Weer had ik enorm geluk, want ik was de enige en dus had ik een privéles. Het grappige is dat er voor de middag 32 mensen een les hadden geboekt. Waarschijnlijk omdat er voor 'S ochtends veel regen was voorspelt. Het viel mee, dus dat scheelt. Eerst kreeg ik een wetsuit en een surfboard. Het was een foamboard, want dat is wat beter voor beginners. Voordat we in het water gingen, kreeg ik wat uitleg. Toen was het tijd om de zee in te gaan. Redelijk snel moest ik al een golf pakken. Als beginner blijf je nog dichtbij de kust, zodat je kan staan. De golf kwam eraan, ik moest peddelen.. huh? Ik bleef staan! Die had ik niet aan zien komen! De tweede keer ging ook goed en natuurlijk waren er ook zat keren dat ik viel. Wat wel lastig was, om je board goed vast te houden als er een grote golf kwam. Een aantal keer kregen we dan ook de volle lading en werd je weggeduwt haha. Wat ook vreemd was, is dat je niet eens doorhebt hoe ver weg je soms bent vanaf het herkenningpunt. We moesten dan ook regelmatig teruglopen. De les duurde zo'n anderhalf uur en het was echt super leuk! Ze was ook wel verbaast dat ik niet moe was, want redelijk wat mensen zijn blijkbaar best moe na zo'n les. Ook vertelde ze dat er mensen zijn die na drie dagen nog steeds niet op hun board kunnen blijven staan, dus volgens mij ging de les wel goed! Ga het zeker vaker proberen!!


Nadat ik weer afgezet werd bij het hostel, heb ik geluncht en daarna besloten Berkrita (de Zwitserse) en ik om een kayak te huren, wat gratis is voor gasten. Het was niet helemaal de open zee op, maar alsnog hadden we echt het gevoel dat we door die golven haast niet vooruit kwamen. Was misschien ook zo, want toen we terug gingen, was het ineens zo snel!! We hebben een dik uur gekayakt. We brachten de kayak terug en liepen naar het eilandje om fish n chips te halen. Heerlijk! Om 16.30 ging mijn bus, dus moest helaas weg. Ik ben van plan om naar New Plymouth te gaan, maar dan moet ik de bus pakken vanuit Hamilton. Daar ook een hostel geboekt, want de bus vertrekt 'S ochtends. In het hostel raakte ik aan de praat met een Braziliaanse. Was wel gezellig. Moest wel lachen, want haar Engels is niet zo heel goed en we hadden het er net over dat vooral Chinezen vaak antwoorden met ja, terwijl dat antwoord nergens op slaat, maar gewoon omdat ze de vraag eigenlijk niet begrepen. Even later vroeg ik iets van, wat is de leukste plek waar je geweest bent, zegt ze ook ja. Dus daar moesten we wel om lachen. Moest toen ook even denken aan hoe het soms ging in de supermarkt. Had daar veel Chineze klanten en soms vroeg ik: do you want your receipt? Yes. Geef ik het, zeggen ze: no no! Of andersom: no en dan zeg je: have a good day! Blijven ze staan en je aanstaren. Denk je echt: huh, wat is er? Willen ze de bon haha. Konden we vaak wel om lachen. Maar goed.. nog even F1 gekeken en toen wezen slapen.


Vandaag vertrok de intercity bus om 9.40. Het regende terwijl ik naar de bus liep helaas. Ben al twee keer een paraplu kwijt geraakt, dus dat was pech. De bus kwam aanrijden en ik liep naar binnen. Zo hé.. Dit is luxe!! Was zeg maar twee en twee tegenover elkaar en dan met een muur, zodat je geen last hebt van de andere mensen. Er waren stopcontacten en je kon het zitgedeelte naar voren klappen, waardoor je een voetenbank had, prima ritje wordt dit, dacht ik zo! Het eerste stuk keek ik netflix op m'n iPad, maar na de lunchstop, reden we door een heel mooi gebied! Slingerweggetjes door de bergen, mooi uitzicht en soms reden we langs de kust. Eenmaal in New Plymouth, was het maar een minuutje lopen naar het hostel. Zag er weer heel huiselijk uit! En had de kamer voor mezelf! Er waren ook maar vijf mensen in het hostel gok ik? Ben nog even naar de kust gelopen, want dat is ook een minuutje lopen vanaf hier. Verder weinig gedaan. Beetje gepraat met de mensen in het hostel en nog even rondgelopen bij de winkels.


