Ik heb heel veel foto's op mijn camera. Eerst moet ik een pc zien te vinden voordat ik die kan plaatsen helaas.

En heb wel weer veel meegemaakt, dus het niet echt kort zoals gewoonlijk ^^

Het was de tweede dag in het YHA hostel in Rotorua. Tussen de middag heb ik in m'n eentje rond gelopen door de stad. Beetje winkel in en uit en op zoek naar een telefoonwinkel. De dag ervoor startte mijn mobiel om de paar minuten (en soms zelfs seconden) opnieuw op, dus ik kon er niks meer mee beginnen. Ik had er één gevonden en die vrouw zei dat het een software probleem was, wat niet verholpen kon worden. Ik had gelukkig nog een extra mobiel bij me, dus had de simkaart daar maar in gestopt. Mobiel moest nog wel even worden opgeladen. Ondertussen heb ik weer even bij Starbucks gezeten. Terug in het hostel probeerde ik die andere mobiel uit en deze had hetzelfde probleem!! Het lag dus niet aan mijn mobiel, maar aan de simkaart.. Tot dusver heb ik nog geen kans gehad om naar een winkel van de provider te gaan en daarom kan ik alleen maar internet gebruiken als ik WiFi heb, via m'n Nederlandse simkaart. So be it..

Terug in het hostel kwam ik Jeanne tegen. Blijkbaar zaten zij en Jessy in hetzelfde gebouw. Die middag ben ik dan met haar en nog een Ierse en Amerikaanse jongen naar het meer geweest. 's Avonds zijn we met dezelfde mensen + nog 3 anderen naar Eat Street geweest om ergens wat te eten en daarna zijn we doorgegaan naar Sobar en later Lava Bar. We zijn daar tot een uur of 12 gebleven, want het was best rustig. Het was ook zondag.. Maar ondanks dat, was het wel gezellig!

Maandagochtend moest ik er wel op tijd uit voor het uitchecken. Ik ging weer verder reizen met Stray. Het was zoo hard aan het regenen, dus bleven we maar lekker binnen zitten totdat we konden vertrekken. Het was een redelijk grote groep van 30 mensen, gok ik. Ook Jessy, Steffi, Grayton en Amber (de mensen van de dag daarvoor) zaten in dezelfde bus dus in kende er ieder geval al enkele. De eerste bestemming was Lake Aniwhenua, waar we kennis gingen maken met de Maori cultuur. We pikten iemand op die deze dagen onze gids was. De regenjas kwam eindelijk een keer van pas, want onderweg stopten we nog. Daar moesten we een stukje door het bos lopen in de stromende regen. Daar zat de oudste Maori grot van NZ verborgen. We zagen daar allemaal wall carvings van heel lang geleden. Vervolgens vertrokken we naar de plek waar we gingen overnachten. Het was een mooie plek aan het meer en ook lekker in de natuur. Nadat we allemaal een cabin hadden uitgezocht, konden we zien hoe ze een hangi in de grond stopten. Dat is de Maori manier van koken. Terwijl het eten onder de grond met stoom gaar werd gemaakt, gingen wij een spel doen met stokken. We stonden in een cirkel en iedereen had een stok vast. Als die man 'maui' zei, moest je de stok van degene links van je overnemen en als hij 'matei' zei, moest je de stok van degene rechts van je overnemen. Klinkt simpel, maar het is goed opletten! Ik heb het best aardig lang volgehouden voordat ik de stok liet vallen. Daarna hebben we nog een ander spel gedaan een beetje in dezelfde richting. Beide spellen waren echt leuk!

Enkele mensen gingen een 'haka' les doen en een aantal ging een armband weven met een plant. Ik zag een voetbal liggen, dus ben met een andere jongen een beetje wezen hooghouden. Verder hebben we die middag met een groepje gezellig onder een overkapping. Met een paar Nederlanders hebben we die Maori man wat Nederlands geleerd. Wat lachen was dat! De manier hoe hij het uitsprak was zo komisch!

Toen was het tijd dat het eten uit de grond werd gehaald en daarna was het wachten totdat ze het hadden bereid. We konden van alles eten: kip, aardappel, soort hartige taart achtig iets, pompoen... Alles dat ik had opgeschept was zo lekker!! Zo apart, dat eten zo lekker kan zijn als het onder de grond gemaakt wordt. Na het eten gingen we naar de lounge, waar we de kans kregen om van alles te vragen over de Maori cultuur. Toch wel interessante dingen te weten gekomen. De volgende ochtend moesten we om 08.30 uurweg, dus we zijn niet te laat gaan slapen.

Bah, de wekker ging.. Heerlijk geslapen!! Na het ontbijt gingen we de spullen weer inladen en reden we door naar taupo. Het was wel jammer, want normaal gesproken zouden we deze ochtend ook nog een Maori basisschool bezoeken, maar het is nu zomervakantie helaas. Ook konden we wat andere dingen niet doen vanwege de regen, maar desondanks was het wel heel leuk! Een poosje later kwamen we aan in Taupo. Ook nu was het weer aan het regenen.. We hadden 1,5 uur om wat boodschappen te doen voor de komende dagen en wat je ook maar verder wilde doen in die tijd. We moesten voor drie dagen boodschappen doen, want de volgende stop was Blue Duck Station. Dit is echt in the middle of nowhere, zonder signaal en zonder winkels. Ik liep samen met Lotte rond in de supermarkt en we hadden echt geen idee wat we moesten kopen, dus we zijn denk ik wel 40 minuten daar binnen geweest. Later ben ik nog met Isabelle (een Zweedse) naar de Subway gegaan, waar ik voor het laatst even een appje kon sturen. Uiteindelijk vertrokken we weer en stopten een poos later nog één keer bij een supermarkt. Ik was nog iets vergeten, dus dat kwam goed uit. Door de regen lagen er wat plassen water op de parkeerplaats en zonder erbij na te denken liep ik zo een plas in waar het water tot aan m'n enkels kwam.. Schoenen en sokken kletsnat! Na de laatste supermarkt stop reden we ook nog langs Lake Taupo en Tongariro National Park, waar we helaas weinig van konden zien vanwege de mist en door het slechte weer. Het enige wat we een beetje zagen, was een besneeuwde berg.

Met nog een uur te gaan, voelde het al echt afgelegen. Het waren allemaal kronkelweggetjes door de bergen en af en toe zag je een keer een boerderij. Na weer een hele poos rijden door de natuur, kwamen we aan bij Blue Duck Station. Dit heet trouwens zo omdat in dit gebied de zeldzame blauwe eenden leven. Je hebt wel geluk als je er één ziet. Dit aangezien er nog maar 2500 van zijn. Maar ja.. het was een boerderij met verschillende lodges en een heel groot landgoed. Je had één gezamenlijke ruimte waar je ook eventueel wat kon eten, maar wij zaten voornamelijk in onze lodge. Daar hadden we verschillende kamers, een keuken, douches en een buitenplaats met overkapping. Het was al laat in de middag toen we eenmaal een bed hadden uitgekozen en de tassen hadden gedropt. We zijn nog even rond wezen lopen over de boerderij voordat we gingen eten. Je kon kiezen om zelf te koken of je kon voor een bepaald bedrag daar wat eten. Ik koos voor het tweede en de eerste avond was het rijst met geitenvlees. Nooit gehad en het was niet vies, maar het is ook niet mijn favoriete vlees. Na het eten werd er een kampvuur opgestookt en daar hebben we de hele avond gezeten met wat muziek aan en wat te drinken. Het was echt een hele gezellige avond zo zonder mobiel! We bleven als één van de laatsten op en omdat de rest in mijn kamer al lag te slapen, probeerde ik zachtjes te doen, maar zonder succes. Eerst moest ik dingen uit m'n tas halen, waardoor ik de rits een paar keer open en dicht moest doen. Daarna klom ik in bed (bovenin het stapelbed) liet ik mijn mobiel uit bed vallen. Ergens midden in de nacht liet ik ook nog de bak met waspoeder uit het bed vallen en alsof dat niet genoeg was, moest ik ook 's nachts nog een keer naar de wc. Ik klom uit bed en dacht dat ik beneden was, maar dat was niet geval. Hierdoor viel ik tegen iemands bed aan! Soms kan ik gewoon zo onhandig zijn! De volgende ochtend had ik maar even sorry gezegd tegen m'n kamergenoten. Ik moest wel lachen, want één van hen dacht zelfs dat ik dronken was haha.