Weer regen de volgende dag!! 'S ochtends heb ik een hele poos gepraat met Lili (Amerikaans) en een wat oudere Russiche vrouw die al een tijd in NZ woont. Wat een portret zeg! Lili en ik moesten zo lachen om haar iedere keer. Ze woont nu in Auckland en bood ons ook aan dat als we daar zijn, dat we daar mogen overnachten. Is trouwens ook zo met die Braziliaanse. Die woont op Waiheke Island. Dus heb twee adresjes waar ik terecht kan. 'S middags dacht ik even leuk naar het park te gaan. Toen ik daar aankwam, zag ik donkere wolken, dus liep maar weer terug. Helaas kwamen de wolken sneller dan ik had verwacht en voordat ik het wist, liep ik in de stromende regen en hagel. Lekker doorweekt kwam ik aan in het hostel. Later die dag klaarde het wat op, dus ben ik naar het museum tegenover het hostel gegaan, wat wel leuk was om rond te lopen. Ook nog naar de supermarkt gelopen om boodschappen te doen. Terug in het hostel kwam ik Toby tegen. We hadden in Taupo afgesproken om hier in New Plymouth hetzelfde hostel te boeken, aangezien we beide van plan waren om hier naartoe te gaan. Hij had haast geen slaap gehad de dag ervoor, dus hij ging nu op tijd slapen. Ik heb eigenlijk de hele avond in de lounge gezeten met Lili, Tatyana (Russische vrouw) Nino (Braziliaans) en Rob (werkt hier in het hostel. Super gezellige avond was het! Is trouwens wel een leuk iets aan het hostel. Er werken hier twee mannen en doordat het heel rustig is, leer je iedereen goed kennen hier. Zo ook hun twee. Ze kennen iedereen bij naam enzo. Leuker dan een groot hostel!


Ik had goede hoop op een zonnige Woensdag, maar helaas.. regen regen en regen. Toby en ik hebben 'S ochtends de hele tijd in het hostel gezeten en gewoon gezellig gekletst. Rond twee uur zag het weer er eindelijk beter uit, dus heb een tweede poging gedaan om naar het park t gaan. Dit keer met succes! Je hebt daar een waterval, een groot meer, verschillende routes en een kleine gratis dierentuin. Je hebt daar aapjes, veel soorten vogels, meerkatten, reptielen en wat boerderijdieren. Wel leuk om er even rond te lopen. Ik raakte ook aan de praat met een oudere man. Ik vind die Maori legendes altijd zo leuk om te horen. Hij vertelde dus dat Mt Taranaki (de grote vulkaan hier) een onenigheid had met Mt Tongariro om een vrouwelijke berg en nadat hij had verloren, was hij verbannen naar het westen. Vandaar dat hier zo eenzaam een berg/vulkaan staat. Heb hier een tijdje rondgelopen voordat ik weer in het hostel was. Daar was iemand een film aan het kijken en keek even mee, totdat ik honger had en een pizza ging halen. Had daar zo'n zin in haha. Snel bij pizza hut een pizza opgehaald en in het hostel opgegeten. Op dit moment is de rugby world cup en de All Blacks moesten vanavond spelen en aangezien ik nooit een wedstrijd had gezien, wilde ik graag naar een sports bar om het te kijken. Toby wilde wel mee, dus zijn later die avond die kant op gegaan. Ze wonnen 63 - 0, dus het was een overtuigende overwinning! Ook best leuk om te kijken trouwens! Het was ondertussen 1.15 toen de wedstrijd was afgelopen. We zijn vrijwel meteen weer terug gelopen naar het hostel.


Eindelijk een goede dag! Wel bewolkt helaas, maar het is niet anders. Ik ben 'S middags een stuk langs de kust wezen lopen, richting een grote rots. Het is een uurtje lopen. Vanaf daar heb ik de 156 meter hoge rots beklommen. Het eerste stuk is trappen en dat is nooit leuk. Maar vanaf de helft was het echt klimmen en had je een ketting om je vast te kunnen houden. Dat stuk was best leuk! Eenmaal boven had ik een geweldig uitzicht over New Plymouth, de zee en helaas niet Mt Taranaki. Daarvan zag ik alleen de voet. De rest was verstopt achter de wolken. Vanaf de grond was het weer een uurtje terug lopen. Toby en ik hebben samen avondeten gemaakt, zodat we goedkoper uit waren. De rest van de avond was het zoals veel avonden gewoon gezellig kletsen in de lounge. Wel beter trouwens.. had in de eerste instantie twee nachten geboekt en zat in een 9 persoons kamer voor 27 dollar. Toen ik wilde verlengen moest ik naar een andere kamer die eigenlijk dertig dollar was, maar hoefde niet meer te betalen. Nu voor de tweede keer verlengd en hoef ik maar 25 dollar te betalen. Scheelt dan toch weer dat je de mensen leert kennen die daar werken haha.