De tweede dag had ik een horse trekking geboekt. Ik had nog nooit van m'n leven paard gereden, maar dit leek me echt de moeite waard zo door dit landschap. We waren met z'n 8en en kregen allemaal een eigen paard. Eerst legde iemand uit hoe het moest en toen mochten we alles zelf doen. Ik moet zeggen dat het nog best makkelijk is om op een paard te klimmen ondanks mijn lengte! We reden met z'n allen een route van 2,5 uur door een heel mooi landschap. Ook gingen we een berg op, waar we geweldig mooi uitzicht hadden! Op de weg terug moesten we aan de kant. Er kwam een hele grote kudde schapen over de weg, begeleid door honden. Wel leuk om zoiets een keer in het echt te zien! Tussen de middag kwamen we terug en het was inderdaad echt de moeite waard!!

Daarna ben ik eerst wat wezen eten. Daarna ging ik met Lotte en Fenja (een Duitse) een wandeling maken naar een waterval. Het duurde ongeveer een uur voordat we er waren. De buschauffeur en nog een andere jongen waren daar ook en die gingen bovenop de waterval zitten. Lotte en ik besloten om dat ook te doen en dat was wel heel vet als je daar zo zit! We bleven daar een poosje en zijn toen weer terug gelopen. Tegen die tijd was het ook alweer tijd om te eten. Dit keer stond er lasagne op het menu, heerlijk! Na het eten was het vooral tas inpakken en relaxen, want de volgende dag moesten we er om 05.00 uur uit vanwege de Tongariro crossing!! Dit was echt één van de dingen die ik heel graag wilde doen en het hangt heel erg van het weer af of zoiets doorgaat, maar gelukkig.. het weer was top! De Tongariro crossing is een 7 uur lange wandeling over een vulkanisch landschap. Op deze plek is ook Lord of the Rings opgenomen! 's Ochtends was iedereen moe en probeerde te slapen in de bus, wat natuurlijk niet lukte.. We reden naar een klein dorpje waar we in moesten checken en vanaf daar reden we met een shuttle naar het begin. Ik startte samen met Judith en Lotte. Het begon heel makkelijk. Niet heel stijl ofzo. Ook toen we al wat hoger waren, konden we Mount Taranaki zien. Een berg die 250 km verderop ligt! Na een uurtje lopen, kwamen we bij een punt waar het wel ineens heel erg stijl werd. Na een tijdje raakten Judith en Lotte wat achterop en ik wist niet precies waar ze waren, dus toen ben ik doorgelopen. Onderweg kom je wel allemaal mensen tegen van de groep, dus was niet helemaal alleen. Af en toe moest je wel even een break nemen door die hele klim, maar het ging nog goed gelukkig! Na een tijdje lopen, kwam ik Fenja tegen, die ook de mensen waarmee ze liep kwijt was. Toen zijn we maar met z'n tweeën verder gegaan. Iedere keer dachten we dat we bij de top waren en dan was je boven, maar bleek dat je nog verder moest klimmen! Maar het was het allemaal waard want eenmaal boven hadden we toch een mooi uitzicht!! We stonden daar op bijna 2000 meter hoogte, dus dan kun je wel nagaan wat voor uitzicht dat is! Ook zagen we aan de andere kant mooie blauwe meren. Om daar naartoe te lopen, moesten we natuurlijk bergafwaarts. Dit was best grappig, maar je moest heel erg uitkijken. Het was namelijk zand en losse steentjes, dus één verkeerde stap en je gleed uit. Na de meren was er eerst weer een heel recht stuk en daarna was het weer een poosje klimmen, maar dat viel wel mee. Toen we daar boven voor de zoveelste keer foto's aan het maken waren drong het tot ons door dat we misschien een beetje teveel tijd aan foto's hadden besteed. Er stond namelijk een bordje dat het nog 1,5 uur was naar de parkeerplaats. Het was op dat moment 15.00 uur, de shuttle zou er om 16.00 uur zijn en max. 16.30 uur vertrekken. Dat werd dus haasten... Het eerste stuk was zigzaggend de berg af in een goed tempo en het laatste stuk was door een bos met allerlei trappen. Daar hebben we bijna gerend soms. Het heeft wel geholpen, want we kwamen om 16.10 uur aan en op het einde kwamen we nog drie anderen van onze groep tegen. Ondanks dat gehaast op het eind hadden we er geen spijt van, want we hebben in ieder geval mooie foto's!

Iedereen zat op de weg naar het hostel moe, maar voldaan, in de bus. Dit was wel echt één van de hoogtepunten tot nu toe! Eenmaal aangekomen in ons hostel was het eten koken en verder niet veel meer doen. Ook hadden we na 3 dagen weer internet, dus iedereen wilde natuurlijk alles even checken. Ik had die avond na Hobbiton gesolliciteerd op een vacature als horecamedewerker in Hobbiton en ineens zag ik een mailtje van hen met de vraag of ik ook geïnteresseerd was in hun retail department, want ze zagen dat ik daarin ervaring had. Er stond ook bij dat als ik geïnteresseerd was, dat ze me wilden uitnodigen voor een gesprek! Natuurlijk wilde ik dat, want hoe vet zou het zijn om op dé movieset te werken! Nu is het dus weer wachten op reactie.

De volgende ochtend vertrokken we om 8.00 uur naar Wellington. Als eerste maakten we een stop in Bulls, waar een "gumboot kooi" stond. Blijkbaar is dit een typisch Nieuw Zeelands spel. Hierbij moet je een rubberen laars zover mogelijk gooien. Iedereen moest een poging doen en de winnaar zou een gratis drankje krijgen die avond. Ik hou altijd wel van spelletjes, maar bij mij ging het dit keer helemaal mis! In plaats van dat ik de laars vooruit gooide, gooide ik hem omhoog en bleef die vastzitten in de boom! We moesten allemaal lachen natuurlijk! Maar ja, als laatste was er zelfs een jongen die het voor mekaar kreeg om hem links over het hek te gooien, bijna op het treinspoor, dus ik was niet de enige haha.

We stopten nog twee keer voordat we in Wellington waren en één daarvan, was bij een molen met een Nederlands winkeltje erin. Eerst zouden we daar niet heen gaan, maar één van de andere Nederlanders had gehoord dat de vorige Stray groep daar wel was geweest, dus ze had de buschauffeur overgehaald om daar ook te stoppen. In dat winkeltje vond ik gelukkig gehaktkruiden! Thuis gebruik ik dat altijd als ik iets met gehakt maak en helaas verkopen ze dat niet in NZ. Ik was heel blij dat ik het eindelijk kan gebruiken! Ook heb ik (en de andere Nederlanders) stroopwafels gekocht. Hoe verrassend! Na 10 min. reden we door naar Wellington. Iedereen zat verspreid over de stad maar de meesten zaten toch in Nomads, waar ik zelf ook geboekt had. Na het inchecken zijn Lotte en ik even naar de supermarkt geweest en hebben even langs het water gelopen. Dat zag er echt mooi en gezellig uit allemaal. We bleven niet heel lang want het was al bijna etenstijd en via het hostel kun je gratis eten bij het café ernaast. Dat was best lekker, beef pie en wat groente en dat in een currysaus. 's Avonds hadden we afgesproken met de groep in diezelfde bar. We hebben daar misschien anderhalf uur gezeten en toen zijn ze naar een andere bar gegaan. Ik ging niet mee omdat ik me niet fit voelde helaas.

Volgende keer lees je wel hoe het verder is gegaan in Wellington!