Jaaaa, eindelijk een zonnige dag! De reden waarom ik iedere keer verleng, is omdat ik zit te wachten op een goede dag voor een hike. Om 9.30 reden we die kant op. Eerst nog even naar de rots gereden, omdat ik mijn nieuwe paraplu daar had laten liggen de dag daarvoor. Oeps.. zei net dat ik al twee keer een paraplu was kwijtgeraakt haha. Maar hij lag er nog! De parkeerplaats was al op 950 meter hoogte, dus zaten al behoorlijk hoog. Vanuit daar besloten we om een track te doen die ons naar de sneeuw leidt. Eerste stuk was veel bos, maar toen we eenmaal het uitzicht zagen was het echt, wow!! Na een uur lopen kwamen we terecht in de sneeuw. Ik vond het helemaal geweldig. Toby iets minder. Niet om de hike zelf, maar hij had verkeerde schoenen aan die niet waterproof waren. Hebben toen nog even doorgelopen totdat de plassen en de sneeuw erger werden. Toch hebben we rond de 1300 meter gehaald. Het was nog redelijk vroeg, dus we wilden nog een hike doen. Moesten wel eerst terug rijden om vervolgens een andere afslag te nemen. Daar hebben we de hike gedaan naar het meer. Het waren alleen maar trappen, maar deze route was niet zo erg als sommige andere hikes met trappen. Het was anderhalf uur omhoog en toen moesten we nog een stukje doorlopen naar het meer. Helaas.. zonnige dag, maar Mt Taranaki zat verstopt achter de wolken. Was trouwens ook al voor die tijd bij de andere hike. Normaal gesproken zie je een mooie reflectie in het meer, maar het is niet anders. Uurtje terug naar beneden en toen was het ondertussen al 18.00. We hebben ook 19km gelopen vandaag en een dikke 700 meter geklommen. Blij dat we nog eten over hadden van de dag daarvoor. Was trouwens behoorlijk luxe voor mij, want ten eerste hebben alle kamers een eigen badkamer en in mijn kamer zat zelfs een bad. Omg, ik heb hier dus natuurlijk van geprofiteerd haha. Was een gezellige dag vandaag! Ohja en ik was even m'n backpack aan het ordenen. Kom ik ineens mijn oude paraplu tegen. Nu heb ik er dus twee haha.


Heb weer verlengd met 1 dag, want de intercity bus naar Napier (mijn volgende bestemming) vertrok al om 7.00. Ja daag... Toby bood aan om me af te zetten in Taupo, want hij moet sowieso die kant op en daar zal ik vervolgens de bus pakken. Mooi geregeld zo. Eigenlijk weinig gedaan vandaag. Wat rond gelopen, boodschappen gedaan, want we wilden crêpes maken vanavond en 'S avonds met nog een andere backpacker erbij the Dark Knight gekeken. Het begint trouwens weer met de Duitsers haha. Ze zijn weer overal. Toby klinkt een beetje Amerikaans, dus als er Duitsers op zijn kamer zijn, probeerd hij zo lang mogelijk Engels vol te houden. Begon op een gegeven moment een sport te worden. Moesten we wel om lachen iedere keer.


Nou, de dag van vertrek. Is echt een leuk hostel en vond het al bijna jammer om hier weg te gaan. Ik was van plan om een auto te huren en dan door de forgotten world highway te rijden als ik terug naar Auckland moest. Maar dit was ook een alternatieve route naar Taupo. We besloten om hierlangs te rijden. Echt een hele mooie route van 2.5 uur gok ik zo. Ergens in het midden zit ook een klein dorpje die onafhankelijk is en daardoor zelfs een eigen president heeft enzo. Heel grappig. Maar voor ons is het leuk om daar een stempel in ons paspoort te krijgen. Hoppa.. nog één erbij. We reden door en tussen de middag hebben we fish n chips gegeten. Later die middag kwamen we aan in Taupo en daar nam ik afscheid van Toby. Moest twee uur wachten voordat de bus vertrok en heb maar wat rondgelopen. Eindelijk zat ik in de bus en rond 20.00 kwamen we aan in Napier. Zag nog niet veel van de stad, want het was al donker. In het hostel even wat gekeken op netflix en toen wezen slapen. Ohja, ik zei iets over dat er veel Duitsers waren? Had zes kamergenoten en allemaal Duits!! Niet normaal meer haha.


De volgende dag was het heerlijk zonnig. Heb lekker rondgelopen de hele dag. Dit is echt een super leuk en mooi plaatsje. Alles is zo netjes en het is allemaal in art deco stijl. In 1931 is hier een zware aardbeving geweest en toen ze alles gingen opbouwen, besloten ze om het in deze stijl te doen. Deze dag heb ik vooral veel langs het strand gelopen en verder winkeltjes bijlangs gegaan en nog naar het museum geweest. Was wel interessant. Vooral het stuk over de aardbeving. Verder ging het over de Maori, oude dingen uit o.a. Egypte, natuur, dieren en meer. Ben eigenlijk ook weer op zoek naar een gezin voor helpx. Paar berichten gestuurd en nu hopen dat iemand me in huis kan nemen. Heb ook vanaf Auckland alleen maar in leuke, kleine, sociale hostels gezeten waar ik iedere keer leuke mensen ontmoette, dus heb weinig tijd voor mezelf gehad. Nu had ik dus niet zo heel veel behoefte om 'S avonds te kletsen met iedereen. Dus heerlijk gechillt en wat dingen om m'n iPad gekeken. Een beetje me time is niet verkeerd. Kreeg ook van drie mensen een reactie dat ik daar terecht kon en uiteindelijk is één het geworden. Een gezin met twee kinderen en ze komt me morgen ophalen. Zin in! Weer een nieuw avontuur!


Tot volgende keer xx


Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active